sevgili yaprak
sabah doruk'un evine gittim.
kapıyı doruk'un annesi açtı.
hemen onun odasına gidip onu uyandırdım.
beni görünce sinirlendi.
ama ona sıkıca sarıldım.
her şeyi anlattım.
özür de diledim tonla.
daha sıkı sarıldım sonra.
itse bile bırakmadım.
sonra vazgeçti.
"en çok seni seviyorum doruk abi." dedim.
"en çok seni seviyorum ekin'im" dedi.
biraz çekilince nefes verdi ama ben dudağına küçük bir kelebek öpücüğü kondurdum.
yüz ifadesini görmeliydin.
hem şaşkın hem mutlu.
suratına bakıp dakikalarca kahkaha attım ve tüm evi uyandırdım.
masal koşarak üstümüze zıpladı.
çocukken olduğu gibi.
masal'ın annesi kahvaltı hazırladı.
o tabağındakileri de bana yedirdi.
küçükken de böyle yapardı.
masanın altından elini tuttum.
ilk defa ben bu kadar aktiftim ona karşı.
önceleri geri duruşumun sebebi neydi bilmiyorum?
küçükken de hep doruk'a bırakıyordum kendimi.
alışkanlık olmuş galiba.
neyse yaprak.
daha yazarmışım gibi gelmiyor.
sağlıcakla kal.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
böyle güzel mi? || bxb ✔️
Kurzgeschichten[günlük] + [mektup] "en çok seni seviyorum doruk abi." dedim. "en çok seni seviyorum ekin'im" dedi.