Tricked by Fate

Kabanata 8

[Kabanata 8]

Ibinagsak ko ang librong kanina ko pa binubuklat ngunit ni isang eksena ay wala akong natandaan kahit pa ito ay romance novel na paborito kong basahin.

Masyadong malayo ang nililipad ng isip ko nitong mga nagdaang araw at kahit sarili ko ay hindi ko na rin maunawaan. Imbes na magmukmok ay kinuha ko na lamang ang laptop ko, bibisitahin ko naman ang facebook ko.

Sumimsim ako sa mango juice ko at saka ako humarap sa laptop ko.

Halos maibuga ko naman ang ininom ko ng makita ko sa wall ko ang salitang "What's on your mind?" na lagi naman talagang tinatanong ng facebook pero ang nakapagpashoookt sakin ay ang nasa ilalim na pangalan nito. Lorenzo. Isa siya sa kabatch ko pero ibang tao ang naiisip ko.

Shooocks! Ey ano naman ngayon? As if affected ako sa kanya noh.

Nagpatuloy na lang ako sa pag-scroll but to my surprise nakakita na naman ako ng another post saying "Yung feeling na affected na affected ka sa kaniya!"
Agad kong naisarado ang laptop ko. Oemgeeh! What's wrong with facebook nowaday? Tch.

That Lorenzo boy keeps bugging my mind! It's almost a week since i came back from past to present pero hindi na siya nawala sa isipan ko. Tsk.

I clearly remembered my last encounter with him until i came back. It felt like that incident was just yesterday.

[Flashback]

Umupo ako sa ulunan niya habang hinahawi ko ang kaunting buhok na humaharang sa mukha niya. Hanggang sa hindi ko napigilang haplusin ang mukha niya. Gosh! It was so soft. Naalala ko tuloy noong bigla kong kinurot ang pisngi niya dahil sa kaniyang biloy. Natawa ako bigla.

"Alam mo bang kung sa kasalukuyan ka lang sana nabubuhay, hindi ako mag-aalangan na mahalin ka."

Hindi ko alam kung bakit naisatinig ko ang mga katagang dapat ay sa isip ko lamang.

My cheeks burned ng bigla siyang gumalaw ng kaunti. Napahawak ako sa bibig ko at napigil ko ang sarili kong paghinga. Aww. Nagising ko ba siya?

I felt relieved ng hindi naman siya nagmulat. Aalis na sana ako ng biglang pumasok sa isip ko ang malalambot niyang labi.

Shocks! Kailan pa ako naging malisyosa? Hindi naman niya ako nahalikan, it was just an accident Eliza.

Pero hindi maalis yung labi niya sa isip ko. Maybe i should kiss him. Para mabura na to sa isip ko.

Dahan-dahan kong inilapit ang mukha ko sa mukha niya. Uuuuy! Hindi tsansing to ah, try lang hihi. Ipinikit ko ang mata ko para feel na feel bwahaha. Pero...

*BLAG*

Awtsuuuuu! Huhuhu. My precious lippppss!!

"Bwahahahahahahaha". someones' laugh

Iminulat ko ang mata ko only to find out na nakaplakda ako sa sahig habang tinatawanan ako ng bubwit kong kapatid na si Leti.

"Hahaha ilang palaka ang nahuli mo ate at nagdive ka sa sahig?" sarkastikong tanong sakin nito.

"Leti? Andiyan na ba ang ate mo?" biglang sulpot ni mommy. "OMG! Anong nangyari sayo Eliza?!" tanong niya sakin ng maabutan akong nakasalampak sa sahig. Hindi ko naman siya sinagot, tumayo na ako at pinagpagan ang kasuotan ko.

"What's with the outfit ate? Hindi ko alam na mahilig ka na pala sa maria clara dress." Agad naman akong napatingin sa kasuotan ko at laking gulat ko nang makitang suot ko parin ang damit ni Rosalia.

"P-paanong.." tanging nasambit ko.

"You even look like Sisa from Noli me Tangere. Hahaha"

[End of Flashback]