Kalbim Sana Emanet

Üniversite

İki yılı atlattım. Ege Üniversitesinde hukuk bölümünü kazandım ve ikinci senemdeyim. Uygun kalp nakli yapıldı ve Gece'nin de söylediği gibi robot gibi yaşamaktan kurtuldum. Giden kalbimle beraber Gece'yi de çikardim hayatimdan ya da kendimi öyle kandırıyorum. Herneyse artik kendimi bir adım geride görmüyorum bende herkes gibiyim. Yeni arkadaşliklar yeni yerler keşfetmenin zevkini çikariyorum. Selinay isimli bir arkadaş edindim kendime. Biraz fırlama çok fazla duygusal. Sarı dümdüz saçlari ve masmavi gözleri var. Fizigide yerinde bir cok mankene taş çikarticak bir hatun. Ayni evde kaliyoruz. Neyse kendilerini okulumuzun reisi sanan dörtlü bir grup var ve bütün kızlar bunların hayrani. E tabi bizim kendi çapımızda takılıyo olmamiz diger kizlar gibi ağizlarinin içine düşmememizde bunlarin dikkatini çekiyo. Selinayla kantinde oturuyoruz ve Selinay'ın maceralarını dinlerken birden susuyo ve gülmeye başlıyor.

"Ne oldu kızım manyakmisin niye gülüyosun?"

"Çaktirmadan yavaşça sağ arka tarafına bak." Ben merakla birden kafami ceviriyorum ve okulumuzun reisi olan -arkadaslari ve herkes ona Miraç der. Bildigim kadariyla isminden utaniyomus ve kendini boyle tanitmis- Miraç'la göz göze geliyoruz. Kendimi gözlerine bakmaktan geri çekemiyorum. Selinay'in heycanla beni silkelemesiyle kendime geliyorum.

"Kızım bu oğlan herkese yüz vermez kızlar genelde onun ağzinin içine düşer."

"Allah aşkina salak salak konuşma aptal. Tanimiyorum bile."

"Ayy, bence çok yakışırsiniz :D " lafini keserek,

"Ben kahve alıcam bisey istiyor musun?"

"Yok canim, yanliz dikkat et masalarinin önünden geçmek zorunda kalicaksin." dedi ve sessizce güldü. Ona cevap bile vermeden masadan kalktım. Yolu degistirip gitsem çok mu ilgi çekerim, yoksa bisey olmuş gibi geri Selinay'in yaninami gitsem diye kendi iç sesimle çekişirken ıslık sesleri ve uğultularla kendime geldim. Ve kendimi Miraçların masasını önünde buldum.Masaya tekme atıp kapatin çenenizi aptallar diye bağırmak geldi icimden ama kahve istegi daha agir bastigi icin hizli adimlarla uzaklaştim ordan. Kahvemi alip masaya döndüm ve Selinay'a kalk gidiyoruz diye bağirdim. Ne oldugunu anlayamadan kafasini telefondan kaldirdi ve apar topar masadan kalktı. Bahçeye çiktik başladi merakli soru sormaya.

"Noldu Yaren niye böyle apar topar çiktik ordan?"

"At gibi kişnemeyi bırak gerizekalı."

"Oo, sorry bacım." Hala gülüyodu karsimda ve kalktim sinifa çiktim. Ders başladiktan beş dakika sonra girdi derse. Çabucak yanima geldi ve oturdu. Konuşmaya çalişiyodu ama ben inek öğrenci moduna girmiştim bilee. Bütün ders saati boyunca ağzi açik ayran budalası gibi hocayi izleyip durdu. Bir an aşık oldu sandım öyle bakiyordu. Dürttüm

"Dünyadan Selinay'a dünyadan Selinay'a."

"Dur kızım yuaa."

"Ağzini yaya yaya konuşma çarparım manda yavrusu.Ne düşünüyosun öyle daldin gittin Ufuk hocaya."

"Evlendiğimizi düşünüyorum ay, ilk gecemizi düşünüyorum. Kaslarına krem şanti döküp ya.." Ağzini kapattim ve güldüm.

"Kanka bence evlenmenize gerek yok baksana oda sana bakiyo zaten." Halbuki hoca konuşmamiza sinirlenmiş o yüzden bakiyo bizim Selinay'in gözüne gözüne :D

"Ayy, evet cidden öyleee."

"Bence ders bitiminde gitte numarasını iste, ben akşam dışarı çıkarim."

"Canim arkadaşim yapar misin bunu cidden. Ay ben seni yeriiim."

"Sacmalama tabi ki salak seninle dalga geçiyorum baksana amca olmuş lan o amcaa."

"Of Yaren. Ne olurdu hayalimin içine etmeseydin!."

"Kes sesini dersi dinle." Son lafi benim söylemiş olmanin verdiği gururla bir havalara girdim. Ayy katlanilir gibi degildi Allah'tan ders bitti sonunda. Selinay'la hemen kendimizi bahçeye attık. Çimlerin üstünde otlanırken kendi kendimize dedikodu yaparken Miraç ve arkadaşlarinin sesiyle irkildim. Kafami kaldirdigimda hemen yani basimuzda agaca yaslanmislar ve gülüyorlardi. Sessizce Selinay'a eğildim

"Bunlar naptığını sanıyor?"

"Sus sesini çıkarma, keyfini çıkar havan oluyo okuldaki bütün kizlar çatliyo baksanaa."

"Off, Tanri seni yaratmiş ve sonrada takip etmeyi unutmuş başbelası."

Kendime hakim olamadım ve Miraç'a dönüp,

"Ne var, ne oldu. Gülüncek bişey mi var?" Miraç ve arkadaşlarindan,  oooo diye bir ses yükseldi. Sonra kulağima eğilerek,

"Senin böyle davranman beni daha da çok etkiliyo küçük hanım!" diyerek elini saçlarıma götürdü. Kendimi hemen geri çektim.

"Bak Miraç misin kandil misin nesin benim böyle davranmam seni etkilemesin, malum sonra çarpılırsın falan. Ve eğer mümkünse bir daha o mide bulandirici suratini bana yaklaştirma." dedim ve hemen çantami kaptığim gibi Selinay'ida orda birakip gittim.