sözleştiğimiz gibi ben okulun önüne geldim ve doruk beni alıp yeni evlerine götürdü.
masal beni görür görmez bana sıkıca sarıldı
çocukken yaptığımız aptallıklara güldük
masal abisinin bana havalı olduğunu kanıtlamak için tırmandığı tepeden düşüp kolunu kırdığı zamanı hatırlatınca doruk kızardı
ben ise o gün bana dediği cümleyi hatırlayınca kızarmıştım.
Doruk kolunu tutup acıyla kıvranırken Ekin hemen onun yanına oturmuş ve ağlamaya başlamıştı. "Doruk abi ölme lütfen." Masal hemen annesini çağırmaya gitmişti. "Ölmeyeceğim Ekin. Sadece kolum acıyor." demişti zorlukla Doruk. Ekin daha çok ağlayınca Doruk doğrulup diğer eliyle küçüğün gözyaşlarını silmişti. "Öpersem geçer mi Doruk abi?" dedi Ekin burnunu çekerek."Gülsen de geçer. Sen çok güzel gülüyorsun." dedi Doruk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
böyle güzel mi? || bxb ✔️
Short Story[günlük] + [mektup] "en çok seni seviyorum doruk abi." dedim. "en çok seni seviyorum ekin'im" dedi.
