That awesome moment when you look at your crush and he's already staring.
--
I saw him.
He saw me too.
Not just saw.
He looked at me.
Several times.
In one place.
In a short time.
Hindi ko sasabihin sa inyo kung saan mismong lugar ako! Kung saan kami nagkatinginan, basta. Nasa canteen lang kami nun ;)
Okay.
Wala talaga akong pasok nung araw na yon! I live in a far away land kaya! Far away from Era.
Pumasok lang ako dahil sa isa kong subject! although wala akong class, andon lang sana ako para magbigay ng contribution para sa science project namin.
Nasa canteen ako, katatapos ko lng kumain. Well, dahil loner ako nung time na yon, cellphone ko lang ang kasama ko. I was busy reading wattpad ng mag-angat ako bigla ng tingin!
Then I met his gaze. Nagkatinginan kami.
I must say, Damn! Ang pogi, Grabeeee!
Adrenaline Rush talaga! At dahil sa naramdaman kong yon, nanikip ang dibdib ko at sumakit ang sentido ko. Weird. Hahahaha!
Aware ako na kinilig ako. Ang gwapo kaseee!
Ang tangkad, maputi, matangos ang ilong, bagay sa kanya yung salamin niya sa mata, (wala namang salamin sa ilong), at sobrang perfect ng lips.
Obviously naging crush ko siya dahil aa looks niya. Duh, ano ba ang una mong hahangaan sa isang tao sa isang tingin lang? Ugali ba agad? Tinde ah xD Malamang looks lang muna.
Ako ang nagiwas ng tingin. Awkward kaya. At pakiramdam ko hindi talaga sya nakatingin sakin, pero nagtama talaga yung mga paningin namin! Ang gulo, pero kasi, may ginagawa sya non!
So aamin na ko, feeling ko he's memorizing something at napatingin lang talaga sya sakin, at hindi niya yon sinasadya </3
Pero what astounded me was astounding xD makaenglish lang xD
Pero kasi!!!!! Hindi lang ilang beses, tinitingnan ko sya talaga ng paulit ulit at nagakkatinginan kami talaga! hanggang sa I have to go.
Sobra kong nalungkot at di ko alam kung bakit, joke! Malamang dahil hindi naman sya ang pinunta ko don at nabitin ako sa mga tingin niya.
Kaya pagtayo ko, dahan dahan ako. And I gave him one last glance!
At PUSHARAGESH! nakatingin siya!
Tumalikod na ko dahil muntik ko na syang mangitian, ang creepy ko nun for sure! hahahaha! Di pa man din niya ko kilala xD At mas lalong di ko sya kilala :(
Mukha akong ewan na nakangiti palabas ng canteen at ginawa ang dapat kong gawin.
That was the last day before Centennial Break. Sayang! Sayang! Sayang yun ang first kong pagkakakita sa kanya at di ko alam kung masusundan pa.
At ang pinakamasaklap. Hindi ko sya knowing! Hindi ko sya kilala! As in!!!
Kaya naman, I named him, EC.
My Eye Catcher <3
