Rüzgarlı Gece

-1-

Umarım beğenirsiniz 🙇

Bir kez daha kırıldı bu kalp bir kez daha sevmeyi unuttu. Yaralarını saracakken hepsi yeniden kanadı
Kırmızıyı hiç sevemedim bu yüzden.

Duyduklarım karşısında sadece şaşkınca amcama odaklanmış birer birer göz yaşlarımın akmasına izin veriyordum.
Ağzından tükürükler fırlarcasına bağırarak bana bişeyler söylüyor ancak ben tek bir cümleyi duymuştum.

'Evleniyorsun'

Evet evet doğru duymustum evleniyordum hemde hiç bir, sebepten dolayı.

Annmle babam ben çok küçük yaştayken trafik kazasında hurdaya dönmüş arabadan ölü olarak çıktılar ben daha küçük olduğum için amcamlar bakacaktı bana
Belli bi yaşa kadar amcamı babam, yengemi annem, kuzenlerimi ise kardeşlerim olarak bildim. Ama 7 yaşımda yengem komşularla konusurken onların benim gerçek ailem olmadığını öğrenip yıkılmıstım bir ay kimseyle konusmamıs yemek dahi zor yemiştim. Sonralarda zorsa olsa duruma alışıp, amcamlara alışmıştım ama bu sefer onlara amca ve yenge diyordum. Bana hep iyi davrandılar başlarda beni çok sevdiklerini düşünüyordum ama 15 yaşımda babamın bana bıraktığı miras için böyle davrandıklarını öğrenmiştim kimseye bişey demedim ama onlara kin besledim.

Şimdi ise amcam karşıma geçmiş kumarda kaybettiği için beni evlendireceğini  - daha doğrusu satacağını - söylüyordu ve ben daha 19 yaşındaydım. Yani bir çocuktum.

Amcama bunu istemediğimi defalarca söylemiştim ama her seferinde yüzüme yediğim tokatla susturulmustım.

Odamda yatağa yüzümü gömmüş ağlarken kapı tıklamdı. Boğuk sesimle 'gir' dedim. İçeri benden iki yaş küçük kuzenim Miray girdi. O beni anlayan tek insan.
Yanıma gelip 'gece yapma böyle bak helak oldun hem belki evleneceğin adam yakı..' devamını getirmeden onu susturdum ' Miray sen kafayımı yedin amcam beni zorla evlendiriyor ben oturup  evleneceğim adam  yakısıklı mı diyemi düşüneceğim'  Miray eliyle odamı gösterip '  baksana şu odaya şu eve harap halde ben kurtulamadım buradan sen kurtul ben öğrendim adam zenginmiş hemde iş adamıymıs belki seversiniz birbirinizi' dedi. Aklıma gelen soruyla 'ismi ne?' diye sordum. Kesin ismide kendi gibi zengindir. Miray 'şey bilmiyorum ama öğrenirim merak etme' aman be bananeymişse bide soruyorum.

Miraya göz devirip yatağa geri yattım ve ağlamaya kaldığım yerden devam etmeye başladım. Miray elinden hiç bir şey gelmediği için mahçupca saçlarımı okşayıp gitti.

Komodinin çekmecesinden annemle babamın fotağrafını bulup elime aldım parmağımla yüzlerini okşayıp 'Anne baba kızınız evleniyor bakın ne haldeyim keşke burda olsanızda beni bu kor kuyudan çekip kurtarsanız'  göz yaşlarım birer birer beni terk ederken tek söyleyebildiklerim bunlardı. Annemle babamı öpüp, yeri olan çekmeceye koydum.

O fotoğrafı yengem annemlere ait albümleri yakarken zorla kül olmadan alabilmiştim, başkada fotoğraf yoktu zaten hepsi kül oldu.

Göz yaşlarım akmaya devam ederken yeni başlayacak çilem için zorda olsa gözlerimi yumup karanlığa hapis olmayı bekledim sonrası karanlık.

Biraz kısa oldu ama gece gece bu kadar yazabildim affedin 🙇
Diğer bölümde görüşmek üzere 🙋