sevgili yaprak
bugün doruk'la kütüphaneye gittik.
çünkü birinci dönem sınavları çok kötüymüş.
ders çalışması lazım.
çok çabaladım sessizce çalışması için.
ama sonunda 3 saat boyunca masanın altından bacağımı okşamadan veya durduk yere elimi öpüp durmadan ders çalışabildi.
çıkınca bizim eve geldik.
babam doruk'u görünce çok sevindi.
o yemeği hazırlarken, sen olsan babama yardım ederdin, biz odamda takıldık.
kitaplığımdaki kitapları görünce çok şaşırdı.
gerçekten hayran kaldığım doruk abi bu kadar tembel bir insana nasıl dönüşmüş anlamıyorum.
sonra bana en sevdiğim kitabı sordu. onu ödünç alıp okuyacakmış.
ben üst raftan onu almaya çalışırken bir anda bana arkamdan sarıldı.
yemin ederim kalbim durdu sandım.
sonra ensemden öptü.
biz küçükken birlikte uyuduğumuz zamanlarda ben ona arkamı dönerdim.
o da ensemi öperdi.
burnumun direği sızladı. böyle dizlerim boşaldı sanki. yere oturup saatler boyu ağlamak istedim.
doruk çok güzek yaprak.
ben çok seviyorum.
o da seviyor.
mucize gibi.
sonra tekrar yazacağım yaprak.
özledim seni.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
böyle güzel mi? || bxb ✔️
Short Story[günlük] + [mektup] "en çok seni seviyorum doruk abi." dedim. "en çok seni seviyorum ekin'im" dedi.
