Második Világ/texting

MV-9

Tam o sırada ara zili bitti. Hoca sınıfa geçerken onlara baktı. Hepsi benim tepemde dikilmişti, tüm sınıf bize bakıyordu ve bu oldukça rahatsız ediciydi.

Yekta ve Dıldar önüme geçerken Ardıl ve Melih arkama geçmişti.

"Mal mısın lan sen? Direkt isim verseydin belki daha rahat bulurdu!"

Melih derince bir iç çekti.

"Neler olduğunu biz biliyoruz biz! Tutamadım kendimi işte."

Aynı şekilde Ardıl da derin bir nefes aldı.

"Bir daha olmasın."dedi ve omzuna vurduğunu belli eden bir ses geldi.

80 dakika bitmişti ve zil çalmıştı. Melih gelip yine yanıma oturdu.

Daha fazla katlanamam! Hayır!

Hızla kalkıp lavaboya gittim ve kabinlerden birine girip kapıyı kilitledim.

Aklım almıyordu ve kalbim bunu kaldıramıyordu. Ağlamaya başladım kimse duymasın diye sessizce ağlıyordum. Parmaklarım bileğime gitti. Tırnaklarımı bileğime bastırdım. Gözyaşlarım dinmiyordu.

Sonunda bitiş zili çalmıştı. 3 dakika sonra kabinden çıktım. Aynadan kendime bakıp çirkin yüzümü görmek istemiyordum. Sınıfa geçince masadan telefonumu aldım. Arkamı dönünce boy band'in ayakta bana baktıklarını gördüm. Tekrar kafamı öne eğip sırama gittim ve eşyalarımı topladıktan sonra çantama uzandım.

"Bu ne lan?"

Algılamaya çalıştım. Kahretsin bileğim açılmıştı ve tırnaklarımın kanattığı yerler ortadaydı.

Cevap vermeden çantamı sırtıma astım ve sınıftan çıktım.

Kulaklığımı taktıktan sonra internetimi açtım. Anında bildirim gelmişti.

maynakbirioldugumdogrudur:
Bugün seni daha yakından gördüm. Heycanlandım hem de çok.

Merdivenlerin başına gelmiştim. Önüme hafifçe bakıp inmeye başladım. Parmaklarım klavyede geziniyordu.

maynakbirioldugumdogrudur:
Dikkat et düşeceksin.

Dediğini umursamadan yazmaya devam ettim.

Bir adım daha atmıştım ki ayağım boşluğa denk geldi.