ERİS

Seni Özledim..

Multimedia Eris'in Parti elbisesi..

Arkasından yaklaştım ve elimi dövmenin üzerinde gezdirdim. Ani dokunuşumdan irkilmişti. Yan gözle bana bakıp elini sarmaya devam etti.

'Çok güzel bir kadınmış' dedim bozulmuş bir şekilde.. Bu kadın kimse onu fena halde kıskanmıştım.

'Öyledir' dedi kestirme bir cevapla. Sonra bana önünü dönüp kollarıyla gardını aldı..'Hadi başlayalım'

Bende aynı şekilde kollarımı kaldırıp savunmaya geçtim. İki yıl kick boksa gittiğimi ve dövüşe karşı büyük bir ilgim olduğunu söylememiştim  Aaron'a. Daha doğrusu fırsat olmamıştı.  Acemi olduğumu düşündüğü için oda bana acemi adımlarla yaklaşıyordu ve beni düşürmeye çalışıyordu. Ani bir hamleyle onu omuzlarından yakalayıp yere serdim..Kollarını yakalayıp başının üzerine birleştirdim..Şimdi yine yüzyüzeydik ve büyük bir uyumla birlikte nefes alıp veriyorduk..

'Bir sevgilin olduğunu bilmiyordum ' dedim kollarını sıkıca kavrayarak.

'Bilmen gerekmiyor' dedi ağzını kaydırıp gülümseyerek.

Ellerini bırakıp ayağa kalktım. 'Bu dövüş işinden sıkıldım' diyerek köşedeki dinlenme yerine doğru yürümeye başladım.. Dövüşten sıkılmadığımı ikimizde çok iyi biliyorduk.. Keşke onu kıskandığımı belli etmeyecek güçte olsaydım..

Ben yürüken arkamdan ani bir hareketle beni yakaladı ve bir çırpıda yere serdi. Üzerime oturup aynen benim ona yaptığım gibi kollarımı başımın üzerinde birleştirdi ve yüzünü yüzüme yaklaştırdı.

'Bir sevgilim yok kıskanç dünyalı' dedi.. Bana bukadar yakın dururken nefes almam imkansızdı. Sıcak nefesini hissederken yanmamam imkansızdı..Gözleri gözlerime bakarken maviliğinde boğulmamam imkansızdı..

'Banane' deyip başımı çevirdim etkisinden biraz olsun kurtulabilmek için.. Yoksa o beni öpmeden ben dayanamayıp..

'O benim annem Eris'

&&&

'Uyan bakalım uykucu Mel.'

Her sabah Setra'nın tatlı sesiyle uyandırılmaya alışmıştım. Ve şu küçük haplarla yemek yemeye..

Ama yaklaşık üç gündür Aaron'u görmüyordum. İşte buna bir türlü alışamıyordum. Kulaklarım o muhteşem sesinden mahrum, gözlerim ateş mavisi gözlerinden..

Kolundaki dövmenin annesi olduğunu söyledikten sonra bütün tavırları birden değişmişti ve daha sonra Aaron ortadan kaybolmuştu. Setra'ya sorduğumdaysa hergün "önemli işleri olduğunu ve yakında döneceğini" söylüyordu.

Bense bu cam odanın içine üç gündür hapsolmuş kafayı yemeyi bekliyordum..

Off hayat beni neden böyle birşeyin içine sürükledin..

" Günaydın Setra"

"Bugün sana güzel bir haberim var"

"Aaron.  Aaron geldi dimi?  Hani nerde? " deyip kapıya doğru fırladım. Setra bana doğru yürüyerek beni durdurdu ve..

" Maalesef Mel.. Efendim henüz gelmedi. Ama yinede fena bir haber değil" dedi yüzüme bakarak. Bense başımı öne eğip dudaklarımı aşağı kıvırdım ve tekrar yatağıma oturdum. Hayal kırıklığına uğramıştım. Onun geldiği haberi değilse eğer.. Hiçbir önemi yoktu..

" Beni dinlemeyecekmisin Mel"

" Ahh..Tabi dinliyorum" dedim üzüntümü gizlemeye çalışarak.