Korte Verhaaltjes - FLIKKEN MAASTRICHT

DE DOUCHE (VERHAAL 3)

Extra lang deel, maar dan ook echt extra lang. Ik wilde het niet weer verdelen in meerdere hoofdstukken, dus oh well. Deze hebben jullie te danken aan Marleen, die in rui voor dit verhaal een film-edit gaat maken op Bij de Politie van K3. Ja, je wist niet dat je een filmpje met die muziek nodig had, maar nu wel hé? Fleva en K3. Ik vind het leuk. Precies, dus Marleen, alsjeblieft, je verhaal!

p.s Ella en Mo hebben de helft bedacht, dus ook jullie verhaal is er!

Toen Wolfs die avond naar beneden liep om eten te maken voor hem en Eva, merkte hij al snel op dat ze er niet was. Dat vond hij vreemd, want normaal liet ze dat altijd weten aan elkaar, maar hij zocht er niet te veel achter dus besloot hij haar te bellen. Nadat de telefoon twee keer over ging schoot deze door naar Eva's Voicemail. 'Dit is de voicemail van Eva van Dongen, ik kan even niet opnemen maar laat een bericht achter na de piep' klonk Eva's stem zakelijk door de telefoon. Het was inmiddels half zeven, dus besloot Wolfs om even snel een broodje ingewikkeld te maken zoals Eva dat graag noemde. Snel maakte Wolfs een broodje warme beenham met honingmosterdsaus. Ook deed hij er wat tomaat, komkommer en rucola op. Precies zoals hij het broodje lekker vond. Aangezien hij het broodje het liefste warm at, besloot hij om het broodje nog even op te warmen in de luxe oven die ze in de Ponti hadden staan. om het helemaal af te maken schonk hij voor zichzelf ook nog een glas wijn in. Een goed jaar. Hij was er helemaal klaar voor om even ultiem te genieten van zijn broodje. Het glas wijn zette hij alvast op de keukentafel en hij legde er snel het boek bij wat hij op dit moment aan het lezen was. Hij was halverwege in het boek 'Daglicht' van Marion Pauw, en tot nu toe vond hij het een leuk boek. Misschien niet helemaal zijn ding, maar hij vond het niet erg. Een snelle blik op de timer van de oven vertelde hem dat hij nog een volle vijf minuten op zijn broodje moest wachten, dus schoof hij een houten stoel aan de keukentafel naar achter en las verder in zijn boek.

Wolfs schrok op toen de oven piepte, zijn brood was klaar en hij had enorme honger. Hij schoof snel een boekenlegger tussen zijn boek en liep naar de keuken. Daar pakte hij een van de witte borden die ze normaal voor de gasten gebruikte toen de Ponti nog echt een pension was. Snel trok Wolfs een van de ovenhandschoenen aan die op het aanrecht lag. Wolfs was zo ingespannen op zijn broodje aan het wachten, dat hij niet oplette toen hij de oven open deed en zijn broodje pakte. Toen hij halverwege zijn bord was besefte hij dat hij zijn broodje niet goed vast had, waardoor hij het liet vallen en alle saus over zijn broek en overhemd heen spatte. Ook kwam er wat saus op zijn armen. Aangezien het broodje net uit de oven kwam was de saus erg heet, maar Wolfs voelde het niet, hij kon alleen maar naar het broodje kijken. Het broodje lag zielig op de grond, compleet uit elkaar gevallen en niets meer op zijn plek. Wolfs vloekte binnensmonds. Daar ging zijn avond eten, hij had er nog zo naar uit gekeken. Met een zucht gooide hij alles in de vuilnisbak. Toen hij naar zijn broek en overhemd keek vloekte hij nog een keer, zijn kleding zat onder de saus en hij voelde ook wat spetters saus op zijn gezicht. 'Verdomme, ook dat nog' dacht Wolfs. Daarna haalde hij snel een dweil over de grond om de overgebleven saus op de grond weg te halen en hij ruimde snel alle spullen op die hij had gebruikt bij het koken. Daarna liep hij naar boven om te douchen, zijn boek en wijn vergeten. Daarna kon hij mooi zijn bed in, honger had hij toch niet meer.

Boven pakte Wolfs wat kleding uit zijn kast en gooide hij een handdoek op zijn bed. Hij zette koers naar de gezamelijke badkamer die hij en Eva op dat moment deelde. Ze hadden besloten om de badkamers van de gastenkamers die ze niet gebruikte af te laten sluiten, ze gebruikte deze niet en het kostte alleen maar geld. Ze hadden besloten om hun eigen badkamers ook gelijk te laten renoveren, nu ze toch bezig waren. De badkamers waren enorm verouderd en toe aan een opknapbeurt. Dat kwam voor hen mooi uit, want dat kon gelijk allemaal in één keer gedaan worden. Dat betekende helaas wel dat ze nu voor de komende weken één badkamer moesten delen. Dat vonden ze beide niet zo heel erg, maar het betekende wel dat ze 's ochtends het douchen op elkaar moesten afstemmen. Een eigen badkamer is veel gemakkelijker, dat vonden Wolfs en Eva allebei, maar voor nu moesten ze het er even mee doen. Onderweg naar de badkamer gooide Wolfs zijn kleding in de wasmand die in zijn eigen kamer stond, Eva was er toch niet, dus liep hij naakt naar de badkamer. Hij zette snel de douche aan om de kilte te verdrijven. Wolfs besloot op dat moment dat hij een kachel wilde in zijn badkamer, of desnoods een handdoekenrek met verwarming. Als het maar iets was om de kou te verdrijven. De douche zette hij lekker warm, waardoor de spiegel en de glazen wand van de douche gelijk besloegen. Wolfs was nog steeds een beetje boos over zijn broodje, maar toen hij onder de douche stapte en de warme stralen zijn schouders losmaakte en hem opwarmde, vergat hij dat al snel. Daarna besefte hij dat hij zijn handdoek vergeten was mee te nemen, die lag nog op zijn bed, waar hij die net had neergelegd. Wolfs maakte zich er niet druk om, in de hoop dat Eva op dat moment nog niet thuis zou zijn. Anders zou hij naakt door de gang moeten lopen. Niet dat hij dat erg vond, maar hij wist niet wat Eva ervan zou vinden als ze hem naakt in de gang tegen kwam.