*8*

26 7 0
                                    

   Sabah uyandığımda yanımda kimseyi görememiştim. Kalkıp kıyafetlerimi üzerime geçirip kahvaltı için yemekhaneye inmiştim. Elime bi tablet alıp herşeyden koymuştum. Kızlara bakmış ama hiçbirini görememiştim. Telefonumu çıkraıp guruba mesaj atmıştım. Etrafa bakınarak oturacak yer ararken gözlerime inanamamıştım. Burak karşıdında bi kız ile yemek yiyodu. Kaşlarımı çatmış ve yanlarından geçip hemen arkalarındaki masaya oturmuştum. Muhtemelen beni görmemişlerdi. Konuşmalarına istemsizce misafir oluyodum.

"Bu gece erken uyumuştum cevap veremedim. "

"Mesajlaşmayı özledim"

"Ben de öyle, en son konuştuğumuz konu...  "

"Bu akşam birlikte yürüsek o zaman konuşsak? "

   Yemeğimi yemeye başlamıştım sinirden kaşıkı ısıra ısıra yiyodum. Karşıma konulan tepsi dikkatimi çekmişti. Kafamı hayırdır sen dercesine sallamıştım.

"Asel değil mi? "

"Evet ,ben çıkaramadım ama tanışıyomuyuz? "

"Hayır da ben seni tanıyorum okulun sağlık bölümünde okuyorum. Eserlerini daha önce çok duydum. "

"Eser? "

"Cam kırmak, kapı çıkarmak ya da akıllı tahtayı bozmak gibi. Bence bu okulu yakma kapasitesi de var sende. Birlikte yapabiliriz. "

"Sence de boş yapmıyo musun?  Erkekleri sevmem doğal olarak sohbetlerini de. "

"Yani defol diyosun kibarca"

"Yani ne anlarsan "

"Arkadaşım olacaksın"

"Yok öyle bişey"

"Her iddasına varırım. Sezgilerim iyidir seninle baya iyi anlaşacağız"

"Sanmam senin tipin bi garip "

"Nasıl yani "

"Ne biliyim siyah saç yanları façalı biraz.... Şey gibisin"

"Sapık" "Sapık"

"Doğru tahmin fazla zekiyim. Ama sen değilsin çünkü senin tahminin tamamen yanlış. Bi kere kızları sevmem ben. "

"Gey misin?  Wtf"

"Hayır saçmalama. "

"Bende kızım kalk masadan "

"Şimdi şöyle ben kendimle iddaya girdim ilk tek kızı arkadaşımı yapıp önyargımdan kurtulmalıyım. Aa bi de ne olsun tek sen teksin"

"Hadi eyvallah"

Elime hepsimi alıp kalkmış tam kapıya doğru yöneleceken burak ve yanındaki az önceki kızı gülüşerek kapıya doğru ilerlediğini görmüştüm. Arkamı dönüp masaya sertçe hepsimi koyup oturmuştum.

"Adın ne? "

"Anlamadım"

"Arkadaşın oluyorum. Adın? "

"Baran."

Gülümsemiş ve ayağa kalkmıştı cebinden uzun zamndır yemediğim lolipop çıkarmış ve bana uzatmıştı. Ellerini siyah bol kapşonlusunun cebine sokup çantasını tek kol takıp dışarı çıkmıştı. Ben de yiyemediğim yemeyimi oraya terk edip yurttan çıkmıştım. Okula gittiğim de kızlaı sınıfta da görememiştim nerde bunlar be. Çıkıp alt kattaki diğer sınıfa inmiştim. Zeynep vardı sadece.

"Zeyno bizimkiler nerdeler? "

"Bilmem bi yerlere gitmişlerdir yine "

"Taa-mam"

MAVİ LOLİPOPHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin