MAVİ LOLİPOP

*1*

Sabaha mutlu uyanmak mı?  Ciddi misinz sabah uyanırken kim mutlu olur ki yok yani anlamıyorum sen sıcak yatağından ayrılırken gerçekten mutluysan sende bi sorun var demektir. Gözümü açtığımda en sevdiğim alarmımı dinlemek bile beni sinir ediyodu.  Kalktım üzerimi giydim.  Dişlerimi fırçalayıp yüzümü yıkadıktan sonra kendimi dışarı attım okula gidiyodum saçlarım mı kimin umrunda ki
İştee küçüklüğümün her günü böyle geçerdi haa bide unutmadan çevremin tabiriyle lakabım ruhsuz. Her zamanki gibi dışarıya dalmış eskiyi düşünüyodum küçükken pek bakımlı biri değildim milyonlarca pişmanlığım oldu tamam ben bunları neden düşünüyorum?  Zilini çalması ile yanıma üşüşen arkadaşlarıma baktım Mira ve Zeynep, tamamen manyak bi o kadar da sevecenlerdi.
" Ne diye efkarlandın yine acaba? " Diyen Zeynep e  ters bakışlarımı yollarken Mira kolumdan tutup beni oturduğum sıradan aşşağıya indirmişti
" Hadi ama bu ne kanka poğaçaların bitmesinimi istiyosun " Derdi her zamanki gibi aç karnına çocuğuymuş gibi bakmaktı kantine inmiştim inerken gözüme iki sırığın 'Burak ve Kuzey' Mira ya baktığı  ilişmişti gözüme. Erkeklerden huylanan biri değlim sadece o görünüm var. 

   Kantine indiğimde Mira işini hallederken ben de boş bulduğum masaya oturmuştum elime telefonu almış uğraşırken karşımda ki sandalye çekilmişti bu az önce trene bakan öküzlerden biriydi.... Burak... Karşımda ciddi ciddi suratıma bakarken bende 'ne var be! ' dercesine kafamı iki yana salladım. Mira ya bakıp kafasını yaklaştırmıştı
" Arkadaşım arkadaşına aşık! "
Kendimi tutamayıp hunharca güldüğüm de bana anlamaz suratla bakıyordu.
" Ne var bu kadar komik olan ne acabaa?? "
Resmen çocuklardı bu ne oluyo şimdi hiç bişey demeden kalkmıştım ayağa ellerimi masaya vurdum ve eğildim
"E bundan bana ne?  "
Sandığım gibi korkmamıştı. Başka erkeklerde işe yarayan tekniklerim onda işe yaramazdı zaten.Ellerini tıpkı benim gibi masaya vurup kalktığında bana üstten bakıyordu
"Sana söylememiz saçma zaten değil mi"
Yan bi gülüş atıp gittiğinde resmen sinirden bağırıp olduğum yeri delicektim tamam sakinim sorun yok işaret parmagım ve baş parmağımı bir birine yapıştırıp her şey harika işareti yaparken nefesimi verdim ve cebimden lolipopumu çıkardım. 

   Yanıma damlayan Mira ya baktığımda elinde herhangi bişey olmadığını gördüm
" Çok mücadele ettim kalan son poğaça için savaştım amaaa "
Hadi ama nasıl bi insan bunun için gözlerini doldururdu ki sanırım gerçekten açtı yada başka bişeyi vardı 
" Saçmalama fazla mızmızsın. "
Hala omuzlarını  düşük olduğunu anladığımda zorda olsa elimdeki lolipopumu onunla paylaştım
" Tamam al hadi üzülme artık "
Lolipopumu görünce gözleri parladı son kalanı da ona vemiştim bi kaç tane almam gerekiyodu onu ağzımda grzdirdikçe mutlu oluyodum.  Biraz önce olan olayı ona anlatmalıydım derin bi nefes verdim ve tam ağzımu açacakken dışarıdan Zeynep in bizi çağırdığını farkettim yanına gittiğimizde kollarını açtı ve
"VOLEYBOLLL" diye bağırdı ahh onları gerçekten anlamıyodum nasıl bu kadar mutlu olabiliyolardı mira da bağırdığında o hallerine gülümsedim.
Bi ben beceremezdim şu oyunu oynamayı.  Bu yüzden de oynamazdım
" Beni biliyosunuz siz gidin oynayın ben gelirim yanınıza sonra hem lolipopum bitti almam gerek " Dediğimde aynı anda sıkıntıyla nefes verdiler
" Neden böylesin canlan artık böyle olman bizi deli ediyo artık eski haline dön eskiden....  Eskiden çok... Çok mutluydun işte anla "
Kelimeleri ağzında geveleyen Zeynep e bakıp gülümsedim
" Benim bi sorunum yok sadece uykum var hala mutluyum uyku düzenim bozuldu bu yüzden böyleyim sıkıntı yok sağlamım " Diye gülümsediğim de ikiside inanmışlardı .

   Onlar oyuna ben ise lolipoplarıma kavuşalı 15 dk kadar olmuştu canım sıkıldığında yukarı çıkmam gerektiğini düşünüp ayaklanmıştım yavaş adımlarım sonucu sahaya vardığımda birinin gözlerini üzerimde hissetmiştim ağzımdaki lolipopu  çıkardığımda etrafıma bakındım hislerim kuvvetliydi. Bana bakan biri olduğunda 'pek sık karşılaşmazdım' hissederdim .
Bana bakan gözlerli bulduğumda gözlerimi ona diktim. Kim olabilirdi tabiki o salak ! BURAK....ilk okuldan beri aynı okuldaydık hatta sürekli aynı ortamda bulunurduk ama  çocukken yaşadıklarım... Küçükken onu seviyodum ve beni güzel bi şekilde reddetmişti o yandan bu yana onunla aramda pek muhabbet olmaz olsa da kavgadan ibaret olurdu.BURAK ismi de kendisi gibi tipsizdi 'aslına bakarsanız okuldaki bütün kızlar onu seviyordu'.Suratıma iğrenir gibi bakarken yavaşça yanından yürüdüm tam hizaya geldiğimde elimdeki lolipopu gözüne sokarcasına hareket yaptığımda her zamanki gibi işe yaramamıştı, adam korkmadı ki abiğğ yanından geçerek köşede olan banklara ilerleyip oturmuştum.
  Kızlar bana baktığımda onlara gülümseyerek destek mesajlarımı vermiştim.  Aklıma gelen soru ile birden insanları incelemeye başladım harbi bunun arkadaşı kimdi Deniz olamazdı onunla  4 sene eskiden çıkmıışlardı zaten başka arkadaşı yokmuydu sanki bunun. Mira dan hoşlanan çocuuuukkk.... Etrafta göz gezdirirken birden gözüme biri ilişmişti ama o olmazdı kendi kendime düşünüp birsürü kişi elemiş tim geriye tek bi kişi kalıyodu.