BU BÖLÜM FİNAL
Ali den
Her şey mükemmel kızımız ve Eylül üm iyi kızımızın doğmasına az kaldı...her an gelebilir...şu ana kadar çok şey yaşadık...yaşamaya da devam edeceğiz...
E:kimle konuşuyorsun sevgilim?
A: Ben onları dışından mı-
E:Evet.😄
A:😄
E:O zaman sen çantaları al.sonra da yola çıkalım.
A:olur.
..............
Es: Eylül nerdesiniz iki saattir.
E:Ya Ali çantaları toparlamak yerine kendiyle konuştuğu için.
Es:he😄
Bah:E hadi gitmiyoruz mu?
E:Aynen hadi gidelim.
..............
Eylül den
He siz nereye gidiyoruz bilmiyorsunuzzz.Hep birlikte Tatile çıkıyoruzz.Ahhhhh.
E:Ahhhhh!Aliii!
A:Ne oldu!?
E:Ali hastaneye sür!Bebek geliyorrr!!
A:😵😵😵😵
................
A:Ç-çabuk sedye getirin!
E:Ahhhhh!
Dd(doğum doktoru): Hemen doğum haneye alalım!
E:Aliiiii!S-sen de gelll!!!!Ahhhh!
A: Tamam!Hadi.
.................
E:Ahhh!Çokk zorrrrr!Ya gel artık!Madem çıkmak istemiyorsun ne diye geliyorsun!!!!!
.................
Es:Ne kadar oldu doğuma gireli?
Bah:iki saat.
Es:Ya niye hala çıkmadı?
.................
E: Ahhhhh!😫😫😫😫😫😫😫😫😫😫😫😫
Bebiş:😭😭😭😭😭
E:oh be.Sonunda.
.................
A:Ya bu çok tatlı ya.
E:evet...Ama çok çektirdi.
Es:biz ters bir şeyler oldu sandık.
E:Oldu zaten iki saat gelmedi.
A:😄😄😄E adı?
Bah:E siz koymadınız mı daha?
A: Eylül doğunca koyalım dedi.Ben de kıramadım.
Bah:eğ ne olacak adı?
E:Ya baya klişe olacak ama...Deniz olsun mu?
A:Deniz Denizoğlu 😄😄😄😄😄😄olur.
Bah:aynen çok güzel bir isim...
D:ya benim pabucumu dama attınız hemen.
E:Aaa olur mu öyle şey...Sen benim ilk göz ağrımsın...Asla pabucun dama atılmaz.Gel bakayım öpücem 😚😚😚
Es:O zaman Aramıza hoşgeldin DENİZ DENİZOĞLU...
..............
A: Hoşçakal sevgilim...
E: Görüşürüz sevgilim...
💏💏💏💏💏
A:Çocuklarımıza iyi bak.Zaten iki gün sonra buradayım.
E:trene binince ara...
A: tamam.
.............
Telefon çalar
E:Alo
Es: Eylül.
E:Evet?
Es:😟Ali nin t-treni kaza yapmış.
E: N-nasıl?
Es:Ş-şimdi hastaneye götürüyorlarmış.
E: B-ben hemen g-geliyorum.G-gelemem ç-çocuklar var.Esma sen gelsen.
Es:Ben yoldayım zaten sizin eve çok yakın bir yerdeyim.
E: T-tamam 😢😢😢
............
E:Alii!
O:Şşşt sakin ol Eylül.
E:A-ali nerde!
O:Ameliyata aldılar.
E:B-ben de gircem ameliyata.
O:Hayır Eylül!Bu sadece daha kötü olmana sebep olur.
Eylül:😭😭😭😭😭😭😭😭Aliiii!(dizlerinin üstüne çöker)Aliii!
.............
Bahar ameliyattan çıkar.
E:B-bahar!O iyi değil mi?!Ali iyi!
Bah: Eylül 😢 B-ben yapamadım.
E: H-hayır!O yaşıyor!😢😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭
E:Alii!
.............
Bir sene sonra (yılbaşı)
(Dinleyin bence bu kısımda güzel gider diye düşündüm.)
Eylül den
İşte buradayım...onun mezarının başında...O artık yok...Hayat onu benden aldı...Bazen kısa hikayelerin vedası daha uzun olur diğerlerinden...Çünkü yarım kalan,yaşanmamış ne varsa,en çok onlar uzatır vedayı...Yaşayamadığımız ne kadar şey varsa onunla aranızda,bir boşlukta hepsini yaşamış gibi tüketmeye çalışırsınız.Veda en çok,sizin ona son dokunuşunuzla,başkasının ona ilk dokunuşu arasındadır...Tüm hayatınız o iki dokunuşun arasında şekillenir...Ya kendinizi kurtarırsınız ya da geç kalıp kaybolursunuz...
Veda uzar,uzar ve sihirli bir dokunuş gibi,bir başkası ona dokunduğunda sona erer...Bir hikaye yarım kaldığında,tamamlansaydı ne olurdu merakının esiri olmakla,iyi ki daha çok yaralanmasına hissinin arasında bir yerde durursunuz...
Aşk bir suçluyu,suçtan daha çok sevmektir.Evet onlar suçludur,çünkü bir kez tadına bakılmış her şey hayatta yarım bırakılmış demektir...
MUTLU YILLAR SEVGİLİM...
