Sürtüklerin Prensi

-3-

Kapıyı tıklatıp başımı içeri uzattığımda hocanın ters bakışlarıyla karşılaştım. Bana dönüp "Normalde ilk günden yok yazmazdım ama siz geç kalma süresini baya aştınız küçük hanım." dedi. Ardından "Geç kağıdı alıp gelin." diyip sınıfa döndüğünde ben de kapıyı kapatıp çıktım. Şaşkınlığı üzerimden atıp yürümeye başladım. Tam müdür yardımcısının kapısına yaklaşırken dışarıda onu gördüm. Taşlara taş çıkartan yakışıklılıktaki adının Aytaç olduğunu öğrendiğim ve biraz önce bir kıza bağırıp çağıran Aytaç'ı. Şimdi sakince oturmuş bir şeyler düşünür bir hali vardı. Müdür yardımcısının kapısını tıklatıp "Pardon. Geç kağıdı alacaktım ama." diyip içeri girdim. Bana kaşlarını kaldırıp değişik bir bakış attıktan sonra "İlk günden mi?" dedi. Hafif tebessüm etmeye çalışarak "Öyle oldu." dedim. "Bir daha olmasın o zaman." diyip kağıdı uzattığında alıp "Teşekkürler." diyip kapıdan çıktım. Dışarıbaktığımda hala aynı yerindeydi ve bana bakıyodu. Şaşkınlıkla kafamı yere eğdim. Tam merdivenlere yürüyordum ki ani karar değişikliğimle kendimi ona yürür bir şekilde buldum. Tam karşısına geçtiğimde kafasını kaldırmadan "Ne istiyosun?" dedi. Öküz ya resmen katıksızından hem de. Yanına oturup "Bugün noldu, niye öyle bağırıyodun o kıza?" diye sorduğumda kafasını bana çevirip sinirle baktıktan sonra "Bir çömeze hesap mı vermem gerekiyo?" diye tısladı. Gerçekten hemen terslemesimi gerekiyodu. İnsanca söylese anlayabilirdim heralde. Ama yok dediğim gibi katıksız öküz beyfendi. "Aman hemen tersle. Bir şey dedik sanki." dedim gözlerimi devirip önüme dönerken. Göz ucuyla bile bakmadan yanımdan kalkıp giderken ben de hemen kalkıp kolunu tuttum. "En azından bir çömezle tanışabilirsin heralde." diyip gülümseyerek elimi uzattım. Sonra devam ettim. "Ben Mira."

Merhabalar... :) 

Üçüncü bölümün soundayız. Çok heyecanlı ve güzel şeyler var aklımda..

Bu bölümü beğenmeniz dileğiyle..

Sevgiler..