ဒီေန႔ နွင္းမက်ေတာ့ေသာ္လည္း အေအးဓာတ္က ခါတိုင္းထက္ပင္ သာလြန္ေနသျဖင့္ သူ၏ အထပ္ျမင့္တိုက္ခန္းေလးမွာ သဘာဝ၏ ေလေအးေပးစက္ျဖင့္ မလိုလားအပ္စြာ ေအးစိမ့္လို႔ေနေပသည္။
ဧည့္ခန္းဆိုဖာထက္မွာ ေစာင္ပံုထဲ ေကြးေနရင္းမွ ခပ္ဟဟျဖစ္ေနေသာ ေက်ာဘက္ ျပတင္းေပါက္ကို တုန္တုန္ယင္ယင္နွင့္ ထပိတ္ရေတာ့သည္။ထို႔ေနာက္ ေစာင္ပံုထဲ ျပန္ဝင္ၿပီး ေမေမ့ဆီကို ဖုန္းေခၚလိုက္သည္။
"Taeေလးေနရတာ အဆင္ေျပရဲ႕လား"
ရွိက္ခ်င္ေနေသာသက္ျပင္းကိုမ်ိဳခ်၍ ေျဖရျပန္သည္။
"ဟုတ္.......ေျပပါတယ္"
" သံုးစရာေတြ ဘာေတြ လိုေသးလား။ေမေမပို႔ေပးရမလား။"
သူ႔လက္ရွိအလုပ္က သူတစ္ေယာက္စာအတြက္ေတာ့ ဖူလံုသည္မို႔ ေမေမ့အား အလုပ္မရႈပ္ေစလိုေတာ့။
"ရပါတယ္ ေမေမ။သားေလာက္ပါတယ္။"
"ငါ့သားေလးအသံက တစ္မ်ိဳးပဲ။စိတ္ညစ္စရာရွိလို႔လား သား။"
ေတြ႕လား။ေမေမ့ကိုဆို ဘာမွဖံုးကြယ္ထားလို႔မရ။ေမေမသည္ မိခင္ေကာင္းပီပီ သူ႔နားမွာ ေလတစ္ခ်က္ေဝွ႔တာကအစ အကုန္သိေနတတ္သည္။
"သား ဒီေန႔ ကေလးေလးရဲ႕ ဆိုင္ကို သြားခဲ့တယ္။"
တစ္ဖက္မွ ေမေမရဲ႕ ဝမ္းသာရိပ္လႊမ္းေသာ အသံလြင္လြင္ေလးထြက္လာသည္။
"သား Jiminieေလးရဲ႕ ဆိုင္ကို သြားခဲ့တယ္??ဟယ္.....သူနဲ႔ စကားေျပာခဲ့လား။ဘာျပန္ေျပာလဲ။Jiminieေလးက သေဘာေကာင္းမွာပဲ။ေျပာျပစမ္းပါဦး။"
အားတက္သေရာ အူလွိုက္သည္းလွိုက္ေမးလာေသာ ေမေမ့ေၾကာင့္ သူေက်နပ္ၿပံဳးေလး ၿပံဳးမိသည္။ေမေမသည္ သူ႔ငယ္ေပါင္းသူငယ္ခ်င္းလိုပင္။ရင္ဖြင့္တိုင္ပင္လို႔ေကာင္းသည္။Jiminieအေၾကာင္းကိုလည္း ေမေမ့အား အပ္ေၾကာင္းထပ္ေအာင္ ေျပာထားသည္မွာ ဓာတ္ျပားသာဆိုရင္ ေပါက္ထြက္ေလာက္သည္အထိမို႔ ေမေမကလည္း မျမင္ခင္ကပင္ သံေယာဇဥ္ေတြတြယ္ေနၿပီ။တစ္ခုပဲ....
YOU ARE READING
First Snow's Epistle(Winter Contest)
Short Storyပံုျပင္ထက္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့နွလံုးသားေတြကို ႀကံဳဖူးသလား Cover by Jaejoong htike