Poszukiwacze nieznanego

W Odmętach Klasyki

N: szok żyjesz? *patrzy w dół* nie możliwe to...

JJ : Rzuć jej te linę! *szturcha ją *

N: *dalej jest w szoku* znalazłam to...* rzuca linę ale zamiast pomoc Midzie, przywiązuje drugi koniec do cegieł i sprawdza czy jest wytrzymała trzymaj na wszelki wypadek podaje część liny Jayowi i schodzi powoli na dół*

m : nie no spoko ja sobie tu tak powisze .. nie ma sprawy *wisi*

JJ : Ej... Powbija sobie ona w tym czasie sporo drzazg...* trzyma mocno linę *Sorry, że ci powiedziałem o tej możliwości* patrzy na drewniano, starą belę której trzyma sie Mida*

N: spoko uśmiecha się zaraz Jay ci pomoże a na przyszłość noś rękawiczki *pokazuje swoje*

m : tak bo ja wiedziałam ze pójde z calkiem nowymi osobami do opuszczonego budynku i powbija mi sie 

JJ: Zaczniesz przeklinać ten dzień?

M; sądze ze tak

N: trzeba być przygotowanym na wszystko *schodzi całkiem na dół i znika w ciemnościach*

JJ : Dotykasz tam już podłoża? Bo ta nie ma za mocnych rączek, żeby się dłużej jeszcze utrzymać

N: *nic nie odpowiada ale lina robi się luźna*

M ; z tym się zgadzam...moje raczki nie były na to przygotowane

JJ : *zaczął wyciągać linę do siebie, żeby ją zarzucić po tym Midori*

N: to miejsce jest... piękne... *oświetla ściany, stoły i wielką scenę*

JJ :Łap się... *pośpiesza *Coś jeszcze tam widzisz? Na tak niskim poziomie takie coś?

M:*łapie linę *uf ..zejdę na dół ..do niej *schodzi*

N: *Świeci na Animatronik* są... prawdziwe, takie jak sobie wyobrażałam a nawet lepsze...

JJ : *czeka aż Midori zejdzie całkiem * Czy ja się nie przesłyszałem?! *trudno wyczuć czy to entuzjazm czy może co innego*

M: *szchodzi całkiem na dół * wow ..*podchodzi  i patrzy na animatroniki*

JJ: *niepewnie zszedł też na dół*

M ; co..to tu robi

N: to spełnienie moich marzeń... *odwraca się na chwilę do Midy i Jaya mając łzy w oczach*

N: która mamy godzinę? *nadal patrzy z zachwytem na roboty*

JJ :Naszą ostatnią

N: pytam się serio, według zasad, powinny zacząć żyć równo o północy

M: *robi zdjęcia *