Melez İkizler ' Gerçekler

24.BÖLÜM

Kaç kere düşmüştüm ölümün pençesine hatırlamıyorum.Ancak her seferinde yanımda biri vardı beni ölüme gitmekten kurtaran biri.Oysa şimdi yalnızdım.Kurtarılmayı beklemek yanlış olurdu farkındayım.Ama ben hep bir tür karanlıkta yaşamıştım.Ölüm benim için kurtuluştu karanlık dünyamdan kurtulabirdim.Ama gerçekten istiyormuydum yok olmayı.Aslanların bir kaçının geri çekildiğini hissederek  düşüncelerimden uzaklaştım ve ayağa  kalkmaya çalıştım.Karşımda biri vücudunu siper etmiş beni koruyordu bu Jensendı.Jensen Kaplanlara  geri çekilmelerini söylüyor onlara öfkeyle kükrüyordu.Kaplanlar ise ona saygı duyuyor dediklerini yapıyordu.Coline bakmak için döndüğümde özürle karışık korkuyla bana bakıyordu.Bana nasıl böyle birşey yapardı
Öldürmek istiyorsa bunu direk yapabilirdi.Acı çekmemimi istemişti.
COLİN'İN AĞIZINDAN
Her şeyi batırmıştım.Tek amacım Derin'i korumaktı. Kaplanlar sadece onu korkutacağını söylemiş ama paramparça etmişlerdi.Benden uzaklaşmasını istemiştim sadece.Üstelik birde bebek vardı.Diğer avcılar onları yaşatmayacaktı.Bebeği aldırmasını da istemiyordum.Bir yerlerde benim çocuğum var sevgilim var demek istiyordum.Tabi bunca kavgadan sonra bebeğimi öldürmüş sevgilimide kaybetmiştim.Jensen Derinin yaralı kurt bedenini arabanın arka koltuğuna bırakmış gözden kaybolmuştu.Ama bu kabul edilemezdi.İlk aşkımı bırakamazdım.En başından beri verdiğim karar yanlıştı.Hemen arabama atlayıp avcıların tarif ettiği yollardan Jensen'ın evini buldum.Kapının önüne geldiğimde aklıma her türlü kötü senaryo gelmişti.Daha fazla oyalanmadan kapıyı çaldım.Jensen kapıyı açtığında yüzümde alaylı bir gülümseme belirdi.
-"Çekil lan önümden "dedim ve onu iteleyerek içeri girdim.Derin üzerinde siyah uzun bir hırkayla oturuyordu.Bacakları boydan boya paramparça olmuştu.Boynuda ıssırıklar yüzünden parçalanmıştı.Beni görünce derin bir nefes alıp olduğu yerde huzursuzca kıpırdandı.Eskisi gibi olabilecekmiydik acaba.
DERİN'İN AĞIZINDAN
Colin içeri girdiğin de içimde hem bir öfke hemde huzur belirdi
Ona karşı hislerimu kaybettiğimi düşünüyordum ama yanılmışım.Yaptıklarından sonra bile onu affetmeyi düşünüyordum.Yerimden kalkmak ve onun o muhteşem kaslı kollarına kendimi bırakmak istiyordum.Peki bana engel  olan neydi.
-"Gururun" Colinle birlikte sesin geldiği yöne döndük.Jensen kapının önünde dikilmiş bize bakıyordu.
-"Kafamın içinde dolanmayı kes " diyerek tersledim onu.Gülümseyerek yanıma geldi ve elini çıplak bacağıma koydu.Dokunuşuyla tüm vücudum irkilmişti.Çünkü şu ana kadar Colinden başkası bana o anlamda dokunmamıştı.Colinde Jensen'ın bu hareketinden rahatsız olmuştu.Hırsla yanımıza gelerek Jensen'ın yakalarına yapıştı ve cebinden bir kazık çıkararak kalbine dayadı. Ben ise lanet zehirlerin etkisiyle uyuşuk biçimde  onları izliyordum.Jensende sinirlenmişti.Hızla elini Colin'in boynuna atıp karşıdaki duvara fırlattı.Sırtını duvara çarpam Colin acıyla inliyince adeta yerimden fırlayarak Colinin yanına gittim.Az önceki uyuşuk halim bir anda yok olmuştu.Öfkesi henüz dinmeyen Jensen da benide hırsla iteleyerek yeniden Colin'in boğazına yapışıp onu kaldırdı.Ben kalkmak için kendimle cebelleşirken iki elin beni tutup çekmesiyle birinin vücuduna çarptım.Zorlukla kafamı çevirdiğimde Cedri. kollarımı sırta dayamış beni zaptetmeye çalışıyordu.Jensen Colin'in boğazından bira daha sıkıp dişlerini ona geçirdi.Onu durduramıyordum.Lanet olası Cedric çok güçlüydü.Jensen dişlerini Colinden çektiğinde Cedricte beni bıraktı ve Jensenla birlikte kapıdan çıktılar.Koşarak yere yığılan Colin'in yanına gittim.Ölmesini istemiyordum ama atar damarı neredeyse parçalanmıştı.Çarem kalmadığını düşünerek vampir dişlerimi çıkardım ve boynundaki iyi kısma dişlerimi geçirerek zehrimi akıttım.Ancak olaylay şimdi başlayacaktı.Yatatık olan bir avcı..