Derin nefesler içerisinde karnındaki ağrıyla dayanmaya çalışıyordu miyeon, karnındaki darbeye bakıp iç çekti, yine başına bela almıştı.
Hastaneye gidebilmeside mümkün değildi, geceleyinde açık eczane yoktu.
Evine gitmeye dahi gücü yoktu. Yoldan geçen birkaç kişi dışında kimse yoktu, sokakta miyeon'a ne yardım eden, ne de bakan dahi yoktu.
Bir eve gelmişti.
Çantasındaki anahtarı bir türlü bulamıyordu, sonunda anahtarı kapıya takıp içeri girdi, yine yatak odasından sesler geliyordu, miyeon sinirle kapıya vurdu, ama onu taktıkları söylenemezdi, yine minnie eve erkek getirmişti, yatacak yerleri yok iken bile eve erkek getirmesi sinir bozucuydu.
Oda arkadaşı olmasından nefret ediyordu, ama yapacak bir şeyi yoktu, diğer kızlar evde olmadığı için rahattı.
Eczadolabından bir kaç şey alıp koltuğa oturdu. Karnında morartılar vardı, yaptığı iş yüzünden bunlar oluyordu, artık alışmıştı.
ama yaptığı iş hoşuna gitmiyordu.
Yatak odasından çıkan erkek miyeon'u gördüğünde şaşkın bir şekilde bakındı.
Miyeon onu umursamadan yarasını sarmış, ve odasına ilerlemişti.
Minnie o sırada çağırdığı erkeği uğurladıktan sonra odasına ilerledi.
"yine mi miyeon artık bıraksan bu işi''
Miyeon yatağında oturmuş minnie'ye bakıyordu
-başka bir yol varsa bana da söyle minnie başka nasıl bu kadar yüklü para kazanabilirim. Eve anca yeterken başka bir işte çalışsam bu kadar rahat olamazdık.
Minnie; - ama kendini zorluyorsun, o adam birşeyler olduğu zaman sana vuruyor, sana beter işler yaptırıyor, bir insan hele de bir kadın nasıl dayansın.
Miyeon sıkıntılı bir şekilde nefes verdi.
"konuyu kapatalım, dinlenmem gerek"
Minnie her zaman böyle konuşmasına rağmen Miyeon'un yapacak bir şeyi yoktu.
Her defasında söylüyorum zorlama kendini, ışığı kapatıyorum o zaman iyi geceler Miyeon
"İyi geceler Minnie"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
