Het is middag, half 4, school is net uit. Amy en ik gaan shoppen, in de stad. Wij gaan met de bus. Het is heel druk, misschien iets te druk. Wij kunnen niet eens zitten, dus wij staan. Helemaal vooraan in de bus. Ik zie iedereen die de bus in komt, het zijn er veel. Wij rijden door ons dorp via het platteland naar de stad. Wij stappen bij het centrale station uit, de eindhalte van de buslijn. Het is heel druk. Wij lopen de H&M binnen. Mijn blauwe ogen vallen meteen op een heel leuk rood rokje. Ik pak hem, die ga ik passen! Amy heeft een zwarte trui gevonden. Wij gaan hem passen, dan zie ik het pas. Ik dacht al, wie is dat? Het is een youtuber, hij had laatst zijn coming out gedaan, op youtube. Dat vond ik heel dapper, ik had hem meteen gekeken. Ik loop naar hem toe en vraag om een foto. Amy maakt de foto. Ik ben echt heel blij. Dan mogen wij de pashokjes in. Ik pas het rokje, het staat heel goed bij mijn blauwe trui, met een rode en witte streep. Ik koop hem, Amy koopt ook haar trui. Dan gaan wij de Zara binnen, daar zien wij ook allemaal leuke kleren, maar toch niet zo leuk als mijn rokje en de trui van Amy. Ook gaan wij de C&A binnen maar daar vinden wij ook niks. Dan zie ik op mijn telefoon dat het al bijna half 6 is. Wij moeten naar huis, wij gaan weer naar het centraal station en wij stappen op de bus. Het is weer heel druk, bijna drukker dan net. Dat komt omdat het spits is en dan gaat iedereen naar huis. Na een kwartier staan wij voor Amy's huis. Wij gaan naar binnen. Het eten staat al klaar. Amy's ouders vragen of ik blijf eten maar ik zit al aan tafel. Ik blijf minstens twee keer per week bij Amy eten, en Amy ook bij mij. Na het eten ga ik naar huis, mijn huis is een paar huizen verder. Ik zwaai nog één keer naar Amy voordat ik naar binnen ga.
JE LEEST
Amy en ik✔️
Short StoryVOLTOOID Dit is het eerste deel van de tweedelige boekenserie. Een verhaal over twee beste vriendinnen, Amy en Zoë. Al hun hele leven zijn ze besties. Alleen heeft een van de twee een raar gevoel. In dit verhaal kom je erachter wat het gevoel is...