Yarı yıl tatili geldiğinde okulda belki de üzülen tek kişi Doyoung olmuştu. Aşık olduğu çocuğu göremeyecek, izleyemeyecekti. Okul çıkışında son bir kez gözlerini değdirip kapıya yöneldi. Birkaç adım atmıştı ki omzunda bir el hissetti.
"Doyoung, biraz konuşabilir miyiz?"
Yoonoh sorusuyla beraber yürümeye başladığında diğeri de onu takip etti ve bir süre yürüdükten sonra küçük bir parkta banka oturdular.
"Ben, yaprakları merak ediyorum. Hatta çok merak ediyorum. Neden soyadlarımız yazılı? Neden o yapraklar birleştiğinde ortaya bir kelime çıktı?"
Doyoung da bu soruları kendine çok soruyordu. Sonuçta platonik olduğu için siklameni başka birine gitmişti. Yeni çocuğunun evine gitmiş olamazdı. Fakat neden yapraklar gitmemişti? Bu sorunun cevabını o da bilmiyordu.
"İnan bana bilmiyorum."
Yoonoh yanında bir nefes verdiğinde gerginliği daha da arttı. "Nasıl bilmiyorsun? Yaprak senin kalemliğindeydi ve o 'Jung' yazısı da senin yazındı." Doyoung herhangi bir açıklama yapamayacağını anladığında konuyu dağıtmak istedi. "'Kim' yazısı da senin yazındı..."
Bu cümlelerin ardından ikisi de sadece sessiz kalmayı tercih etti. Doyoung eğer bir şeyler söylerse aşkını da itiraf etmiş olacağından sustu. Yoonoh ise daha fazla düşünmemek ve anı yaşamak için konuşmadı.
