MV-18

25 5 5
                                    

Küçükken yaşadığım o iğrenç  günü anlattım. Evet tamamıyla. Ve daha sonra okuldaki herkesin bana acıyan bakışlarını fark ettim. Öğrenmişlerdi. Herkese anlatmıştı.

Utanmıştım hem de fazlasıyla. Onunla konuşmak için arka bahçeye gittiğimde hayatımın şokunu tekrardan yaşadım. Bana zorla dokunmaya kalkışmıştı. Birkaç kişi beni kurtarmıştı evet ama ondan sonra okulda dedikodular çıktı.

Orospu olduğum hakkında dedikodular. Beni sevdiğini söyleyen adam beni yüz üstü bırakmıştı. Oynamıştı benimle. Eğlenmek için. Benimle oynayan sadece o değildi... 

İnanmıştım. O benim için bütün insanlığın timsaliydi.

Ona karşı  olan güvenim yerle bir olmuştu. Olaylardan sonra birkaç kez konuşmaya çalışmıştı ama reddetmiştim.

Okulda zorbalığa uğruyordum ve okula gitmek benim için artık sadece bir işkenceydi.

Sınıftaki kızlar masamın üstünü yazılarla dolduruyordu.

Ne kadar yüzsüz olduğumu ve nasıl bir orospu olduğum hakkında durmadan konuşuyorlardı. Okuldan gitmemi istiyorlardı.

Öyle de yaptım.

Okuldan ayrıldım. Yeni bir okul bana her şeyin daha farklı olacağını düşündürmüştü. Ama imkansızdı bu. Ne kadar insanlardan uzak dursamda, kaçsamda yine birileri oyun oynamak için  beni bulmuştu.

Anonim?

Güvenemezdim ona.  Sevgisine inanamazdım. Benden çok şey istiyordu. Fazlasıyla...

Çirkindim, kirliydim. Beni kim severdi ki?

Güven

Bana çok uzak. Yapamıyorum. Korkuyorum. Yaşamaktan korkuyorum. Her şeyin tekrar başa sarmasından korkuyorum.

Hayal kırıklarım var kalbimde ve elimi kalbime götürdüğümde parmak uçlarıma hayal kırıkları batıyor.

/#/# /# /

Son söz alıntı ama nerden okuduğumu hatırlamıyorum 😔😔

Második Világ/textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin