Alpha (Broken Pieces)

Prologue:

"The light will turn to darkness and blood will scatter and make a mess.
In one bloody night someone will show up and protect the light from darkness."

(the old man said and walk toward to elder's)

this is what the prophecy say's. In the past, a war happened and someone will show up and protect the light. But!

But?, who will show up?

I dont know! But last night i saw a new prophecy

"Another hellacious war will be brought
By the heart full of madness
A shadow that has an ought to bring back the lifeless
And by the taste of a single drop of blood
Someone's eyes will begin to flood
By the truth that was hidden
The sleeping mind will be awaken."

"we dont understand Grand elder
Would you like to explain it to us? "

"the war is not yet done, the journey of our leader will has begun let the prophecy make it happen and let our story begin. "

Nagising ako na nasa isa akong kwarto puti lahat nang nakikita ko.. hindi pamilyar kung saang lugar ako nandoon.. hindi ko alam kung anong nangyari saakin wala akong maalala. But one thing that Im sure, Im not normal...

'You're awake, finally!'

Napalingon ako sa nag salitang iyon matandang lalaki na akala mo'y isang ubo nalang mawawala na sya. But finally? Tama ba narinig ko?

'Finally?

'Yes, you've been sleeping, 2 years to be exact!

My eyes widened, really 2 years?? What the heck exactly happened to me?

'What happen to you?'

I stared at him, my eyes tells all.. I want to know because I dont remember anything except the part the I lost my family.

'I found you from the river side, malapit sa bahay ko, and yes you're in my house. Wala kang malay noong matagpuan kita, duguan ka at... nag aagaw buhay. Dinala kita dito sa bahay ko upang gamutin pero 2 taon muna ang lumipas bago ka nagising. Akala ko di kita maililigtas sa bingit nang kamatayan pero tulad nga nang sinabi ko, nagising ka after two years.'

'Salamat'

'But aside don wala nakong alam kung saan ka nag mula anong huhay mo bago mangyari sayo iyan'

Pag kasabi nya non memories filled my head. Kung paanong namatay ang pamilya ko kung paanong muntik ako mamatay thanks to this old man who save me. Tears fell from my eyes, di ko inaasahang magigising ako nang mag-isa.

'Anong naaalala mo?'

He ask, I look at him eyes full of tears. Iyak lang ako nang iyak that day. Hindi ko alam kung paano akong mag uumpisa ulit. Wala naman akong alam sa lugar nato wala akong kasiguraduhan na mabubuhay ba ako dito. Pero nung araw din na yon, sa tulong nya nag umpisa akong mamuhay sa mundong hindi ako sigurado kung ligtas ako..

Then another lost, old man died beacuse of his age. Giving all of his belongings to me. Wala syang ibang pamilya, and since kinupkop nya ko't inalagaan tutal wala na din akong pamilya sa akin nya iniwan lahat nang ari-arian nya. Wala akong nilihim sa kanya tungkol sa naaalala ko sa pag katao ko, pero yun lang ang alam ko. Im not normal unlike the people around me. I do look like one but, Im not normal like them. Tulad nga ng sinabi ko wala akong maalala ang naaalala ko lang ay kung paanong namatay ang pamilya ko at kung anong klaseng nilalang ako.

Si Lolo Brent ang tumulong saakin kung paanong mabuhay sa mundong ako lang ang naiiba. Minsan nga iniisip ko na katulad ko si lolo Brent dahil marami syang alam tungkol sa uri ko. Hindi ako nahirapang mabuhay nang maayos. Tinuruan nya rin akong makipag laban, proteksyon sa sarili ang sabi nya pero parang sasabak ako sa digmaan kung i-train nya ako.

Madami akong natutunan sa haba nang panahon na nagkasama kami ni Lolo Brent. Nag aaral ako ngayon sa isang prestihiyosong paaralan. Ever since naman na mapunta ako sa poder ni lolo Brent dito na ako nag aaral. Sa ngayon nasa apartment ako nag pi-paint, dito ako ngayon nag stay dahil ayokong umuwi sa mansyon. Although wala namang pinagbago dahil mag isa parin ako, I just want new environment, umuuwi parin naman ako sa mansyon may mga katiwala naman ako doon sila ang tumitingin at nag aalaga sa mansyon habang malayo ako.

Tinitigan ko muna ang kayayari kong painting bago ko napag pasyahang maglinis at matulog. I hung my finished work above my bed. (It's look like the book cover) Thinking why did I paint this?. Basta gumalaw kamay ko tas eto na na-paint ko? Nice!

All is well!, I thought to my self before darkness eats the light in me.

Yay!!! I hope you like it!!