saudade | ziam

| six |

24 Ocak 2019
23:30

Merhaba Zay,

Altıncı mektubumu yazıyorum sana. Diğer mektuplarımın hepsi yatağının yanındaki çekmecede. Onları bitirdikten sonra hiç okumadım. Seninle birlikte okuyacağız çünkü. Umutsuz yazdığım zamanlarda güleceğiz ve birbirimize sarılacağız. Bugün o iğrenç kablolara bağlanmanın 3.ayı. Doktorların umudu 1.aydan kesilmişti zaten onlara aldırma. Ben hala umutluyum, inanıyorum sana. Sen beni hiçbir zaman bırakmadın, yine bırakmayacaksın değil mi Zayn? Bana hep "Ne olursa olsun seni bırakmayacağım. Ölene dek seni seveceğim." demiştin. Hala beni seviyor musun? Her şey bu kadar kolay bitemez. O kadar zaman, anı...hiçbir şey bu kadar basit bitmiş olamaz. Bizim zamanımız daha dolmadı.

Şimdi yazacaklarımı yazsam mı acaba diye çok düşündüm. Çünkü uyandığın zaman o kötü dakikalarını tekrar yaşamanı istemem ama merak ediyorum. Hiç mi korkmadın Zayn oradan atlarken? Hiç mi canın acımadı kayalara çarparken? Canının yandığı aklıma geldikçe yüzüne bakamıyorum Zayn. İçimde anlam veremediğim bir acı yayılıyor. Zehir gibi vücudumu ele geçiriyor ve nefes alamıyorum. Lütfen çok acımadığını söyle. Keşke seni durdurabilseydim. Keşke orada olsaydım. Keşke seni durdurabilseydim Zayn.

Ağlamamı durduramıyorum. Her şey bitti dediğimde yanıma Louis ve Harry geliyor. Bana yardımcı oluyorlar. Hem uzun bir aradan sonra seni ziyarete geldiler. Başta Harry odaya girmek istemedi çünkü kabus göreceğini söyledi. O an gerçekten Harry'yi dövmek istedim. Senden korktuğu için değil, ben her gece yüzünü rüyamda gördüğüm için mutluluktan ağlarken o senin yüzünü "kabus" olarak nitelendirdiği için. Ama yapmadım tabi. Çünkü Louis ona benim yerime kızdı ve odaya soktu.

Başta hepsi sessiz kaldılar. Başında dikelip garip bir şeymişsin gibi sana baktılar. Ardından Louis konuştu seninle. Duydun mu bilmem ama seni mutlu edecek şeyler söyledi. Zayn onun hatırına uyansan. Siz en yakın arkadaşsınız, dostsunuz. Onun hatırına uyansan artık?

Harry bir şey söylemedi çünkü oturup ağladı. Louis sözlerini bitirdikten sonra yanına çöktü ve yaklaşık bir saat ağladı. O ağlarken Louis ve ben sessiz kaldık. Ne diyebilirdik? Ne denirdi?

Harry kendi kendine durduğu zaman odadan koşarak çıktı, ardından Louis. Vedalaşmadan gitmek zorunda kaldılar çünkü Harry kötü olmuştu. Louis sonradan mesaj attı. Üzgün olduğunu ve Harry ile ilgileneceğini söyledi.

Bugün böyle geçti. Yine sen uyanmadın. Yine ben bekledim başında.