Meet The Kings (On Going)

Chapter 3 - Royal Kings?

Ivory's P.O.V

"Ma'am ivory, kakain na po." Sabi sakin ni Maribelle. Isa sa mga maids namin. She's the younger sister of Isabelle.

I nod. Tumalikod na siya at umalis pabalik sa baba. I closed the door and go down the stairs.

First day of school ngayon. Karaniwan sa mga estudyante masaya at excited pumasok but me? It's sounds so boring for me.

Suot ko na tong uniform namin. Blouse na kulay pati sa loob at may coat na kulay itim at palda at tsaka neck tie na itim din Ang kulay. Meron din akong Suot na socks kulay itim din na may stripes na kulay puti. Black and white yata Ang motif nila eh....parang namatayan lang.

Bumaba na ako ng hagdan habang bitbit ko yung bag at Dumiretso sa dining area. Naabutan ko doon si papa na kumakain sa mahaba naming Mesa habang pinagsisilbihan ng mga katulong.

Nandito rin yung dalawang magkapatid na Sina Isabelle at Maribelle sa gilid na nakatayo Lang. Sobrang tahimik at mga tunog Lang ng mga kasangkapan Ang naririnig.
Lumapit ako Kay papa.

"Papa." I called him. He didn't even turned his head on me and continue eating like he doesn't heard anything.

"Papa." I uttered again. I was about to give him a kiss on his cheeks when he suddenly stand up and ignore me.

I felt my heart is aching. Lumayo siya sakin na para bang may nakakahawa akong sakit.

"Prepare the car. I'll leave now." Sabi niya dun sa mga guards na nakatayo Lang at puro mga nakaitim habang nagpupunas ng kanyang labi gamit Ang tissue.

Ni Hindi man Lang ako madapuan ng tingin. Nanatili Lang akong nakatayo at nakatingin sa kanya. Pinipilit na huwag tumult ang mga luha na kanina pa nagbabadyang bumagsak.

Tumalikod na siya at naglakad palayo. Malapit nang tumulo yung mga luha ko pero pinigalan ko ito. Kinagat ko ang aking pang ibabang labi at yumuko.

I smirk to hide my sadness.

Pag tunghay ko hindi ko namalayan na nandito na pala sa harap ko ang dalawang magkapatid.

"Ma'am." Pinunasan ko yung luha ko at saka tinignan si isabelle na siyang nagsalita. Katabi niya si maribelle. Kitang kita ko yung lungkot at pag-alala sa mga mata nila.

"I'm fine don't worry." Malamig na sabi ko sa kanila at pinilit na ngumiti kahit parang unti unti ng pinapatay yung puso ko.

"Aalis narin ako." Sabi ko at lumakad na palayo.

"Pero ma'am hindi pa po kayo kumakai--"

"I'm not hungry." Putol ko sa sasabihin niya.

*****

Nandito pa lang ako sa labas ay kitang kita ko na yung mga estudyanteng naglalakad at yung malaking pangalan ng school.

Winslette International School

Pumasok na ako sa loob at habang pumapasok ako ay hindi ko maiwasang hindi mamangha dahil sa laki at ganda ng paligid. Sobrang laki ng field nila na sa tingin ko ay kasya ang higit isang libong estudyante ang kasya. Meron ding mga halaman at mga bulaklak.

Habang naglalakad ako ay hindi matanggal ang tingin sa akin ng mga estudyante. Yung iba naman ay nagbubulungan. May nakikita ako sa mga mata nilang paghanga, inggit at galit. Hindi ko alam kung para saan yun at wala na akong pake. At hanggang sa papalayo ako ay rinig na rinig ko parin ang mga bulungan nila.