Köpükcüklere benziyor insanlar;
Deniz dalgalandıkça ortaya çıkıp,
Birbirlerine çarparak kayboluyorlar.
O kadar özgürler ki aslında,
Özgürlüğün kucağında kavrulup
Yok oluyorlar.
Ve asla vazgeçmiyorlar;
Bulutlara kaçsalar bile özlüyorlar,
Denizin ışıl ışıl yatağını çalmayı,
Ve yine özlüyorlar yok olmayı.
Seviyorlar ne yapsınlar kumsalı,
Seviyorlar, deniz kabuklarına akmayı.
Mutluluğa akarken bakmıyorlar önlerine,
Unutuyorlar yosunları.
Deniz hiç rahatsız olmasa da onlardan,
Ellerini çekiyor bazen hepsinin sırtından!
Hülya Yanmaz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Gazel
PoetrySözlerin Olmuş birer beytü'l gazel, Dinledikçe dinleyesi var yüreğimi. Fısılda geceye yıldız olsun sesin, Susupta Karanlığa boğma bendimi. Sevda senin mahlasın Sen sevdasın, Her dizede saklı adın beyitlerin tacısın. Ölçüler de kafiyeler de aşk olmu...
