Korte Verhaaltjes - FLIKKEN MAASTRICHT

If everybody sins... (VERHAAL 1)

DISCLAIMER: 18+. BEVAT SEKSUELE INHOUD!

Vet dikke shout-out naar de Fleva Lovers 4 Life voor jullie vieze gedachten maar o-zo goede inspiratiebronnen! 

Eva dacht nog steeds terug aan het bezoekje dat ze vanmiddag met Wolfs had gebracht aan de parenclub 'Sins'. Het was zo een rare ervaring geweest, maar toch ook zo spannend. Hoe Wolfs naar haar had gekeken in de club, een hongerige blik in zijn ogen, en hoe zij zelf daar op had willen ingaan. Wie had dat gedacht, dat ze opgewonden zouden raken van een parenclub, of beter gezegd, met wie ze naar die club was. Eva had geen idee hoe het had afgelopen, als ze niet achter Jonathan Swater en zijn vrouw zaten en Eva spontaan iemand door zijn knieschijf had geschoten. Maar, in haar fantasie kon ze daar wel op losgaan. Eva had nooit zo een heel spannend seksleven gehad. Met Wolfs was ze maar een keer naar bed geweest en Frank was de meest normale seks die ze ooit had gehad. De ene keer met Peer en alles wat daar op volgde dacht ze maar niet aan. Maar met Wolfs, zelfs die ene keer, was zo veel beter geweest dan alle keren dat ze met Frank in bed had gelegen. Toch knap, hoe een man haar hoofd zo op hol kon brengen. Nu ze in bed lag en haar lichaam tot rust kwam van alle adrenaline wat de hele dag al door haar lichaam pompte, begonnen haar hersenen ook alle informatie van vandaag te verwerken. Wat elke keer weer in haar hoofd terug kwam was hoe Wolfs haar de hele tijd in de club had aangekeken, en het blauwe niemandsdalletje waar Wolfs haar maar al te graag in had willen zien. Eva wilde niet weten hoe veel mensen dat al hadden aangehad, en helemaal niet hoe vaak het gewassen was. Of hoe weinig het gewassen was. Bij de gedachte alleen al liepen de rillingen over haar rug. Maar, het bezoekje had haar wel aan het denken gezet. Ze had al een tijde in haar hoofd zitten dat ze meer wilde gaan doen met haar gevoelens voor Wolfs. Eva voelde zich steeds vaker alleen, zonder vriend waar ze 's avonds tegen aan kon kruipen om een keer samen Homeland te gaan kijken. Van Wolfs wist ze allang dat hij haar meer dan een goede vriendin vond, dat had hij nooit onder banken of stoelen geschoven. Ook zij zelf had al een paar keer toegegeven dat ze van Wolfs hield, dan wel niet aan Wolfs. Nou ja, op die ene keer na waarin ze dacht dat ze binnen een paar seconden dood zou zijn. Ze hadden het er daarna nooit meer over gehad, dat was een beetje in de hoek beland waar niemand ooit over sprak. Al malend over het onderwerp viel ze in slaap, en zelfs in haar dromen was ze niet veilig van de gedachten aan Wolfs en wat ze met hem zou willen doen. 

De volgende ochtend werd Eva al vroeg wakker. Ze had de hele nacht onrustig geslapen en was om de zoveel uur wakker geworden. Elke keer dat ze wakker werd stonden de beelden van de seks die ze met Wolfs had nog op haar netvlies gebrand. 'Daar heb ik tenminste wel seks met Wolfs' dacht Eva verontwaardigd. Zonder dat ze het echt zelf gemerkt had, had ze in haar gedachten een plannetje bedacht. Ze wist zelfs niet eens of ze daar de moed wel voor had. Overdag was ze een stoere politieagente, maar in haar priveleven was ze rustiger en een stuk minder bazig. Dat vond ze fijn, om daar zo tussen te kunnen switchen. Maar voor vandaag zou ze dat maar weer eens een keer uit de kast moeten trekken.

'Gelukkig is het vandaag zaterdag' was het eerste wat Eva dacht toen ze naar beneden liep om te ontbijten. Zij en Wolfs werkte beide om het weekend om zo ook twee weekenden vrij te hebben in de maand. Normaal bleven ze samen thuis of gingen ze wat doen, soms naar de stad en soms hadden ze beide aparte afspraken. Ondanks dat ze elkaar al tien jaar lang elke dag zagen waren ze het nooit zat om de ander te zien. Ook een van de voordelen van stiekem verliefd op elkaar zijn. 'Morgen' bromde Wolfs vanaf zijn vaste plaats achter het fornuis toen Eva de keuken binnen kwam. Het was nog vroeg en Wolfs kreeg naarmate hij ouder werd steeds iets meer moeite met vroeg opstaan. 'Goeiemorgen' zei Eva opgewekt terug. Kennelijk was het iets te opgewekt, want Wolfs keek verbaasd op. 'Wat ben jij vrolijk vandaag?' vroeg Wolfs haar. Eva haalde haar schouders op. Ze was niet van plan om Wolfs te gaan vertellen wat ze zou gaan doen vandaag. Pas toen merkte Wolfs op wat Eva vandaag aanhad. Normaal droeg ze altijd een normale jeans en een simpel truitje met ronde hals, maar voor de gelegenheid had Eva dat ene mooie shirtje met een wat diepe V-hals uit de kast getrokken. Het shirtje lag al jaren achterin haar kledingkast. Ze had het ooit op een van haar zeldzame dagjes winkelen gekocht, maar ze besefte al vrij snel dat het echt niet haar ding was. De V-hals was een zeldzaam kledingstuk voor Eva, want ze droeg het normaal nooit. Laat het nou ook net zo zijn dat Eva ook haar spijkerbroek uit de kast had getrokken waarvan ze wist dat haar kont er heel goed in uitkwam. Die droeg ze wel vaak, gewoon omdat de broek lekker zat en omdat Eva wist dat op de dagen dat ze de broek droeg, Wolfs vaak naar haar kont keek. En dat kon ze vandaag wel gebruiken. Wolfs ogen vonden die van haar, en Eva lachte naar hem. Ze droeg ook zomaar een keer haar haar los, maar ze had al snel door dat ze het gewoon vervelend vond zitten. Wolfs' scheurde zijn blik los van Eva om snel zijn ei van het vuur te halen, die nu langzaam stond aan te bakken. Wolfs vloekte en Eva lachte hard op om hem. 'Opletten, Wolfs, straks laat je je ei aanbakken' zei ze terwijl ze langs hem heen liep naar de koelkast om een fles water te pakken. Toen ze zich omdraaide betrapte ze Wolfs die leunend tegen het aanrecht naar haar kont keek. Wolfs keek een beetje beschaamd op. Eva maakte een afkeurend geluidje, maar de blik in haar ogen, die Wolfs over de rand van haar waterflesje aankeken, lieten weten dat ze het helemaal niet zo heel erg vond.

Wolfs draaide zich snel om en boog zich weer over zijn ei terwijl Eva terug liep naar de keukentafel. Ze nam rustig plaats en begon aan haar ontbijt. Wolfs leek altijd te weten wanneer ze beneden zou zijn en elke dag weer stond haar ontbijt op haar te wachten. 'Wat ga je vandaag doen?' vroeg Eva nonchalant aan Wolfs. Dit keer haalde Wolfs zijn schouders op. 'Geen idee, ik denk aan wat zaken werken en de papierwinkel in orde ga brengen.' Wolfs en Eva hadden er beide een handje aan om in hun vrij tijd toch nog bezig te zijn met hun werk. Normaal zou Eva meedoen met Wolfs en samen de papierwinkel op orde brengen, helemaal nu de nieuwe hoofdinspecteur, mevrouw Kamphuis, hun zo op de hielen zat daarover, maar dit keer ging ze er niet op in. 'Ik moet zo even de stad in om wat dingen te halen' bracht ze in. 'Ga je winkelen?!' vroeg Wolfs verbaasd. Hij had Eva misschien drie keer in een winkelstraat gezien en twee daarvan waren voor een zaak. Eva kleurde een beetje, maar Wolfs bedacht zich dat hij eigenlijk ook wel een keer naar de stad zou moeten gaan en eens voor nieuwe spullen zou moeten kijken. Hij had genoeg pakken, maar die had hij al jaren. Misschien was het tijd voor iets nieuws. 'Zal ik anders met je meegaan? Ik moet eigenlijk wel eens een keer nieuwe overhemden halen en een nieuw pak' bracht Wolfs in. Eva zag haar hele plan voor haar ogen in duigen vallen. 'Als ik er niet over begonnen was had hij misschien niet meegewild' dacht Eva verschrikt, en ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan. Maar, Eva wist dat als ze Wolfs nu zou weigeren of af zou wimpelen, dat hij dan alleen maar achterdochtig zou worden. 'Prima, ik ga over een half uurtje weg' zei ze daarom maar. 'Jij rijdt' voegde ze eraan toe, terwijl ze haar broodje hagelslag naar binnen schoof. 

Een uur later stonden Wolfs en Eva samen in het centrum van Maastricht. Wolfs had ondertussen een nieuw pak gekocht en een paar overhemden en Eva nog niets. Terwijl ze door de straten liepen spraken ze over de zaken die ze de afgelopen tijd hadden gehad, want dat was nou eenmaal hun favorite onderwerp. Toen Eva in de verte het bordje van Hunkemöller zag verschijnen kreeg ze ineens een goed idee. Ze wilde dat Wolfs wist wat ze van plan was, maar ze wist ook dat hij onder geen enkele omstandigheid met haar die winkel in zou gaan. Stiekem hoopte ze wel dat hij het zou snappen en mee de winkel in zou gaan, maar ze wist dat de kans groot was dat hij zou ontsnappen naar de boekenhandel die om de hoek zat. Al pratend liepen ze verder, nog steeds sprekend over de zaak. Ineens stond Eva abrupt stil waardoor Wolfs tegen haar aanliep. In de laaste paar meters was ze iets voor Wolfs komen te lopen. Door de inpact van Wolfs viel Eva bijna om, en Wolfs, die nog aardig snel was voor zijn leeftijd, ving hij haar op en trok haar tegen zijn borst aan om haar stabiel te houden. Even stonden ze zo, bij te komen van wat er net gebeurd was en stiekem ook genietend van elkaar. Langzaam keek Eva op, terwijl ze nog steeds tegen Wolfs aangedrukt stond en vonden haar groene ogen zijn blauwe ogen. Langzaam tilde Wolfs zijn hand op vanaf Eva's onderrug, waar die de hele tijd al lag, om haar gezicht te strelen. Zonder dat Eva het door had leunde ze tegen zijn aanraking in en sloot ze haar ogen. Wolfs' ademhaling werd iets zwaarder en Eva voelde ook hoe zij reageerde op de aanraking. 'Nu of nooit' schoot het door Eva's hoofd, dus opende ze haar ogen, vonden haar ogen die van hem en zij ze onwillig hees 'Ik moet hier even naar binnen'. Wolfs liet langzaam zijn hand wegzakken van haar gezicht, hij dacht waaschijnlijk dat ze hem afwees, maar toen hij zag naar welke winkel Eva wees werden zijn pupillen een stuk groter. Ineens klikte er een paar puzzelstukjes bij Wolfs en verscheen er een jongensachtige glimlach op zijn gezicht. 'Zullen we dan maar naar binnen gaan?' vroeg Wolfs hees. Eva glimlachte licht en trok Wolfs aan zijn hand mee naar binnen. 

In de winkel zonk de moed Eva in de schoenen. Ze had wel gehoopt dat Wolfs mee de winkel in zou gaan, maar het niet verwacht. Ze voelde zich een beetje ongemakkelijk en ze zag ook aan Wolfs dat hij even niet meer hoe hij zich moest gedragen. Gelukkig werden ze gered door een medewerker van de winkel die aan Eva vroeg of ze haar misschien zou kunnen helpen. Eva, die al jaren niet meer in een lingeriezaak was geweest was maar al te dankbaar met de hulp. 'Ik ben op zoek naar een lingeriesetje, het liefste kant en blauw' zei Eva tegen de vrouw, maar haar ogen waren op Wolfs gericht. De vrouw snapte al snel dat Wolfs en Eva samen in de winkel waren gekomen. Wolfs, die iets verderop ongemakkelijk om zich heen had staan kijken had uiteraard meegeluisterd en bij het horen van Eva's woorden keek hij haar verbaasd aan. Eva keek Wolfs  alleen maar en zachtjes beet ze op haar onderlip. Daarna liep ze achter de vrouw aan, met Wolfs op haar hielen. 

Stay tuned voor deel 2, die zien jullie waarschijnlijk morgen!