Jiminအဘိုးတို႔ဝိုင္းကို မုန္႔ေတြ ခ်ေပးေနရင္း မေန႔က အေၾကာင္းကို ေတြးေနမိ၏။
သူေျပာတာ အရမ္းလြန္သြားသလား။သူလည္း သူ႔ရဲ႕တန္ဖိုးထားရသည့္ပစၥည္းေတြထဲက တစ္ခုေပမို႔ သတိလက္လြတ္ေအာ္လိုက္မိျခင္းသာ ျဖစ္၏။တစ္ဖက္သားစိတ္ထိခိုက္ေစရန္ မရည္႐ြယ္ပါေလ။
မ်က္ရည္ေတြဝဲလ်က္ အားငယ္ေသာ မ်က္ဝန္းမ်ားကို ျမင္လိုက္ရေတာ့ သူ႔ကိုယ္သူပင္ အျပစ္တင္ခ်င္စိတ္မ်ားေပါက္လာသည္။
ၿပီးေတာ့ သူအဲ့ဒီမ်က္ဝန္းေတြကို ရင္းနွီးေနသလ္ိုပင္။ကြဲျပားသည့္အရိပ္အေရာင္၊မတူညီသည့့့္အေငြ႕အသက္ေတြနွင့္ တစ္ေနရာရာမွာ......
"Jiminေလး....အဘတို႔ ဒါေတြမမွာထားဘူး။"
စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္တခ်ိဳ႕ကို အစီအရီထည့္ထားေသာ ပန္းကန္ကို ေျမႇာက္ျပလ်က္ အဘတစ္ေယာက္က ေျပာမွ သူorderစာ႐ြက္ကို ေယာင္ေတာင္ေပါင္ေတာင္ျပန္ၾကည့္မိသည္။
ဟုတ္သား ခ်ိစ္ပိုင္မုန္႔ေတြ မွာထားတာကို။
ကိုယ့္အမွားမို႔ ေခါင္းေလးကုတ္ကာ သြားေလးၿဖီးျပရသည္။
"အဟီး.....မွားၾကည့္မိတယ္ထင္တယ္။က်ြန္ေတာ္ သြားလဲေပးမယ္ေနာ္။"
ရူးခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ပန္းကန္ေတြ ျပန္မသြားေသာ သူ႔ကို အေနာက္က စျဖစ္ေအာင္ လိုက္စလိုက္ၾကေသးသည္။
"ငါတို႔သူေဌးေလးစိတ္က ေရဒီယိုလိုင္းအေဟာင္းႀကီးဆီကို ေရာက္ေနျပန္ၿပီထင္တယ္ေဟ့!"
သူမခ်ိၿပံဳးေလးသာ ၿပံဳးမိရင္း ေကာ္ဖီစက္ေတြဆီကိုသာ ေလ်ွာက္လာလိုက္၏။
ေကာ္ဖီေဖ်ာ္သည့္ေနရာက ေကာင္တာႏွင့္တစ္ဆက္တည္း အဝိုင္းေလးလို ျဖစ္ေနသည္မို႔ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္ရင္း ဧည့္သည္ေတြနဲ႔လည္း စကားေျပာလို႔ရသည္မို႔ အပ်င္းလည္းေျပ၊အလုပ္လည္း ၿပီးသည္။
ESTÁS LEYENDO
First Snow's Epistle(Winter Contest)
Historia Cortaပံုျပင္ထက္ စိတ္ကူးယဥ္ဆန္တဲ့နွလံုးသားေတြကို ႀကံဳဖူးသလား Cover by Jaejoong htike