true love has a habbit of coming back

CHAPTER 7

     NESHA'S POV

   Mag isa akong naglalakad ngayon pauwi, maaga akung makakauwi ngayon kasi wala ang ibang guro namin balita ko umattend daw ng seminars. At ang dalawa ko namang naggagandahang kaibigan ay hindi ko alam kong nasaan, bigla nalang akung iniwan siguro ay mag boboy hunting na naman sila. Mga pasaway talaga.

  Actually kanina pa akong parang timang na mabilis na naglalakad habang palingalinga sa paligid. Ayaw ko kasi makita ako ni troy, kukulitin lang ako nun, lalo na at wala akung kasama. It's been two weeks since nangyari ang pag tatagpo namin sa harap ng canteen simula nun araw araw niya na akong kinukulit.

 

"You look paranoid."

  "AYYY TROY!!! " napatakip nalang ako ng bibig ng hindi sinasadyang nabanggit ko ang pangalan ng lalaking kanina kupa iniiwasan.Damn

  "Wow ! Ibabalita ko naba ito kay troy. Mukhang umiipikto na ang pag papapansin niya sayo. " sarcastic na sabi ni Ian.

Goossh im dumb, bakit sa harap pa ni  Ian. Hindi ko alam pero ng mag tama ang mga mata namin mukhang may nakita akung lungkot, nakafeel tuloy ako ng pag-asa. Pero dagli rin iyun nawala ng nakita ko siyang ngumiti ng nakakaloko.

  "M-mali ang iniisip mo, is just that---"

  "Hahahahah!!"

Hindi kuna natuloy ang sasabihin ko ng bigla nalang siyang tumawa ng malakas. What the hell anung problema niya? Hindi ko tuloy maiwasang matulala sa kanya, dyosko kaharap kulang naman siya habang tumatawa at labas ang dimple niya.

  "Nah you don't need to explain. I understand, hindi naman mahirap mahalin ng kaibigan ko, Bagay kayo." Nakangiting turan niya at tuloyan na akung nilagpasan, damn he misunderstood me.

  "T-tika mali---" hayy bat ba ang bilis maglakad ng lalaking yun, kung ganu siya kabilis dumating, ganun din siya kabilis nawala sa paningin ko.

   Uhhhggg bahala na nga, kailangan kuna makaalis dito baka tuluyan na akung makita ni troy, mas lalong uminit ang ulo ko.

 
  "Hayy nako anu ba itung nangyayari sa buhay ko, nakaka- ayyy umay" gulat na napilingun ako sa aking likuran ng biglang may naghila ng buhok ko hindi kuna tuloy natapus ang pagkausap ko sa sarili ko.
   "Bell anu ba? " pagalit na turan ko ang kiibigan kulang pala na sinaniban ata ni dora kanina at hindi ko mahagilap.

   

"Hahahaha para kang baliw besty, seriously you talk to your self!" Tatawatawa pang turan ni bell.

"Paki mo ba, at tsaka panu ko hindi kakausapin ang sarili ko ehh ni hindi ko nga mahagilap ang kaibigan kung sinaniban ata ni dora !!" Sarcastic na turan ko.

"Hehe sorry naman besty, si lalyn kasi may tinatarget na naman" paliwanag

"Kayo talaga ang dami nyong kalukuhan."

"Tika besty siba si Ian iyun!" Turan ni bell habang nakatingin kay Ian na may kasamang babae. "Sinu iyang babae?" Tanung nya.

"H-Hindi ko alam, tara na!" Hinawakan ko agad ang kamay ni bell at hinila palayo sa taong mahal ko at sa babaing kasama niya.  Ang Sakit na makita ko siyang may kasamang iba, at ang makitang masaya siya. Sana ako nalang sana kaya ko siyang pasayahin kagaya ng kayang gawin ng babaing yun, halata naman na mabait yung kasama niya,maganda rin.

"Besty okay ka lang?"

"H-huh, O-oo naman okay lang ako. Bakit naman ako hindi magiging okay. Nakita ko lang naman na ang taong mahal ko may kasamang iba, at take note huh mukhang napakasaya niya kasama ang babaing yun, Okay ako." Sabay tingin kay bell. "Subrang okay ako" mahina ko nalang na pagpapatuloy. 

Goshh subrang sakit, gusto kung umiyak pero alam ko namang wala akung karapatan !

"Oo na besty, okay ka, halata namang okay ka."pa sarcastic na turan ni bell sabay hug sa akin.

  Yah right,im not fine at alam kung alam din iyun ng kaibigan ko! He's been my best friend after all.

       Aware ako na pinagtitinginan na ako ng mga tao ditu sa lugar namin, para kasi akung zombieng naglalakad, si mama naman kasi kahit ayaw kung lumabas dahil ngaEemo pa ako kanina pinilit parin akung utusang bumili.

"Haaayysssttt" malalim na buntong hininga ko. "Nakakaini--" napahinto ako ng makita ko si Ian sa isang kanto at seryusong nakikipag usap sa isa pa nyang kaibigan na si ken.

Hindi ko alam kung anu ang nag udyok sa akin para dahan dahan lumapit sa kanila at makinig sa kanilang pinag uusapan. Ehh sa nacurious ako eh.

"Pare mahirap nga iyang sitwasyon mo." Turan ni ken kay Ian na halatang hindi mapakali sa kanilang pinag uusapan.

"Wala akung magagawa pre. Mahal siya ng kaibigan ko. Hindi ko namang hahayaan masira ang pagkakaibigan namin dahil lang sa isang babae." Paliwanag ni Ian.
    Tika anu kayang pinag uusapan nila? At sinung kaibigan, si troy ba? Saka sinu kaya ang babaing iyun na mahal nilang dalawa.

    Dyosko parang bigla akong nakaramdam nga kakaibang dagundung sa dibdib ko ng maisip na si troy ang tinutukoy nilang kaibigan. "It is possible na Ian love me t--"

  "Pero sinu nga kaya sa inyo ang mahal ni Nesha?" Tanung no ken

     Tuluyan ng naghina ang tuhod ko ng marinig ko ang pangalan ko. Buti nalang at nakahawak pa ako sa posting malapit sa akin.

"Mahal ako ni Ian!"

"Nag patulong sa akin si troy." Siryusong saad ni Ian.

"And, tutulungan mo naman. Panu ka? "

"Wala ehh kahit ganu ko kamahal si nesha, mas gugustuhin ko paring mapanatili ang pagkakaibigan namin ni troy. "

  Its enough, sapat na ang narinig ko para saktan ako ng lubusan, hindi ko alam na it can be so painful knowing that he love me too. Akala ko magiging masaya ako pero hindi pala, ang sakit, kasi pinili nya ang pagkakaibigan nila kaysa pagmamahal niya sa akin.

Nanlulumong umuwi ako sa bahay. Subra na ang nalaman ko sa araw na ito.

"Ohh nesha asan na--" hindi na natuloy ni mama ang tanung nang wala sabisabing nilagpasan ko siya at tumuloy sa aking silid. Siguro ay napansin niyang hindi ako okay kaya pinabayaan nalang niya ako.

"It's more complicated now, kasi hindi na one sided love. It's now a love triangle." Pero kahit anung mangyari ako parin ang talo. Laging ako ang nasasaktan.