Belki de Kaybetmek Zorunda Kalacak

444 48 9
                                    

~~Zehra Dadı~~

Eslin'i uyandırdıktan sonra mutfağa gittim. Sonra telefon çaldı. Arayan Buse Hanımdı.

**********

"Efendim Buse Hanım."

"Zehra Eslin uyandı mı?"

"Evet efendim. Şimdi uyandı."

"Tamam. Biz 5 aylığına Almanya'ya gidiyoruz. Sen biz gelmeden önce eşyalarımızı hazırlar mısın?"

"Peki efendim. Şey efendim ne kadar süreliğine demiştiniz?"

"5 ay. Belki de daha fazla. Belli olmaz."

"Efendim... Bu Eslin için biraz fazla uzun değil mi?"

"Yok hayır. Daha öncede gittik. Bi şey olmaz ona. Hem sen ona uzun bir süre olduğunu falan söyleme. Gerekirse biz dönünce konuşuruz onunla."

-Peki efendim. Siz nasıl isterseniz. Ben siz gelene kadar eşyalarınızı hazır ederim. Başka bir isteğiniz?

- Yok hayır. Teşekkürler.

**********

Buse Hanım ve Furkan Bey. Eslin'in anne ve babası. Benim patronlarım. Aslında ikiside iyi insanlar. Ancak işleri yüzünden kızları Eslin'i pek umursamıyorlar. Benide o yüzden çağırdılar ya zaten.

Eslin yeni doğduğunda bakıcı olarak işe almışlardı beni. 5 yaşına kadar ona bakıcılık yapıp sonra evime dönecektim. Öyle de oldu zaten. Eslin 5 yaşına geldiğinde ondan ağlayarak ayrıldım. Biliyorum belki benim öz kızım değil ama bebekliğinden bu yana hep birlikte olunca zor geliyor ayrılmak işte. O da bana alışmış. Gideceğimi anlayınca gitme diye bacağıma yapışıyor. Ama ona sadece hoşçakal dedim. Sarıldım. Öptüm. Ve. Gittim.

Bir kaç gün sonra kapı çaldı. Gelen Buse Hanım, Furkan Bey ve Eslin di. Eslin kapıyı açar açmaz hemen üatüme atladı. Bi tepki veremedim. Öylece kaldım. Çünkü çok şaşırmıştım. Kucağımda kıpırdanan ufaklığa bakınca kendime geldim. Sıkıca sarıldım bende ona. Daha 3 gün olmuştu ayrılalı. Ama biz deli gibi özlemişiz birbirimizi.

İçeriye girmelerini söyleyip birer çay getirdim. Artık aklımda ki soruları sormak zorundaydım ki Buse Hanım benden önce davranıp söze başladı.

-Evet Zehra Hanım. Simdi neden geldiğimizi merak ediyorsun. Eh haklısın da. Lafı uzatmaya gerek yok. Biz tekrar Esline bakıcılık yapmanı istiyoruz. Hatta dadılık desek daha iyi olur. Kabul eder misin? Tekrar Esline bakmak ister misin?

-Bbb ben şey. Buse Hanım. Yhani sormanız hata.

- O zaman hemen şimdi eşyalarınızı alın da gidelim hadi.

- Peki. Ben hemen geliyorum.

Sonrada zaten Eslinle 7 yaşına kadar hep birlikteydik. Ve şu an Eslin 7 yasında bir küçük hanım oldu. Okula gidiyor. Bazı zamanlar çok huysuz olsa da çoğu zaman sessiz ve içine kapanık bi kızdır Eslin.

Bu durum beni rahatsız etse de, onunla ne kadar çok iletişim kurmaya çalışsam da o hep duygularını gizler benden. Benden, Hayattan ve herkesten....

Ama ben onun ne hissettiğini bilmesem de anlıyorum. Sonuçta o daha bi çocuk. Anne ve baba sevgisi onun da hakkı. Bu hakkı ona vermedikleri için belki de cezalandırıyor onları. Belki de sizi çok seviyorum diyip boyunlarına sarılamadığı için, kucaklarına atlayamadığı için kendini de cezalandırıyor. Hepsini tek başına yaşamak için biraz fazla küçüksün be kızım. Bunlar çok fazla sana....

Ama tüm bunlara rağmen, güçlü olmaya çalışmasına rağmen eninde sonunda mutlaka bi yerde KAYBEDECEK.

BELKİ DE KAYBETMEK ZORUNDA KALACAK.....

Arkadaşlar hikayem daha yeni. Sizce nasıl???

Devam etmeli miyim??

Bi deeeee rica etsem şu güzeller güzeli, çilek reçeli, tatlı dilli, ince belli, yufka yürekli, kibar kibar, sevdi mi yakar, egoist kardeşinize vote ve yorumlarınızı eksik etmesenizzzz. Lüüüüüfffffeeeeeeen.. ;-) ;-) Hadi yine iyisiniz. Öpüldünüz. :-*

NEDEN BEN ANNE??Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin