This is my third year in college. I took up Bachelor of Elementary Education. Yeah. Pangarap ko talaga maging isang educator. Why not coconut? Teaching profession is the noblest profession right? Wala ang ibang profession kung wala ang mga teachers.
"Class dismiss" narinig kong sabi ni Sir Jessie, Math teacher namin. He is one of my favorite teacher, siya kasi iyong tipo ng teacher na hinding hindi aalis sa isang topic hanggang hindi naiintindihan ng lahat. I could say that he is an effective teacher, a very effective teacher.
Nag-aayos na ako ng gamit ko at naghahanda nang umalis nang narinig ko ulit na nagsalita siya.
"Sam, maiwan ka saglit. May sasabihin lang ako." napatingin ako kay Sir. Nakita ko siyang palapit na sa kinakatayuan ko habang naglalabasan na ang mga kaklase ko sa room. Sumenyas sa akin sina Angel at Riva na maghihintay nalang sa labas.
"Ano po iyon sir?" tanong ko sa kanya.
"Perfect ka na naman sa exam mo ah." napangiti ako. Worth it ang pagsusunog ko ng kilay.
"Kagaya ng deal natin sa klase, exempted ka sa next exam."natutuwang sabi nito sa akin.
Yehey! Bawas review. Pero napalitan ng pagtataka ung excitement na naramdaman ko kanina. Teka un lang sasabihin tapos pinaiwan pa ako? Weird ni Sir.
"Thank you sir." un lang sagot ko. Kilala ako dito as lady of few words. Hindi ko alam, hindi naman ako loner, nerd or whatever na tawag doon. Tinatamad lang siguro talaga akong magsalita.
"Anyway Miss Dizon, may hihingin din sana akong pabor..." sabi ko nga meron pa eh. Minsan kasi, i mean lagi, i'm not bragging my self here okay, pero kasi kapag napeperfect ko ang exams inaannounce nalang niya sa klase.
"..pwede mo ba itutor si Kei Alexander?" napanganga ako. Wait am i hearing it right? Tutor? Ano siya kinder student? And why him?
"S-si Kei Sir? P-pero matalino naman un di ba? T-tyaka ang tanda na yata niya para itutor pa sir. " stupid me. Bakit ako nabubulol? And i could feel that my heart is beating so fast.
Si Kei? Seriously? Noong high school kami, siya ang valedictorian sa school. Magkaiba kami ng school. I was graduated in a catholic school, because i was a scholar back then. While him, in a public. And 3 years ago, kami ang nagkukumpetensiya sa lahat ng subject. Iyong abnormal na iyon na kahit ata hindi magreview, nakakaperfect ng exam.
"Yan din kasi talaga pinagtataka ko Sam. Actually simula nung bumalik siya parang nagbago na siya. Ang baba ng mga grades niya. Lagi pa siyang nagaabsent. Di na din siya nakakasabay sa mga lessons. Kaya nilapitan na kita." realization came in. And no. Hindi ko alam kung kaya ko na ba siyang makaharap.
hindi pwede sir. Kasi.. kuwan..
"Dont worry i'll give you extra credits for this." tinap niya ako sa balikat saka umalis.
Naiwan akong nakatulala.
W-wait. Kaya ko na ba? Kaya ko na ba siyang harapin? Pero hindi pwede. Ayoko pang makita ung gwapo niyang mukha. Ayoko pang makita ung nakakatakot niyang tingin. -_- Oh my Gosh! Bat ba feeling ko pinaglalapit kami ng tadhana?
Naunang lumabas si Sir jess. Sumunod din naman ako pagkalabas niya.
Habang naglalakad kami nina Angel at Riva papuntang library ay lutang ang pakiramdam ko. Simula nung bumalik siya galing America ang laki na nga ng pinagbago niya. Ung dating masayahin, matalino at palabirong Kei naging cold, gangster, war freak at suplado na.
Tatlong taon na, tatlong taon na din pala simula nung mangyari un.
BINABASA MO ANG
First love of a Gangster(short story)
JugendliteraturHe's bad, he's cold-hearted, he's a gangster, He is violent, He is a nightmare. But even the gangster has firstlove. Minsan na din siyang nasaktan which turned him into a heartless Casanova. Kahit naman gangster marunong magmahal no ba! Pero paan...
