Lisa'dan
Jimin:Sizi burada toplamamızın nedenini söyleyeceğim. Şimdi bu konu çok önemli bu yüzden kimseye anlatmayın. Bakın bu konu cid-
Rose:Üf kısa kes.
Jimin:Ama siz böyle yaparsanız ben anlatamam ki.
Lisa:Anlatma o zaman?
Jimin:Kalbim kırıldı. Demek öyle hıh!
Namjoon:Tipine sıçayım. Gerizekalı. Şimdi kızlar bir kerede anlatacağım. İyi dinleyin.
Jennie:Off hadi be!
Tae:Jennie haklı; hem de çok, böyle baya bayaaa.
Jennie:yalakalık istemez.
Tae:tamam abla küçüksün.
Jennie:Anan da küçük.
Namjoon:Amk veletleri! Anlatmıyorum. Siktirin gidin.
Jisoo:Tomom bono oyor.
Daha 2 saat olmadan 10. tostunu yiyordu, yiyorlardı.
Deliricem!
Yoongi:Bunu ben anlatmak istemezdim ama... 2 yıl önce düşmanlığımız başladı. Kailerle. Aslında Kai'nin arkadaşlarıyla sorunumuz yok ancak onlar böyle olmayı seçti. Benim kız kardeşim benden 1 yaş küçüktü. 2 yıl önce de biz Kai ile en yakın arkadaşlardık. Partiye gidecektik ve kız kardeşim Soo-Young'ta gelmek istedi. Gelmesini istemedim. Çünkü tekin bir yer değildi. Kai 'gelsin işte, baksana nasıl istiyor' gibisinden şeyler ile kafama girince ben de kabul ettim. İşte hazırlandık ve gittik. İçtik filan... Diğer gün el ele geldiler karşıma. Sevgiliyiz diye zırvaladılar. İlk başta sinirlendim ama sonra tanıdığım ve güvendiğim birisine gittiği için sevindim ve tebrik ettim. Sonra işim olduğu için dışarı çıktım. Kai ile Soo-Young bizdeydi. Annemle babam yurt dışındaydı. Akşam 10 gibi gelince, Soo-Young ağlıyordu. Nedenini sorunca cevap vermedi. Zorladım. Kai ben gidince bundan ayrılmış. Ve demiş ki 'eğer çok istiyorsan seninle ihtiyaçlarım için sevgili olabiliriz'.
Tabi ben bunu duyunca delirdim filan bu sefer Kai, Soo-Young'un kendisinden 3 yaş büyük olan arkadaşı ile birlikte olmuş. İş bu raddeye gelince ben de bununla büyük bir kavga ettim. Ve siktiri çektim.
Gözyaşları dökülmemek için çabalarken, yenilen gözleri ile hızla sınıftan çıktı onun peşinden Jennie. Yanımda oturan Jungkook ise peşlerinden gidecekti ki onu durdurdum.
Lisa:Bırak Jennie konuşsun. Emin ol çok iyi bir arkadaştır.
^^^^^^^^^^^
Jennie'den
Anlattıklarıyla şok olmuştum. Tamam onu tanımıyordum. Ancak bu kadarı çok ağırdı.
Yoongi'nin peşinden giderken girdiği karanlık bodruma lanet ettim. Ben karanlıktan korkardım! Bu yüzden telefonumun fenerini açtım ve içeri girdim.
Yerde yüzünü dizlerine gömmüş hıçkırarak ağlayan yoongiyi görünce kalbime bir şey girmiş gibi hissettim. Hani erkekler ağlamazdı? Çok da güzel ağlarlardı hem de çok güzel. Ağlamak cidden erkeklere yakışıyordu. Bunu şuan Yoongi'de farketmiştim. Masumdu ve bir yavru kedi gibi duruyordu.
Yanına gidince fenerimden rahatsız olmuş olacak ki konuştu.
Yoongi: Git buradan.
Jennie:Bir düşünelim.. Hayır.
Yoongi:Tamam ben giderim.
Diyerek ayağa kalkınca kolundan tuttum ve yanıma çektim. Sarıldım. Saçlarını okşadım.
Jennie:Buradan çıkınca insanlar olacak ve bu yüzden şuan istediğin kadar ağla.
Yoongi:O-Onu çok özledim.
Diyerek ağlamaya yeniden başladı. Kimden bahsettiğini anlamıştım, Kai.
Yakın arkadaşlarmış sonuçta ve 2 yıl da uzun bir süre.
Jennie:Şşt konuşmana gerek yok. Biliyorum özlediğini. Ama şu yönünden bak, etrafından gereksiz insanlar kalktı. Değil mi?
Yoongi:Ama o-o benim en yakın arkadaşımdı.
Jennie:Emin ol yakın dediğin kişiler daha çok can acıtır. Sana bir şey anlatsam birisine anlatır mısın? Bunu sır olarak saklayabilir misin?
Yoongi:Tabiki. Yardımcı olacaksam.
Jennie:Babam... annemi aldatıyormuş. 1 hafta önce iş yerine gittim ve odasında gördüklerim, iğrençti. Ne yapmalıyım? Anneme anlatsam, yıkılır kadıncağız. Bu kadar iğrenç bir şeyi nasıl olurda yapar aklım almıyor. Her gün annemle, benimle yüz yüze gelen bir insan nasıl olur da bunu yapar? Nasıl, nasıl?
Diyerek ben de ağlamaya başlayınca onunda ağlaması devam etti ve bu sefer benim ona sarılan kollarıma onun kolları da eklendi. O bana, ben ona sarılarak ağlamaya başladık.
İlk defa...
İlk defa birisinin yanında ağlıyordum.
Diğer kitaplara da bölüm atacağım:)
