"Hindi pwede ang gusto mong mangyare ginang, malaki na ang singil mo sa tirahan namin, noon parang katiting na isang dolyar lamang ang bigay mo saaming turahan, ngunit ngayon pataas na ng pataas!? ""Hindi! Magbayad kayo kung gusto nyo pang tumira sa bahay na ito, kung hindi makakalayas na kayo!letche! "
Sa pagmamakaawa ni clara sa mayari ng bahay parang hindi na talaga maibibigay ng isang dolyar lamang ang kanilang inuupahang tirahan sa iskwater. Hindi na rin mapigilan ng ama nyang makisali sa away ngunit huli na ng makaalis na ang ginang na naniningin sa kanilang renta.
"Napaka sama nyang tao! Magbabayad naman tayo ah, hindi nga lang ngayon!"
"Clara! Ija tama na! Hindi naman nya tayo mapipilit na umalis sa tirahan natin kung may bahay naman tayo agad na malilipatan. Saka maaaring ikaw na ang bumuhay sa sarili mo *ubo* dahil lang may sakit na ang iyong ama. "
Nanahimik na lamang si clara't nagmaktol.
Hindi nagtagal ay di napigilan ni Clara na sigawan ang ama."Ano?! Walang mamatay ama! Bakit ka naman mamatay e ubo lamang ang sakit mo?! "
Hindi malalaman ni clara ang. Karamdaman ng ama dahil hindi nito sinasabi sa kanyang anak.
"Maari ngang ubo lamang ito ngunit baka malala na. Clara kaylangan natin ng pera, kailangan mong. Magtrabaho! "
Malukot man ang mukha ni clara sa pandidiring magtrabaho ay wala syang magagawa kung hindi sundin ang kanyang amang may sakit.
Nobyembre 2,1969
LinggoGumising ng maaga si clara't nagtimpla ng kape para sa kaniyang ama.
"Ama halina't maguumagahan na tayo!"
Nang marinig ng ama ang boses ni clara ay agad na itong bumaba at bumati sa anak.
"Ngayon na ang simula ng aking trabaho, kaya't maaga na akong papasok."
"Kailangan pa ba kitang *ubo* ihatid?"
"Hmm... Kita nyo ba ang sarili ninyo? Hindi na sasabay na ako sa kaibigan kong si Alex marunong syang magmaneho ng motor."
"O sya sya magiingat kayo, lalo ka na. "
Hindi na pinakinggan ni clara ang ama at umalis. Siguro naman alam nya na ang kanyang tungkulin bilang anak at isang babae.
Nang makalabas ng bahay ang dalaga, naghihintay na ang kaniyang kaibigan na si Alex suot ang sandong malaki ang punit sa gilid kaya't kita ang magandang pangangatawan nito.
"Tara na clara mapapagalitan ka ng amo mo."
"Tangina naman! Ganun ba talaga sila kahigpit?! Nakakainis!"
Tumawa na lamang ang kaibigan nyang si alex at nagpatuloy na sa pagmamaneho ng motor.
"Clara wag mo masyadong idikit ang suso mo sa likod ko, masyadong malaki naninigas pato ako. "
"Kasalanan ko bang malaki ito kumpara sa suso ng syota mo?? "
"Gago ka clara! Hahahahha."
Nakarating ang dalawa sa pinagtratrabahuhan ngayon ni clara.
"Pupuntahan kita rito mamaya pagkatapos ng trabaho mo, May pupuntahan tayo."
"O sya sya sige! Siguraduhin mong maganda ang pupuntahan natin kundi titirahin kita!"
Tumawa si Alex at nagpatuloy na sa pagmamaneho.
Pumasok na rin si clara sa trabaho at nagasikaso ng maykasamang mainit na pagmamahal.
Mahalagang aral ng kwento.
Huwag idikit ang malambot na bagay kahit kanino. Nakakatigas ng pato.Fin.
![](https://img.wattpad.com/cover/174367454-288-k443568.jpg)
BINABASA MO ANG
Sordida Amor (Alex Martinez)
Short StoryUmiikot ang istorya sa isang binatang nagngangalang Alex Martinez na nahumaling sa magandang hubog ng katawan at kagandahan ni Clara López. Abangan ang istoryang ito na kapanapanabik at mainit init.