The addiction of her lips (Dutch)

Ruzie

Om negen uur komt Lexi thuis aan. Chris zijn auto, die in de garage staat, verraadt dat hij thuis is. Lexi hoopt dat Chris een beetje is bedaard na hun ruzie. Zodat ze toch op een volwassen manier met elkaar kunnen praten.Er is niets zo hatelijk als ruzie hebben met je beste vriend. Ze voelt zich dan ook enorm schuldig over hun ruzie en het laatste wat ze wil is haar beste vriend verliezen. En al zeker niet over een vrouw. Of vrouwen in dit geval.  Het heeft ervoor gezorgd dat Lexi zich met veel moeite kon concentreren op haar werk. Waardoor ze zo lang op het kantoor moest blijven. Alles ging plots tien keren trager. Wanneer Lexi hun huis binnenwandelt, ziet ze dat Helen in de zetel ligt en naar de televisie kijkt. Chris komt de woonkamer opnieuw binnen met een kom popcorn onder zijn arm. "Al thuis? Sinds wanneer ben jij zo vroeg thuis? Buiten gegooid bij één van je vlammen?" De laatste twee woorden spuwt Chris net niet uit.
"Ik ben net terug van het kantoor. De dossiers van Siemens en Hologic moesten bijgewerkt worden."
"Siemens? Die van Sarah zeker..." mompelt Chris. Zijn schouder duwt Lexi uit de weg.
"Ja Siemens. Sarah is al lang naar huis. Er zijn problemen met de software. De ontwikkelaars moeten de bugs eruit halen en het systeem vlotter laten verlopen. De opstartfase duurt veel te lang. En je weet dat ik Siemens niet graag laat wachten."
"Misschien moet je aan Sarah vragen of zij je niet kan helpen."
"Man laat dat toch eens los! Ik heb NIETS met Sarah."
"Je hing aan haar lippen LEX! Het water liep er net niet uit."
"Jij ziet spoken!"
"NEEN! Ik zie hoe JIJ ons bedrijf naar het faillissement helpt!!"
"GODVERDOMME CHRIS!! GELOOF ME EENS DAT WANNEER IK ZEG DAT ER NIETS IS! Ik lieg NOOIT tegen je. Hoe pijnlijk de realiteit ook is. JA ik heb met Stefanie tussen de dossiers gelegen. JA IK HEB ER SPIJT VAN. EN JA IK HEB ER UIT GELEERD!"
"Duidelijk niet... Als ik vijf minuten later was langsgekomen, hingen haar lippen waarschijnlijk aan je borst."
"MAN MET JOU VALT OOK NIET TE PRATEN!!! Weet je wat?! GENIET VAN JE AVOND MET HELEN!" Lexi neemt haar autosleutels en beent de deur uit. De lichten van haar Maserati knipperen. Ze zet zich achter het stuur en laat de auto tot leven komen. Met piepende banden stuurt Lexi de auto van hun oprit.

"Ben je nu niet wat te hard voor Lexi, Chris?"
"Waarom?" mompelt Chris die popcorn in zijn mond duwt.
"Ik geloof haar. Ze lijkt oprecht spijt te hebben van heel de affaire met Stefanie. En volgens mij hebben Sarah en zij niets met elkaar."
"Hoe weet jij dat nou? Je was er niet bij toen ik hen betrapte! Sarah hing net niet haar borst. Nog even en ik zou uitgegleden hebben over de nattigheid."
"Chris, geloof je dat nu zelf? Je hebt toch ook gehoord hoe Lexi hier is vertrokken."
"En dan?" zegt Chris geïrriteerd door de bemoeienis van Helen.
"Kijk, ik ken Lexi niet zo goed als jij. Maar ik heb haar nog nooit horen vertrekken met gierende banden. Dat is al."
"Hmmm..." grommelt Chris. Misschien heeft Helen gelijk. Het is inderdaad de eerste keer dat Lexi met piepende banden vertrekt. Zelfs met de Maserati. Misschien heb ik het toch bij het verkeerde eind. Lexi heeft nooit tegen mij gelogen. Maar die spanning die er tussen hen beiden in hangt, die kan je niet ontkennen. Het is maar een kwestie van tijd voor die spanning ontploft.

Lexi draait haar auto de oprit op. "Ik hoop dat je thuis bent..." praat Lexi tegen zichzelf als ze de auto parkeert. Buiten het gerinkel van de bel, is het ijzig stil. Er lijkt niemand thuis te zijn. De schouders van Lexi zakken en ze voelt hoe haar hart tot in haar schoenen zakt. Ze draait zich om en wandelt verslagen naar de auto. "Lexi?" vraagt een stem achter zich. Meteen draait ze zich om. Ondanks de donkerbruine kleur, schitteren Demi haar ogen als twee sterren bij heldere hemel. Zo fel zelfs dat het Lexi haar adem voor eventjes afsnijdt. "Demi. Ik..." Ze wandelt naar Demi toe. "Het spijt me dat ik je kom storen op dit late uur, maar ik wist niet waar ik heen moest. Heb je even tijd? Of heb je bezoek?"
"Nee, ik ben alleen. Ik zat in bad toen ik de deurbel hoorde." Nu pas valt het Lexi op dat Demi een handdoek rond haar heeft gewikkeld. "Stoor ik?"
"Nee natuurlijk niet. Kom binnen." Demi zet een stap opzij en laat Lexi voorgaan. "Wil je iets drinken?"
"Neen dank je." De ondertoon in Lexi haar stem verraadt dat ze van slag is. Haar stem trilt van de emotie. "Ik trek eventjes iets gemakkelijkers aan. Doe alsof je thuis bent. Ik ben zo meteen terug." lacht Demi die verdwijnt naar boven. Lexi kijkt rond en gaat zitten in de wit lederen sofa wat verder op in de living. Plots voelt ze hoe iets zachts tegen haar been drukt. Ze kijkt naar beneden en ziet een zwart en wit kopje smeken om aandacht. "Dag lieverds. Wie zijn jullie?" vraagt Lexi terwijl ze met haar handen de beiden hondjes overlaat met liefde. "De zwarte is Batman en de witte is Cinderella." zegt Demi die naast Lexi in de zetel komt zitten. "Batman en Cinderella? Originele namen."
"Dank je. Jongens, leg jullie neer." Demi wijst naar de honden hun mandjes die wat verderop in de living staan. "Alles oké met jou? Je lijkt van slag door iets?" zegt Demi die haar aandacht opnieuw op Lexi richt. Zachtjes streelt ze de handrug van Lexi. Nonchalant haalt Lexi haar schouders op. "Ruzie met mijn beste vriend."
"Over?"
"Ik heb met iemand van mijn personeel geslapen, een tijdje terug. Een grote fout. Ik weet het. Maar ik heb eruit geleerd. Alleen blijft Chris het onder mijn neus wrijven. Hij denkt dat ik nu met haar opvolgster het bed deel. Terwijl ik daar helemaal niets mee heb..." zucht Lexi.
"Laat me raden? Die vrouw die mij een ijskoude blik gunde toen we afscheid namen?"
"Ja... Stefanie... Ik had haar uitdrukkelijk vertelt, voor we verder gingen, dat er niets meer zou zijn. En toen ging ze er mee akkoord. Ik doe geen relaties. Ik... Ik heb haar erna duidelijk gemaakt dat het moest stoppen. En laat net datgene zijn dat moeilijkste te verteren is door haar. Ik doe geen relaties. Ik... Ik ben daar niet goed in. Het enigste wat ik wou, was haar behoeden voor een gebroken hart. Maar dat is dusverre van gelukt." zucht Lexi opnieuw. "Chris denkt dat ik mijn les niet heb geleerd, maar dat is wel zo..." praat Lexi verder.