0537 *** ** **=Sarılalım mı?
0537 *** ** **=Bu sefer de benim ihtiyacım var
Gözyaşım=Neyin var anonim?
Gözyaşım=Neden bana ihtiyacın var?
0537 *** ** **=Var işte
0537 *** ** **=Gelecek misin? Aynı yere. Seni bekliyor olacağım
Gözyaşım=Geleceğim anonim. Bekle beni
Aslında bir şeyim yoktu. Artık kendimi gizli tutmak istemiyordum. Evet, anonim olduğumu açıklayacaktım. Bunu daha fazla saklayamazdım. Beni fazlasıyla zorluyordu.
Üzerimde verdiği hırka vardı. Onun kokusu üzerimdeydi. Kokusuyla kokum beraberdi. Düşününce beni gülümseten bir şeydi. Hırkayı kokladım. Yanımdaydı sanki. Bir anda ağlamaya başladım. Korkuyordum.
Mısra=*Fısıldayarak*"korkuyorum, korkuyorum. Çok korkuyorum"
Giray="Korkma" dediğinde aniden irkildim. Yüzümü gizledim.
Giray="Gizlenme artık. Korkma, madem seviyorsun savaş"
Telefonumu çıkarttım. Oda bunu anlamış olacak ki telefonunu çıkarttı. Yazmaya başladım.
0537 *** ** **=Korkmamam için bir sebep söyle bana. Hem savaşıyorum, bu savaş oldukça zor. Savaştıkça yaralanıyorum, ölümün yanında gibiyim
Giray="Anonim sen savaşmıyorsun. Sen kimliğini saklayarak korkak olduğunu bana gösteriyorsun. Eğer savaşsaydın geçerdin karşıma, beni sevdiğini söyleyip..."
0537 *** ** **=Seni sevdiğimi söyleyip mal gibi kalırdım. Çünkü başkasını seviyorsun. Doğru mu bildim?
Giray=" Öyle değil. Tamam dediğim şey mantıksızdı. Ama senin hala canın yanıyor. Nida'nın elini tutarken, onu öperken, sarılırken hep sen görüyorsun gibi hissediyorum ve yapamıyorum" gülümsedim. Beni düşünüyordu. Eli yüzüme gidince yapmaması için dua ettim. Gözlerimi kapattım. Kapüşonumu yavaşça açmasını bekledim. Açtı. Artık beni görüyordu. Gözyaşlarım benden izinsiz akıp gidiyordu. Bana kızacaktı, aşağılayacaktı. Benden nefret edecekti. Elleri gözyaşlarıma gidip silince gözlerimi açtım.
Bir dakika. Giray'ın gözleri kapalı mıydı ben mi yanlış görüyordum? Görmese bile gözyaşlarımı siliyordu. Fısıldayarak konuştum.
Mısra="S-sen gözlerin kapalı."
Giray="Evet yeni mi farkettin?" utançla başımı salladım. Eli yüzümde keşfe çıkınca gülmeden edemedim. Yüzümü inceliyordu.
Giray="Güldüğünü hissettim. Seni görmeden aklımda hayal etmeye çalışıyorum" kafamı sakladım. Yüzümde işi bitince eli saçlarıma gitti. Saçlarımı sevdi. Boyunu ölçmek istermiş gibi sonuna kadar gitti elleri. Çok seviniyordum.
Böyle bir adamı sevdiğim için güzel hissediyordum.
Bende onun yüzüne dokundum. Elime bir gözyaşı damlası gelince yerimde dondum. Ağlıyor muydu o? Bunu sorgulamak istemedim. Belki de o kız yüzündendi. Bunu sormamam ikimiz içinde en iyisiydi.
Giray="Hırkam, onu Mısra'ya vermiştim. Ondan aldın mı?" kafamı evet anlamında salladım.
Arkamızdan tanıdık bir kız sesi gelince duraksadım. Nida'nın sesiydi bu.
Nida="Çınar! Bu kim? Ne yapıyorsunuz burada?!"
Giray="Anonim yüzünü kapat ve git. Gözlerimi açmam lazım" kafamı sallayarak hemen yüzümü kapattım. Ayağa kalkarak koşarak oradan uzaklaştım. Giderken ağlıyordum. Ben mutluydum, hem üzgün. O güzel anın bozulmasını hiç istememiştim. Yine bir şekilde bozulmuştu işte.
