MAFYA - Bebakhshid

MB- 1

Ne kadar zordur aslında sevipte
seviyorum diyememek,
Görüp görmemezlikten gelmek,
Yaşadığını bilipte benim için öldü
demek...
Can Yücel

                      -------------------
                      1.BÖLÜM:
                      'Kaçırılma'
       
Her zamanki gibi yine çalışıyordum okula gidiyordum ama kafa dağıtmak ve biraz aileme rahat ettirmek için girmiştim. Mutlu bir ailemiz vardı. 'Lamia 5. masaya bak' 'tamam Ayşe teyze' diyip masaya doğru gittim
Masadaki kişilere baktığımda sürekli müşteri olduğunu anladım gülümseyerek 'evet efendim ne alırdınız' dedim o da bana karşılıklı gülümsemeye başladı ve yiyecekleri yemeği söyledi 'peki efendim' deyip geri çıktım
Yaşlı bir amcaydı bu yüzden genellikle hep aynı yemeği tercih ederdi

Sonunda bitmişti ve bende bitmiştim. Hoşçakal diyip dışarı çıktım derin bir nefes aldım o anda ağzıma tutalan bezle gözüm karardı.

2 yıl önce~

                    Asaf'ın ağzından.              

Yine her zamanki gibi şirketten çıkmıştım ve kafa dinlemeye ihtiyacım vardı bu nedenle sahile gitmiştim etrafa bakarken bir yaşlı teyzenin karşıdan karşıya geçmesi gerekiyordu ama arabalar asla izin vermiyordu izlemeye devam ederken bir kızın yaşlı teyzenin yanına gidip koluna girdi ve karşıya geçirdi teyze ona birşey anlatırken kız gülümsüyordu çok yakışıyordu ve güzeldi

Sonra o kız  sahildeki banklardan birine oturdu ve gözlerini kapattı onu izledim daha sonra kız yerinden kalktı ve gitti hemen adamım Mert'i aradım
'koçum bana birazdan sana atacağım kızın bilgilerini bul' ' tamam abi' kapattım.
Yıllarca takip ettirdim işin olmadığı zaman gidip ben takip ediyordum Lamia'm masum ve temizdi. İyi bir kalbi vardı her ne kadar vazgeçmek istesem de vazgeçmemiştim bir gün onu yanıma alacaktım sevdiğimi söylemek ve  ona sarılmak istiyordum beni sevmeyecekti ama yanımda olacaktı

Şimdiki Zaman ~

Bu gün kaçırmak için herşeyi ayarlanmıştım kafeden çıktığı gibi bezi ağzına tuttum kollarıma bayıldı yavaşça kokusunu içime çektim
Öyle hasretim ki  ona
Kokusunu hep bilmek isterdim vanilya gibi kokuyordu yavaşça kucağıma aldım ve arabaya bindirdim kaçma ihtimalini göze alarak özel uçak hazırlattım İstanbul'a gidicektik

2 saatte varmıştık yavaşça kucağıma aldım ve odaya doğru götürdüm   
Pikeyi kaldırdım ve içine yatırdım bende yanına yatıp beline ellerimi sardım ve uykunun kollarına bıraktım kendimi.

          Lamia'nın ağzından.                

Yavaşça gözlerimi açtım galiba kabus gördüm diyip kalkmaya çalıştım ama bakın söylüyorum sadece çalıştım belimi saran kollar yüzünden tekrar yatağa düşmüştüm kim olduğuna bakmak için o tarafa dönmemle çığlığı bastım çünkü bana sarılan kişi bir erkekti. Benim çığlığımla bana sarılan kişide ayağa kalktı ilk bana baktı sonra geri yattı dürtmeye başladım ' hişt kalksana ' gözlerini açtı ve geri kapatıp 'hmm' dedi uykulu sesiyle 'benim ne işim var burda ' cevap vermedi ' beni bıraksana evime gitmek istiyorum ailem merak etmiştir' dedim bırakmadı yine gözlerim yavaş yavaş doluyordu gözlerini açıp ' bundan sonra aileni unut benimlesin' ' ben seni istemiyorum ama' dediğimde gözleri ateş edercesine bana baktı
' bundan sonra yok ben varım istesen de gidemezsin şuan İstanbul'dayız' dediğinde gözlerimi şokla açtım ' ne demek İstanbul'dayız ' 'çok konuşuyorsun kes sesini' dedi 'hem benim okulum var' dedim gözleri çok soğuk bakıyordu 'okulda yok artık' dediği zaman gözlerimden damlalar yavaş yavaş aktı tanımadığım adam beni kaçırıyor üstelik hem ailemi göremeyecektim hem de okula gidemeyecektim ayrıca kardeşim dediğim arkadaşımdan da ayrı kalacaktım bu çok fazlaydı ben bunu kaldıramazdım ki hemen pes etmeyecektim güçlü durmalıydım

|BÖLÜM SONU|

                    ---------------------------

İlk bölümde bitmiş olunmakta çok fazla detaycı birisi değilim sevmemde sıkıcı gelir bana ilk bölüm olduğundan kısa oldu diğer bölümleri daha uzun tutmaya çalışırım şimdiden desteklediğiniz için teşekkür ederim emeğime saygı olarak vote vermeyi unutmayın sizleri seviyorum♥️

                                    ⚜️MB ailesi