Harry's Baby || h.s

Kedicik Darcy

'' Taburcu olabilirsiniz. '' İki günde duyduğum en iyi haber buydu.

'' Teşekkürler. '' Harry nazikçe doktora teşekkür ettikten sonra yanıma geldi.

'' Kendini nasıl hissediyorsun? Eğer iyi değilsen biraz daha kalabiliriz. '' Başımın üzerine bir öpücük kondurdu ve saçımı geriye ittirdi.

'' Ah hayır. Kendimi çok iyi hissediyorum. Ayrıca bir an önce evimize gitmek istiyorum. Ama lütfen Darcy de gelsin. ''

'' Bak biliyorsun Darcy biraz daha burada kalmalı. Doktorlar onun için böylesini uygun gördüler. Bende istiyorum bizimle eve dönmesini fakat sadece iki gün daha dayan. ''

'' Harry... '' Omuzlarımı düşürüp ona tatlı bakışlar attım.

'' Tamam gitmeden Darcy'e bakarız. ''

'' Teşekkür ederim. '' Dolan gözlerimi ellerim ile sildikten sonra yatakta doğruldum.

Doktorlar Darcy'nin biraz daha burada kalması gerektiğini söylüyorlardı. Bunu duyduğumda onun hasta olduğu ile ilgili çılgına dönsemde, sadece küçük bir müdahale olduğunu söylediler.

Tabii beni yatıştırmak o kadar kolay olmadı. Kendi gözümle görmeden inanmadım.

Onu kucağımdan alıp küveze götürdükleri zaman beyinlerini patlatmak istedim. Hala daha bu isteğimi içimde saklıyorum. Anne ve diğer herkesi hastanede harap olmamaları için eve yollamıştık.

Annemler Londra'ya, iki günlük oldukça kısa bir ziyaret gerçekleştirip dönmek zorunda kalmışlardı.

Büyükbabam'ın durumu oldukça ciddi olduğu için bozulan moralim daha çok bozulmuştu. Anne, bunun hakkında bana bir konferans vermişti.

Eğer ben üzülürsem bebeğimde hissedermiş. Bu yüzden kendimi biraz olsun toplamaya çalışıyordum.

Büyükbabam'ı merak ediyorum ayrıca kızımı burada bırakmak istemiyordum. Yataktan yavaş bir şekilde kalktım ve Harry'nin getirdiği kıyafetlerden birisini giymek için çantayı çıkardım.

Atılan dikişler hala sızlıyordu. Doğum yapmak çok mu kolay sanıyorsunuz? Yapın da görelim o zaman.

Tuvalete girdim ve aynada kendime baktım. İki günde kendimi salmama rağmen çok fena değildim.

Yüzümde ki şişlikler hafif bir şekilde inmişti. Yavaş yavaşa ineceğine sevinmesemde, ineceğine sevinmiştim. Çünkü tüm ömrüm boyunca o şişliklerle gezmek istemiyorum.

Saçlarımı, Harry her gün taradığı için birbirine girmemişlerdi. Yavaşça – dikişlerime dikkat ederek – üzerimi giyindim.

Çantamı son bir kez kontrol ettikten sonra banyodan çıktım. Sonunda bu hastaneden kurtuluyordum fakat kızımı burada bırakmak istemiyordum.

Kapı açıldığında Harry içeriye girdi. İki gündür eve gitmemişti. Benim başımda bekliyordu.

Çocuklar ona her defasında benim başımda bekleyecekleri ile ilgili teklifte bulunmuşlardı ama Harry hepsini reddetmişti.

Her saat başı Darcy'i ve beni kontrol ediyordu. 

'' Güzelim dur, geldim. '' Kapıyı kapadı ve hızlıca yanıma geldi.

Elleri ile belimi kavradı ve kucağına aldı.

'' Harry! ''Ağzımdan istemsiz bir çığlık çıkmıştı.

'' Çantan nerede? '' Yatağı gösterdiğimde oraya doğru ilerledi.

Ben hafifçe eğilip çantayı aldım ve kucağıma koydum.