THE BLIND WIFE

CHAPTER ONE

CHAPTER ONE

I have a very bad day today. The Gold-state company didn't accept our investment to their company and that's a very bad news. Nakakasira ng araw! Who did they think they are? Don't they know that my company is the second largest company in the world and I'm planning to be the top! I want to be the first! 

Kung hindi lang request ni mommy na mag-invest ako sa kanila hindi ko talaga gagawin yun. Holistically speaking, they're just a trash. Nakakababa naman kasi nang pride yung ginawa nila. Grr!

"Ma'am in less than 30 minutes your meeting with--------"

"Can't you understand? Diba sinabi ko sayo kanina na ipa-cancel mo ang meetings ko ngayon? Bobo kaba?" After I said those insulting words, she terribly went out in my office.

That's me, I was changed a long time ago. Love changes me, my life has changed and I became a better person. I am not contented. Why? Because I wanted to have revenge to the two person whom I considered my enemies. Kaya lang it wasn't on my level na gantihan ang mga kahayupang ginawa nila. Gusto ko lang makita ng lalaking yun ang sinayang niya ay mas better pa sa pinili niya. That I'm more than what he needed. That's it. No more no less. Kaya lang hindi ko pa naabot yung goals ko na maging no.1 most successful and most influencing company in the world.

That was my first step para makita nilang I was a lot more better than before.

FLASHBACK

Hamisel's POV

"Dannche! Pwede bang patuluyin ko ang bestfriend ko dito sa bahay natin? Pinalayas kasi siya sa bahay nila eeh. Kawawa naman kasi siya. Ako lang kasi ang kakilala niya dito sa manila except sa parents niya. So please...... 3 months lang naman siya eh. Pagkatapos nun ay bibili na daw siya ng sarili niyang condo." Kasalukuyan akong nakiki-usap sa husband ko na sana patuluyin niya ang BFF ko sa bahay namin. Malaki naman kasi to eh. Tsaka naawa din kasi ako sa bestfriend ko. Mabait din naman kasi yun ehh katulad ko. Hehehehe.

"If that's what you want Hamisel then why not? Kung yan ang magpapasaya sayo then I'll go with it. It's an advantage din naman kasi para may makasama ka naman dito sa bahay pagpang-gabi ang trabaho ko." Sabi niya habang naka-hug pa siya sa akin. 

Yes. Ganyan kami ka-sweet dalawa. Para kaming mga teenager kung makapaglambingan. He is sweet and caring. And because of what he just said ki-niss ko siya sa cheeks. 

"Thank you Dannche you are really the best! I Love You!" I said.

"I love you more." Sabi niya habang hinalikan ako sa labi.

-------------

"Waaahhh! Bes! Namiss kita!" Excited kong pahayag sakanya habang yumayakap. Matagal na din kasi kaming hindi nagkikita eh. Naging busy kasi ako sa pagiging married ko.

"Namiss din kita bes!" Masaya naman niyang pahayag.

"Halika dito bes. Ihahatid kita sa kwarto mo." I said habang kinukuha ko ang mga gamit niyang dala. Ang dami naman ng dinala nito. Naglalayas nga.

"Okay bes." Maliit niyang pahayag.

I guide her through her room para naman makapag-pahinga siya. Habang naglalakad kami tumitingin-tingin pa siya na para bang may hinahanap. But then pinagsawalng bahala ko nalang dahil baka naninibago lang siya sa bagong environment na meron siya ngayon. Ngayong lang din kasi siya nakapunta dito sa bahay namin ng husband ko.

"Bes sorry sa abala ha? Wala lang kasi akong matutuluyan kaya dito ang naisip ko. Alam mo naman diba? Wala din Kasi  akong kakilala dito." Paghihingi niya nang pa-umanhin.

"Okay lang yun bes. Because It was a great privilege to help people at risk." I said.

"Thank you talaga ha? Dahil kung wala ka siguro, hindi ko alam kung ano ang gagawin." She sincerely said.

"You're always welcome bes." I said habang hinug ko siya.

-----

But it was then that she started to betrayed me. It all started that time. It was the start when I became the Blind Wife.