Şarkı adı:Super Junior - Otra Vez (One More Time)
(Kang Da Eun)
Ayakkabımın topuğu çıktı. Yere eğilip topuğu tamamen çıkardım. Ben;
"Off" Jimin;
"Gel buraya." Diyip beni kucağına aldı. Ben;
"Beni bırakır mısın?" Diye sessizce mırıldandım. Jimin;
"Ne dedin? Biraz sesli konuş." Ben;
"Ben kendim hallederim. Teşekkürler." Dedim. Jimin'in kucağından kurtuldum. Topallayarak içeri girdim. Babamı buldum. Babam;
"Ben de seni arıyordum. Şimdi çıkacaktık. Hadi birlikte gidelim." Ben;
"Tamam." Dedim. Babam;
"İyi misin sen?" Ben;
"Hıhı iyiyim." Dedim. Babamın koluna girip arabaya ilerledik. Ben arkaya oturdum. Profesör Hye Rin de öne oturdu. Jimin yanıma oturdu. Ben;
"Jimin de mi gelecek?" Babam;
"Evet. Az önce seni bulması için onu yollamıştım. Söylemedi mi?" Ben;
"Aklımdan uçup gitmiş." Dedim. Ellerimle oynamaya başladım. Neden bu kadar utanıyorum? Ama çok da heyecanlıyım. Ne yapacağım ben? Babam arabayı çalıştırdı. Profesör Hye Rin ve babam bir şeyler konuşuyordu. Jimin elimi tuttu. Ona baktım. Camdan dışarıyı izliyordu. Elimi yavaşça çekerken o daha da sıkı tuttu. Diğer elimle onun kolunu tutup çektim. Jimin;
"İzin ver de tutayım." Dedi ve elimi tekrar tuttu. Bu sefer izin verdim. Gülümsedi. Bana bakmıyordu. Ben de ona bakamıyordum. Kafamı cama çevirdim.
...
Üniversiteye vardık. Arabadan indik. Topallayarak ilerlerken biri kolumun altına girdi. Ben;
"Baba ben tek başıma yürüyebilirim." Babam;
"Olmaz öyle. Gel bakalım babanın sırtına atla." Ben;
"Baba sen yaşlandın artık. Beni taşıyamazsın." Jimin;
"Ama ben yaşlanmadım." Diyip beni kucağına aldı. Babam Jimin'e gözlerini kısarak bakıyordu. Jimin;
"Sadece yardım etmek içindi. Yanlış anlamayın profesör." Profesör;
"Tamam. Bu seferlik öyle olsun." Dedi. Jimin gülümsedi. Profesör Hye Rin;
"Çooook yoruldum." Dedi. Babam gülümseyerek ona kolunu uzattı. Profesör gülümseyerek babamın koluna girdi. Bunu yanlış mı anlamalıyım? Yok canııım. Bir kızla bir erkek arkadaş olabilir. Jimin;
"Sırtıma atlasana." Dedi ve beni yere bıraktı. Sırtına atladım. Jimin kollarını bacaklarımın arasından geçirdi. Koşmaya başladı. Jimin;
"Sonsuzluk ve ötesine!!" Gülmeye başladım. Kolumu yukarıya uzattım. Aynı Superman gibi. Ben;
"Sonsuzluk ve ötesine!!" Babam;
"Düşeceksiniz!" Kolumu indirip Jimin'in boynuna sarıldım. Çünkü en son düşüşümde Namjoon olmasa yerdeydim. Jimin gülerek daha hızlı koşmaya başladı. Odamın önüne geldik. Ben;
"Teşekkürler." Jimin;
"Önemli değil. Görüşürüz." Ben;
"Görüşürüz." Gidecekken arkasından seslendim. Ben;
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Magic School ~PJM
Fiksi Penggemar"Sana inanıyorum. Hiçbir şey olmayacak." ... Ağlamaya başladım. Tanımadığım biri için neden ağlıyorum acaba? Jimin yumuşadı ve bana sarıldı. Namjoon; "Bölüyoruz ama birazdan ders başlayacak." Panikledim ve hızla Jimin'i ittim. Jimin; "Sizi bir yere...
