TESADÜFLER ODASI

BÖLÜM 11

Düzenlendi ve Değişti.....

"Aslında... Ne demek istediğinizi anlayamadım Buğra Bey."

"Yapma Alina o kızın sen olduğunun farkındayım."

"Hayır Buğra Bey yanılıyorsunuz ve bu durumun yanlış olduğunu belirtmek isterim. Şimdi izninizle kapı açılacak uzaklaşırmısınız?"

Bir adım geriye gitti elleri düştü,boşluğa düştüm.

Suratına bakamadım,ne halde olduğunu göremedim,yalan söyledim inanma demek istedim.Demedim.

Bekledim,bekledik ve kapı açıldı kimin açtığına bakmadan o odadan çıktım kendi masama gittim eşyaları sertçe masaya bırakıp çantamı aldım ve şirketten koşarak çıktım.
Kendime hızlıca bir taksi buldum ve dümdüz nereye olduğu fark etmez şeklinde sürmesini istedim bir parkın önünde gelince parasını ödeyip taksiden indim ve parkta gelişigüzel bir banka oturdum.

Saatler dişlerini çıkartmış dakikaları,dakikalar ellerinde bıçakla saniyelerin,saniyeler elinde sopayla saliseleri kovalıyordu hava kararmış parkta kimse kalmamıştı. Saklanmak istiyordum yer yarılsın ben orda yaşayayım istiyordum. Annemi istiyordum...

Telefonum bir milyonuncu kez çalmaya başlarken bu sefer arayanın kim olduğuna baktım Özge.

"Efendim."

"Alina çok şükür. Nerdesin? Merakımdan kurdeşen söktüm ya. İyisin dimi?"

"İyiyim gelirim 10 dakikaya."

"Nerdesin? Söyle geleyim arabaylayım zaten."

"..... Parkı."

"Yuh! Bekle geliyorum."

"Tamam."

Telefonu çantama tekrar koyup salıncağa baktım boş.

Yerimden usulca kalkıp salıncağa oturdum yavaşça ayağımı bir ileri bir geri sallarken gitgide hızlandım uçtum kanatlarımı açıp gökyüzüne dokunur gibi oldum.

Ve o sessizlik uzun sürmedi.
İki ayyaş sokağın ortasında ellerinde bira şişeleriyle sallana sallana yürüyorlardı ayağımı yere sürterek salıncağı durdurdum ve yerimden kalkıp banktaki çantamı aldım ve hızlı adımlarla parkın girişine vardım.

Yaklaşık yarım saat sonra önümde siyah bir araba durdu Özge içinden inip sıkıca bana sarıldı arabayı süren kişinin o olmamasını çok istedim.Sadece istedim.

Arabanın arka koltuğuna binip sessiz bir şekilde yoldaki şeritleri saydım ve kesinlikle konuşmadım.

#######

"Alina kalk işe."

"Cumartesi bugün izinliyim defol başımdan."

"Ha tamam o zaman kay yanında uyuyim."

Cevap vermeden kenara kaydım Özgede yanıma yatınca direkt olarak uyku alemine geri döndüm.

........

100,101,102 sobe.

Buldum seni kaçmayacaksın,ebe Alina.

Ah noldu neden öyle bakıyorsun? Korkuyormusun? Tam isabet kork!

Gelme!

Ne o titremeye falan başladın?

Gel buraya kaçak!

Gitti artık aşağıya inebilirim burası çok yüksek bulutlar ise bir sanrı gibi...

Nereye kızım mızıkçılık yok daha oyuna yeni başladık ikinci aşamanda baban varken kaçacak mısın yoksa?! Olmaz!

Baba yardım et nolur Çıkart beni burdan korkuyorum....

Yerinde olmuş......

"Korkuyorum baba."

"Alina uyan güzelim."

"Baba çıkart beni burası çok yüksek bulutlar şeffaf düşerim."

"Güzelim yapma böyle aç gözlerini lütfen."

"Baba!" Boynumdan akan terler beni bir yandan gıdıklarken bir yandan rahatsız ediyordu burası benim yatağım değildi ve Özgede yanımda değildi hıçkırarak ağlamaya başladığımda iki kol beni sardı.
Sımsıkı.

"Korkuyorum."

"Korkma güzelim korkma. Ben burdayım."

"Yanımda yat. Sarılayım sana."

Yanıma uzandı kokusunu içime çekerek ağlaya ağlaya uyudum.

#####

"Noluyor be."

"Napıyorsun kızım serumun çıkacak şimdi. Rahat dur ve zıbar."

"Asıl sen napıyorsun kalk ya ayrıca ne serumu bir git ya başımdan."

Yerinden daha doğrusu yerimden! Kalkarak ayakta dikildi gözlerini ovuşturarak gerindi ve saçlarını karıştırdı bu hali ne kadar tatlı olsada gözlerimi sımsıkı kapatıp uyumayı denedim.

"Öhöm öhöm."

Gözlerimi açıp kafamı sesini geldiği yöne çevirdim Özge elinde telefonu bu tarafa doğrultmuş bize sırıtarak bakıyordu.

"Ne var?"

"Fotoğrafınızı çektim."

"Hay ben seni...."