One Night

1. BÖLÜM:"Seni Seviyorum"

Bugün çok yorulmuştum. Okulda derse kalmıştım ve ders geç bitmişti. Biraz da dışarıda oyalanmıştım. Otobüsten indikten sonra eve doğru uzun bir yol yürümem gerekiyordu. Ben de kestirmeden gitmeye karar verdim.

Sokağa girdim. Biraz ıssızdı ve tekin bir yer gibi gözükmüyordu. Adımlarımı hızlandırdım. Bir süre sonra arkamda birinin olduğunu fark ettim. Artık adımlarımı koşarcasına atıyordum. Sağa döndüm hala peşimdeydi. İlk çıkıştan sola döndüm. Tekrar sağa döndüğümde...ÇIKMAZ SOKAK!!!!

Harika! Şimdi ne halt edecektim. Hem korkuyor hem de korkumu bastırmaya çalışıyordum. Adam bana yaklaşıyordu. Elinde bir çakı olduğunu fark ettim.

Çakıyı birkaç kere bana doğru salladı, ben her defasında kaçmayı başardım.

Arkadan koşarak biri geldi. Hava karanlık olduğundan kim olduğunu kestiremedim. Adam bir kez daha elindeki çakıyı havaya kaldırdığında arkadan gelen kişi adamı kendine çevirdi.

Çakı onun omzuna saplandı.

İnanamıyorum!

Beni kim takip etti ve kim kurtardı? Bu soru kafamda binlerce kez tur atıyordu. Ben bunları düşünürken orda bir boğuşma oluyordu. En sonunda beni kurtarmak isterken yaralanan kişi güçsüz düştü. İşte o sırada aklım başıma geldi. Kafamda dönüp duran soruyu bir kenarı attım ve koşarak adamın kafasına sağlam bir tekme indirdim.

Adam neye uğradığını şaşırdı ve doğruldu. Başı dönüyordu sanırım. Birden gözümü yerde neredeyse baygın olan kişiye çevirdim.

Yoooook artık bu DoHwan'dı. O ne alaka?

Adam koşarak kaçmaya başladı bende hemen DoHwan'ın yanına gittim ve onu kollarıma aldım. Çok fazla terlemişti ve kan kaybediyordu. Hemen ceketimi çıkardım ve yaranın üzerine bastırdım. Canı yanmıştı. Hızlıca cebimden telefonu çıkardım ve ambulansı aradım.

Ambulans gelene kadar yaraya baskı uyguladım. Yüzüne bakıyordum, nasıl da acı çekiyordu? Hepsi benim yüzümden.

Ama ne ara buralara geldi ve neden canını benim için tehlikeye attı?

Sonunda ambulans gelmişti. Sokaklar çok dardı ve bu yüzden onu bir süre sedyeyle taşıdıktan sonra ambulansa bindik. Ben de yanındaydım.

DoHwan hafifçe gözlerini araladı. Kendinde değildi ama bir şeyler söylemeye çalışıyordu. Ona doğru eğildim ve kulağımı yaklaştırdım.

DoHwan: Seni seviyorum.(neyseki sessizdi)

Bunu dedikten sonra gözlerini kapattı.