THE FIRST PROMISE;
RAYCE'S POV
“Hey there buddy!” Jace greeted me and come near me and sits on my table as he saw me sitting here comfortably at my station. Jace is my best friend since high school but he's higher than me. He's the leader of our team. And yeah, we're under the same company because we're friendship goals. Daming kaartehan ng lalaking 'to. Kala mo bakla.
“Hey” I greeted back.
“Dumating na yung boss sa pinaka-boss” pakialam ko?
“Anong gagawin ko?” I answered him, sarcastically.
“Eh 'di siya ang bagong boss HAHAHAHAHAHA” he laughed hard pero hindi naman talaga nakakatawa. Parang gag* lang.
“Joke lang, napakaseryoso nito. Mula nang mawala si Ke–” Inunahan ko na siya bago pa niya tuluyang masabi 'yon.
“Pwede ba? Ayokong marinig ang pangalan niya. Mas lalong tumitindi ang galit ko.” pinaka-hate ko ang pangalang iyan.
“Pre, hindi mo maiiwasan na hindi marinig ang pangalan niya dahil una sa lahat, marami siyang kapangalan. Pangalawa, ka-workmate natin siya at pangatlo, hindi ko pa binabanggit ang pangalan niya.” pahayag niya.
“And so? Kahit na. Pwedeng huwag mo na lang banggitin para makabawas-bawas naman sa pressure?” nakakairita na.
“Chill bro, chill! Masyado kang hot. Nakakabawas ka-gwapuhan 'yan” hindi nakakatuwa.
“Alam mo para makalimutan mo siya? Hang out. Go to the bar and drink. Have some fun with girls and make out. Hindi yung nage-emo ka diyan. Go back to the way you used to be.” Tss. Hindi pwede.
“Hindi pwede. Siya nang-iwan, ako magiging miserable? I wanted to prove to her na hindi masakit ang ginawa niyang pag-iwan sa akin ng biglaan. Na wala lang sa akin ang lahat ng ginawa niya. Pero hindi ko siya mapapatawad” oo na, masyadong heartless pero anong gagawin ko? Nasaktan lang naman ako.
“Baka naman kasi may dahilan kung bakit ka niya iniwan?” hindi ko alam. Pero
“I don't care about her reasons. Sana sinabi niya na lang sa akin na ayaw niya talaga sa akin diba? Hindi yung bigla bigla siyang mang-iiwan ng walang dahilan.” tama naman ako, 'di ba?
“Pero paano kung bumalik siya at hindi ka pala niya naaalala?” mahinang tanong ni Jace.
“Asus! Pagkatapos niyang gumawa ng gano'ng kalaking pagkakamali, bigla bigla niya na lang na kakalimutan ang lahat? Hindi ako makakapayag. At tungkol do'n sa kung babalik siya? Wala na siyang babalikan dahil wala na kaming koneksyon! Tapos na ang lahat sa amin mula na'ng iwanan niya ako” tama. Wala na siyang babalikan.
“Okay. Pero dalawang taon na ang nakalilipas ha? 'Di pa din ba nawawala ang galit mo sa kanya? Pre, move on na. Patawarin mo na siya” Wala akong pake.
“Sabihin mo lahat ng gusto mo. Basta ako, kinamumuhian ko siya ng todo todo” Nakakabakla na pero sorry, galit talaga ako sa kanya. Do I have to cry for her? Do I have to even shed a single tear to her? I think, she doesn't deserve it anyway.
“Pre, kung alam mo lang. Sige pre, alis na ako ha?” paalam niya kaya tinanguhan ko na lang siya. What does he mean na kung alam ko lang?
“Ah pre, bukas pala ay meron tayong welcome party dito sa office. Kailangan naka-americana ka ha? Sige pre, stay gwapo” Paalam niya muli at lumayas na talaga sa pwesto ko. Ginulo niya pala ang ibang gamit ko dito. Tch. Kung wala lang kami dito sa office, nabigwasan ko na yo'n.
Btw, we're working in an Appliances Company. Sakop niya lahat ng appliances like aircon, television, washing machine etc. But this isn't the big one, we're just under of it. Wala akong magawa dito sa company, I'm just chilling here 'cause I finished all my works to do and it's ready to be presented. Actuality, we, the whole team under of Jace is already finished kaya gano'ng na lang kahaba makipag-usap sa akin si Jace. Naghihintay na lang kami ng uwian. Bawal kasi umuwi hangga't hindi pa time.
Nag-aayos ako ng mga gamit ko nang makakita ako ng choco-choco. Tss -_- her favorite.
~
FLASHBACK
“Darling, bati na tayo oh!” patuloy ko pa din siyang sinusuyo. Nagkausap lang naman kasi kami ng ex ko. Tch
“Bati naman na tayo ah?” sagot niya. Ihhhhh galit kaya siya.
“Weh? 'Di nga? Talagaaaa? Yieeeeee” I was about to hug her when
“Oops!” bigla siyang lumayo sa'kin “Walang hug hug! Hug ka pa diyan ah? I-hug mo ang ex mo. Loko ka ah!” and then, she ran away. I tried to follow her pero ang bilis niyang tumakboooo! Ang bilis niyang nawala sa paningin ko. *pout* nagtatampo pa din siya. Ano kayang gagawin ko? Nawawalan na ako ng pag-asa na magkabati kami. Paano kung makipag-break na lang ako sa kanya? Aha! Tama. Yung kagaya ng ginagawa kong pakikipag-break sa mga babae ko noon. Kaso hindi eh, mahal ko si Kenshin. Rayce, isiiiip!
Nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip kung paano ko siya susuyuin nang makita ko siyang papalapit na sa akin at may dala dalang, choco choco? Eh!?
“Ano na love? Uupo ka lang ba d'yan? Tara na.” aya niya sa 'kin at ni-interwined ang fingers namin.
“Hindi ka na galit? Ok ka na?” tanong ko. Bakit ba? curious ako eh.
“Nope, just this choco choco and I'm already fine” then she smiles. Laaaaaaaah? Hindi ko pa siya nasusuyooooooooooo! Wat a pakening boyfriend am I?
END OF FLASHBACK
~
“I hate it when your memories with me are still keep bugging on my mind” I murmured then keeps the choco choco in it's place. Masamang magtapon ng pagkain, baka habulin ka ni karma. Well, okay lang kung siya ang hahabulin ni Bad Karma. Masamang nilalang naman siya.
