Despair Corner •|TAEJIN|•

Bölüm <13>

"Gitme Taehyung..." anlattığı şeyler zordu benim için.Chanyeol yüzünden yıllarım berbat geçmişti.Onunla geçirdiğim her saate, her dakikaya, her saliseye lanet ettim.Sonra Taehyung geldi.Ne kadar bana zarar versede.Ne kadar ondan nefret etmiş olsamda,o bu kadar şeye sırf benim için katlanmışken için ben onu bırakamazdım.O sahil kenarında bir kez daha bir kez daha birinin beni bırakip gitmesini kaldıramazdım.Bu omuzlarım bu kadar şeyi kaldıramazdı taehyung haklıydı.Benimde bir sınırım vardı herseyi içime atamazdım.Çünkü sonum yaklaşırdı.Ve yaklaşıyordu da.Benden 5 adım ilerdeydi arkası bana dönüktü.Gidip gitmemek arasında düşünüyordu.Ama bilmiyordu ki eğer giderse geri döndüğünde benim burada artık olmayacağımı.Üvey abisi Chanyeol.Babasının ona hak ettiği değeri,sevgiyi göstermemesi demek chanyeol yüzündendi.Taehyung babası ve üvey abisi yüzünden kim bilir ne acılara katlanmıştı.Annesi nerdeydi? Taehyungun annesi nerdeydi? Bilmiyorum ama Taehyung dışardan görüldüğü gibi kötü bir insan değil.Kalbi kırık dökük.Ona nefretlerimi bahşettiğim her anımdan nefret ediyorum.Keşke ondan nefret ettiğim her an onu sevdiğim her an olsaydı.Keşke her geçen gün kalbini kırmak yerine kalbinde kelebekler uçurabilseydim.Bilmiyordum.O kadar acı çektiğini lanet olsun ki bilmiyordum."Özür dilerim jin.Senin için fazla yetersiz olduğum için." "Taehyung şuan gidersen, birdaha beni göremeyeceksin." "N-Ne?" "Chanyeolun beni bırakıp gitmesi ve bunca zorluğu çekmiş olmam ve hâla çekiyor olmam ben birde bunların üstüne senin gitmeni ekleyememem taehyung.Buna dayanamam.Bunu biliyorsun." Birşey söylemedi.Gittiğini düşünmüştüm.Ta ki gelip bana sarılana kadar.Daha dayanamamıştım.Bana gelip sarılması beni sarsmıştı.Ve bana yaptığı şeylerde onun hiçbir suçu yoktu.Ben onu affetmiştim.Ben o masum çocuğu affetmiştim.Eskileri hatırlayıp hem onu hemde kendimi üzmemize gerek yoktu.Unutacaktım, unutacaktık.Bunu yapmalıydık.Yapmazsak bir geleceğimiz olmayacaktı.Bunu ikimizde biliyorduk.Kollarımın arasında ağlıyordu.Çektiği onca zorluk yetmemiş gibi birde benim için acı çekmişti.Ona kendimi benim affettirmem gerekti.Onun hiçbir suçu yoktu."Taehyung, ağlama..."Ağzımdan her bir kelime çıkışında ağlaması daha da artıyordu."Şşşt...Ağlama diyorum yüzüme bak Taehyung."Kafasıni kaldırdığındaki yüzü beni yıpratmıştı.O kırmızı burnu, kızarmış dudakları, o hiç ağlamamalıydı.Ben ağlamasına dayanamıyordum.Ben ona zarar gelmesine dayanamıyordum.Şuan ağlamamamın tek sebebi onun için yaslanacak bir omuz olmaktı."Jin üzgünüm...Ben gerçekten gidebilirim.Gerçekten bırak beni."Kollarımin arasından ayrılmaya çalışıyordu izin vermeyecektim eğer benden giderse ne ben iyi olacaktım ne de o."Taehyung seni bırakmayacağım.Sadece benimle olacaksın.Kollarımın arasında.Ve bende kollarının arasında olacağım.Şuan güçlü olmalıyız.Ağlama o güzel gözyaşlarıni benim için dökme duydun mu beni?" "Jin ben gerçekten teşekkür ederim onca şeyden sonra bir daha yüzüme bakmazsın diye düşünmüştüm.Sen, sen gerçekten..."Yine ağlıyordu tanrımm bu çocuk ne zaman ağlamayı kesecekti. Kafasını kaldırır gibi oldu ve aniden dudaklarına yapıştım galiba sadece bu şekilde susturabilecektim onu.Gülüyordu salak şey o gülerken onu nasıl öpebilirdim."Gülmeyi kes taehyung ve sadece beni öp" "Tamam sevgilim." O güzel dudaklarını çok kez öpmüştüm ama hiçbiri bu kadar duygu barındırmıyordu.Hiçbiri bu kadar özlem dolu değildi.Öpmek yetmiyordu ondan ayrılıp yüzünün her bir ayrıntısını öptüm.Ben ona doyamıyordum.Şuan bu bakışları benim kendimi kaybetmeme sebep oluyordu.Ama sahildeydik burda ona ne yapabilirdim ki? " Denize yaklaşalım mı sevgilim?" "Yaklaşalım sevgilim." Beraber el ele denize doğru gittik.Tam taşın üzerinde durup birbirimize baktık."Sevgilim şimdi aşkımızı okyanusun duymasını sağlayacağız tamam mı?" "Nasıl yapacağız bunu sevgilim?" "Sadece dediğim şeyleri tekrar et." Ve okyanusa karşı bağırmaya başlamıştım."SENİ SEVİYORUM TAEHYUNG!!!" "SENI SEVIYORUM JIN!!!" "SONUNA KADAR SENİNLEYIM" "SONUNA KADAR SENİNLEYIM" "SANA BIRŞEY OLURSA BEN BEN OLAMAM" "SANA BIRSEY OLURSA BEN BEN OLAMAM" "BENIM YUZUMDEN ACI CEKTIGIN ICIN UZGUNUM SEVGILIM.SENI SEVIYORUM.SONSUZA KADAR SENINLEYIM." Taehyung yüzüme baka kalmıştı.Şaşırmıştı.Oysa ki ben gerçekleri söylüyordum."Jin seni seviyorum.Sen gerçekten çok iyisin." Ve ben tekrardan bağırmıştım."BENİMLE HAYATIN BOYUNCA BERABER OLMAYI KABUL EDIYOR MUSUN?" "BENIMLE HAYATIN BOYUNCA BERABER OLMAYI KABUL EDIYOR MUSUN?"

~TAEHYUNG~
"N-ne?" "Benimle beraber olacak mısın taehyung?Sadece beni svip hayatının sonuna kadar benimle olacak mısın?" "Jin sen harikasın.Ben her zaman seninle olacağım.Hiçbir zaman elini bırakmayacağım." Jinin konuşmasına izin vermeden onu öpmüştüm.Bugün ne o bana doyabiliyordu ne ben ona.O dolgun dudakları arasında benim dudaklarım kaybolmuştu.Nefesim kesilmişti anın büyüsüyle.Dudaklarından ayrılıp ona şunları söylemiştim."Seni seviyorum sevgilim sonsuza kadar seninleyim" "Seni seviyorum sevgilim sonsuza kadar seninleyim"
'~SON~'
•
•
•
Herşey ortaya çıktıı....
Bu biraz son gibi oldu o zaman bu bölüm bizim finalimiz olsun.Ben ilerleyen zamanlarda isteyen okuyucularım olursa özel olarak smut bölümü ve ösel anlarından kesitler kurgulayıp yazmayı düşünüyorum.Umarım hikayeyi beğenmişsinizdir.Yarım kaldı diye düşünüyorsanız lütfen belirtir misiniz? Sizi seviyorum.Yeni kitabımda görüşmek üzere.Taejini sevin.Onlar inanılmaz dercede güzeller.Her zaman dediğim gibi Sizi morluyorumm...💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜💜