Dün benim için çok yorucu bir gündü.Daha doğrusu stresli,yıllardır biriktirdiğim gözyaşları dökülmüştü.Ece'nin sözleri bana umut vermiştiUmarım sözünü tutardı.
Yataktan kalktım ve duş aldım saçlarımı da hızlıca tarayıp topuz yaptıktan sonra kendime yiyecek bir şeyler hazırladım.Kapı çalınca kahvaltımı yarıda kesip kapıyı açtım.Karşımda sırıtan bir Ece vardı.
''Neden sırıtıyorsun?''
''Sanada günaydın Rosacığım.''
''Pardon sinirlerim biraz bozuk.''
''Rosa bu konuyu seninle konuştuk ve bende şimdiden araştırmalara başladım fakat bir sonuç bulamadım yararlanacağımız bir beyaz nokta bile yok.''
Şaşırmamıştım.
''Böyle olacağını biliyordum Ece ben napacağımı bilmiyorum hiç bir şey bilmiyorum bir lanet fotoğraf bile yok elimde.''
''Hemen çıldırma Rosa.Sana bir haberim var.Bak benim bir arkadaşım böyle konularda uzman o da ailesini küçük yaşta trafik kazasında kaybetti ve böyle dedektiflik işlerine bayılıyor.''
''Sence yardımı olur mu?Ben birinci şahıs olarak bile bir şey bilmiyorken..''
''Kapa çeneni Poyraz'ı çağırdım bile seve seve yardım ederim dedi''
''En azından kibar biriymiş.''
''Tabi çok kibardır merak etme bu konuyu.''dedi fakat yüzünde çözemediğim bir ifade vardı
''Saol Ece boşu boşuna çağırdın ama neyse fazla yardımdan zarar gelmez.''
''Kendi adımdan emin olmadığım kadar Poyraz'ın bu işi çözeceğine inanıyorum hadi şimdi bana da bir çay koy ve rahatla.''
Poyraz'mış.Bu kızın kendinden emin konuşmaları beni öldürüyoor.
Bir bardak çıkarıp Ece'ye de çay koyduktan sonra tıkınmaya devam ettim.
Ece gittikten yaklaşık yirmi dakika sonra kapı çaldı.
Bilin bakalım kimdi?
''Deniz?''
''Rosa,ben dün için özür dilemeye geldim gerçekten artık bu kadar üzülmene dayanamıyorum ve hala umudunun tükenmemesi biraz sinirimi bozuyor.''
''Sinirini bozuyor?''
''Sadece seni düşünüyorum.''
''Düşünmek zorunda değilsin ve ben bu konuyu seninle daha fazla tartışmayacağım.''
''Rosa.''
''Yeter.''
''Peki gidicem,sadece...ne zaman istersen yanındayım bunu unutma.''
Yanımdaymış?Daha dün yalnızsın dedi.
Bakalım Poyraz karanlığımın içinde bir ışık bulacak mı?
Telefonumun titremesiyle ben de titredim.
Ece'den mesaj gelmişti.
''Poyraz geldi paçoz görünümünden kurtulup buraya gel.''
Paçozmuş.Çok da açık sözlü.
''Emriniz olur'' yazıp gönderdim.
Topuzumu bozup saçımı daha düzgün birm biçimde yandan topladım iki tutam saç da yanaklarımdan saldıktan sonra evden çıktım.
''Hele şükür.''
''Mesajı atalı 10 dakika oldu Ece.Hem bu kadar heveslenme bir yararı olmayacak.''
Ece bana gözlerini devirdikten sonra içeri girdim.
Koltukta siyah tişörtü ve siyah kotuyla mafya üyelerini andıran adamı gördükten sonra duraksadım.
''Sen Rosa'sın heralde.''
''Evet,sende Poyraz olmalısın.''
''Evet.''
Tekli koltuğa yerleştikten sonra Ece'nin bu adamla ne işi olduğunu düşündüm.Bu kız belalı tipleri çekiyordu heralde.Ayrıca Poyraz hiç hayalimdeki gi,bi pısırık durmuyordu.Bildiğin seni alıp toprağa gömecek tiplere benziyordu.
''Evet Poyraz daha önceden de anlattığım gibi bu kızın elinde ailesiyle ilgili en ufak bir bilgi yok küçükken yurda bırakılmış ve bir daha da dönmemişler.''
''Hm.''dedi Poyraz başka ne diyecekti ki zaten.Bildiğin ondan imkansızı istiyorduk.Bana ne olmuştu daha düne kadar kararlıydım fakat tüm kararlılığım kaybolmuştu.
''Yurtla konuştunuz mu?Seni bırakanların bilgileri olması lazım sonuçta.''
''Hiç düşünmedik sanki''dedim ona gözlerimi devirdim.
''Belki de konuşturulmaları gerekiyor?''
''Derken?''
''Bak senin istediğin şey o kadar kolay değil bunu farkındasın değil mi?''
''Bunu bende biliyorum.''
''Zaten seni bu yüzden aradım''dedi Ece
''Bu işte sana ihtiyacım var Rosa belki okulunu dondurman gerekebilir.''
''Eğer ailemi bulacaksan her şeyi yaparım''dedim.
''Her şeyi mi?''dedi üstüne bastırarak.
''Evet.''
''Bu yıl zaten bitiyor bir dahaki yıla dondurman gerekebilir tabi o zamana kadar bulursak dondurmak zorunda kalmazsın.''
''Nasıl bulmayı planlıyorsun?''
''Ben plan yapmam Rosa.Aklım ne istiyorsa onu yaparım.''
''Zekidir''diye yanıtladı Ece.
''Sınırlamanı zorlaman gerekecek minik kız.''
Minik kız mı?Ben sana o minik kızı.Bu çocuk çok kendini beğenmişti ve ben tüm bunlara nasıl katlanacaktım acaba?
''Şimdi gitmem gerek sana ihtiyacım olursa ararım.''
''Nereye gidiyorsun?''dedim
''Konuşturmam gereken insanlar var minik.''
''Minik demeyi kes!''
''Şhh!!Daha ilk günden kavga etmeyin daha uzun bir yol var önünüzde.''dedi Ece bizi azarlarcasına.
Ben sustum Poyraz'da ayrıldı.
''Bir şey değil''dedi Ece munzurca.
''Minikmiş.''
''Ahahah yakışıklı bir dedektifin var.''
''Ya ne demezsin.''
