How Great We Are :)

The Author.

------------

----.♥♥♥

Hi there ! Im' Mary Rose Maloles De Castro ( Grrrrrr. But don't call me in my real name, coz' i'll eat YOU ! haha. Joke !) . You can call me Marose :) (if we're close, pero kung hindi naman, okay lang din ^_^). 18 Years old na po akong nabubuhay dito sa mundong ibabaw( hahaha. Tagalog na tagalog ii.) Not mentioning the place where i am living( ehem. Madame po kasi akong tinitirahan. Hahaha ^_^) Im taking Business Administration major in Marketing Management in Batangas State University-Lipa Campus ( The best Campus Ever.haha) Third Year na po ako sa wakas. 1 more year and YEHEYYYYYYYY. I'll get my dream diploma and cap. Haha :D Bunso po ako. (wag nyo pong isipin na swerte ang mga bunso ha, Kakainin ko kayo ng buhay ee ! :P)

Im' the Author :) at bago ko isa isang IPAHIYA ( hahahaha. :D Bawal ang Angry bird mga great.)ang mga Great Friends ko, gusto ko munang makilala nyo ko. At anong dahilan ko kung bakit sinusulat ko ang bagay na ito. Haha. I treasured every friends I have. Kaya inspired talaga akong sulatin ito. Sabi nila when you already feel that you have true friends, treasure it. Kasi minsan lang natin makikilala ang mga totoong kaibigan. (Hmfff. ?? Totoo pala ang magpa-asa na sasamahan raw ako. Wahahaha. I discuss natin yan later :D)

In our Home. Tamad ako sa gawaing bahay. (Pero sumisipag na din. :D) Tapos masipag akong kumain. Hehe. (Hindi lang po halata sa aking mahiwagang katawan^_^) Masunurin ? Hindi po. Ako po kasi yung tipo ng tao na ayaw ng inuutusan. Mas gusto ko ako ang kusang gumagawa, at pano ko naman yun gagawin kung mangunguna silang utusan ako di ba.? Masaya ako together with my family. Lalo na pag brown out. It's Family Day. Yeheyyyy. Masarap sa feeling na nakakakwentuhan mo ang family mo about sa mga bagay bagay di ba. And super Thumbs up because we're getting closer and closer. My dream CAME true talaga. Because I love them more than I love myself :) Ayaw ko ng pinangungunahan ako sa mga ginagawa ko. I can Manage ika nga. Haha :)

In School. Ayannnn. Parang marami rami akong maiseshare dine aa. Haha. Umpisahan natin sa pagiging MASIPAG mag-aral.( Haha. Oy ! Masipag naman talaga ako. Kayo lang ang hindi.^_^ haha) Tahimik ako dito.( Haha. Pag wala sa mood or kaya naman hindi mo pa ko kilala.) Madaldal naman (as in madaldal) pag kilala mo na ko at ka close mo na :) Seryoso akong tao lalo na pag nasa mood akong maging seryoso. Hindi mo talaga ako makakabiruan ng basta basta. Haha. Kaya wag mo kong susubukang kulitin kung ayaw mong IRAPAN kita at tunawin na parang YELO. (Haha. Exagg masyado. Disregard. :D) Amp. Masyadong BORING sa school, lalo na pag walang klase. (AGREE daba?) Pero okay na din para sakin na nasa school ako at least nakikita ko mga CRUSHES koooo. Haha ♥♥ (lande ee.) Tamo yung DAILY routine ko pag regular school DAYS. :D

1. Gigising sa umaga.

2. Hahanapin ang tab ko to check my notifs.

3. Iinat muna at mag aayos ng hinigaan. (Pag hindi pa late. Haha)

4. Liligo.

5. Kakain.

6. Mag-aayos ng gamit.

7. Mag-aayos ng sarili.

8. Titingin sa salamin.

9. Titingin sa salamin.

10. Titingin sa salamin.

11. Papasok ng gate ng school.

12. Babati sa kakilala.

13. Iinom sa canteen.

14. Punta na ng room.

15. Pag my klase (BORING), Pag walang klase (BORING), Hahahaha ^____^

Haha. ♥ Yes. oo. Titingin ako sa salamin hanggang sa malate na ko. Hahaha :D The other Day ganyan uli. Mababago lang pag sobrang late na. Wala ng ayos ayos. Haha :D Pusta ko, relate kayo dito. Haha :D

May sarli akong mundo minsan. Yun bang tipo ng nag iimagine ako ng future ko sa isang sulok. Haha :D Tapos minsan may pagkaBOYISH po ako. May time na puro lalake lang kasama ko at nakakasama ko sila sa pangtitrip. Haha. Pero may nakilala ako. Mga taong sobra sa lahat. Haha :D

MABAIT(KIND). Yan raw ako minsan. (Waaaaaaaa. Minsan lang pala. Haha) Sabagay. Pag financial aspect talaga ang pag uusapan madamot damot akuuu ii. (Wala kasi mabibigay. Haha) Bakit kaya wala akong nakaka-away ? Ganon ba talaga ako kabait ? Haha. Pero gayunpaman, pasalamat na rin ako at walang nangungursunada sakin. Hindi naman talaga ako mabait. Mabait na mabait lang. Haha :D

Bakit ko ba sinusulat itong 'How Great We Are'. Amp. Simple lang po. Para sa mga kaibigan ko na minsang andyan sa tabi ko. Para kapag matatanda na kame ay mababasa namin yung mga bagay sa teenage life namen. Haha. Yung mga memories maaalala namin. Yung mga times na nagtatawanan kami at nag aasaran. Hahay. THUMBS UP. Ako bilang Author nito. Masaya at excited ako na mashare ang mga bagay bagay. Hindi man perfect ang bawat isa samin. PERFECT namang matatawag ang samahang meron kame. ♥♥♥

---------------.

------.♥♥♥

AN/*

Haha. Oh tapos my author's note pa. Hihi. Di pa nakuntento ee. Hehe. Amp. Di ko na hinabaan ang akin, baka magsawa agad kayoooo ii. Hehe :)

Mga Great. Basahin nyo. ♥♥♥

"Friendship Last Longer, when you Trust."

Take Care Guyss.... Tapos na Intramurals. BACK to normal. Haha :)

------.off.

----.

--------------

----.Love You All ♡♡♡♥♥♥