Sürtüklerin Prensi

-1-

Bugün kendimi her ne kadar kötü hissetsem de oldukça heyecanlıydım. Liseye yeni başlıyordum. Farklı ortam, farklı okul, farklı ve cins cins yeni öğretmenler..

Bunları bi kenara bırakmaya çalışarak servise adımımı attım.

İşte başlıyoruz..

-_-

Okulun önünde indiğimizde etrafa baktım. Oldukça kalabalıktı. Herkes uzundu. Çok uzun.. Ya da ben saçma bi şekilde onları dev görmeye başlamıştım. Biraz sakin olmaya ve umursamaz görünmeye çalışarak yürüyordum. Ta ki üç kişilik sürtük giyimli kız grubu omzuma hayvan gücüyle çarpana kadar.. Tam arkamı dönüp bağıracaktım ki o beklenen ses duyuldu. Müdürün sesi.. Uzunca bir ilk gün konuşması bizi bekliyodu anlaşılan..

-_-

İlk tenefüsümüzdeydik. İlk ders oldukça sıkıcı geçmişti. Herkes kendini tanıtmıştı. Zaten sınıfta birkaç kişiyi tanıyordum. İlk gün hatrına ders de işlemeyeceğimizi öğrenince dersi dinlemekten vazgeçmiştim zaten.. Neyse.

Koridorda tanıdık arkadaşlarımla çember oluşturmuştuk. Onlar dedikodu yapıyor ben ise onları dinliyormuş gibi davranıp yer ile ayakkabılarım arasındaki sürtünme kuvvetini ölçüyordum. Daha sonradan kurdukları cümlelerde ismimin geçtiğini anladığımda kafamı kaldırdım. Selen "Ayy kız Mira bu çocuk seni kesiyo sabahtan beri." dedi. Yandan bahsettikleri çocuğa baktım. Gerçekten de bana bakıyodu. Ona baktığımı görünce kafasını yere eğip sanki bisi düşünüyomuş gibi yaptı. Sanki anlamadık ha. Neyse. Önüme dönüp "Saçmalamayın bana bakmıyodu." dedim. He Mira he. Hiç anlamadılar Mira. Onlar da kör zaten Mira. Hepsi bi yandan asıl sen saçmalama seni süzgeçten geçirdi röntgenini çekti resmen diye çıkışınca sustum. Hiç bir şey söylemeden yan gözle oraya baktığımda hala bakıyodu. Önüme dönüp Ece ve Selen'e "Ben biraz dolaşacağım." diyip yürümeye başladım.

İLK BÖLÜM SONU!! :)

Kitabı yeni yazmaya başladım ve öylesine diye başladığım ilk kitabım.

Şimdiden okurlara sevgiler..

Okunursa çok mutlu olurum.. :)

Hepiniz öpüldünüz.. :*

Bu arada bölüm ithafı aynı zamanda hikayede de ismini kullandığım biricik kardeşime.. <3