From Darkness...To Light

Introduction

​ေ႐ွာင္​ပိုင္​ရြဲ႔ လက္​ဆြဲ​ေတာ္​ဓားကိုခပ္​တင္​းတင္​းဆုပ္​ကိုင္​ထားမိသည္​။ သူ၏စိတ္​အ​ေျခအ​ေနအတိုင္​းသာဆိုပါက ဤလူအုပ္​အားစကၠန္​႔မၾကာအျပတ္​႐ွင္​းကာ ဤအိမ္​​ေတာ္​အတြင္​းမွအျမန္​ဆံုးပင္​ထြက္​​ေျပးသြားခ်င္​​ေသာ္​ျငား စိတ္​လိုက္​မာန္​ပါလုပ္​၍မရ။ သူ၏​ေ႐ွ႕ မ်က္​နာမူရာတည္​့တည္​့တြင္​ အသက္​တမ်ွတန္​ဖိုးထားခ်စ္​ခင္​ရပါ​ေသာညီ​ေတာ္​သည္​ သူ၏ထြက္​လမ္​းကို​ေ႐ွ႕ဆံုးက​ေနမားမားမတ္​မတ္​ပိတ္​ဆို႔​ေနပါ​ေပ၏။

"​ေက်းဇူးျပဳၿပီးအစ္​ကို႔လုပ္​ရပ္​​ေတြကိုရပ္​လိုက္​ပါ​ေတာ့။ ကြၽန္​​ေတာ္​့ကိုမသနားရင္​​ေတာင္​ မ်ိဳး႐ိုးစဥ္​ဆက္​ထိန္​းသိမ္​းလာခဲ့တဲ့ဒီအိမ္​​ေတာ္​ရဲ႕ဂုဏ္​သိကၡာကို​ေတာ့​ေလးစားပါ။ ၿပီး​ေတာ့ အခုသြားမယ္​ဆိုရင္​အစ္​ကို႔အတြက္​လည္​းအရမ္​းအႏၱာရာယ္​မ်ားလြန္​းတယ္​"

ညီ​ေတာ္​ထံက​ေန​ေဘးပတ္​ဝန္းက်င္​ကိုသူတစ္​ခ်က္​​ေဝွ့ၾကည္​့လိုက္​မိသည္​။

မီးျပာက်​ေနၿပီျဖစ္​​ေသာအ​ေဆာင္​​ေတာ္​မ်ား ​ေရအသြယ္​သြယ္​စီးဆင္​း​ေန​ေသာစမ္​း​ေခ်ာင္​း​​က​ေလးသည္​လည္​း​ေသြးခ်င္​းရဲရဲနီလို႔။ ​ေျမျပင္​​ေပၚတြင္​လည္​းအ​ေလာင္​း​ေကာင္​မ်ားဟိုဟိုဒီဒီျပန႔္​က်ဲ၍​ေန၏။ ယခင္​က က်က္​သ​ေရအျဖာျဖာႏွင္​့႐ႈမၿငီးဖြယ္​ျဖစ္​ခဲ့​ေသာ​ေ႐ွာင္​မ်ိဴးႏြယ္​အိမ္​​ေတာ္​သည္​ကား ယခုအ​ေျခအ​ေနႏွင္​့လားလားမွမဆိုင္​။

​မွားခဲ့ၿပီ။ ​ေ႐ွာင္​အိမ္​​ေတာ္​ရဲ႕အႀကီးဆံုးသားတစ္​​ေယာက္က လူအမ်ား႐ို​ေသ​ေလးစားခ်စ္​ခင္​ရတဲ့သူ႔လိုအလင္​းတိုင္​းျပည္​ရဲ႕သူရဲ​ေကာင္​းတစ္​​ေယာက္​က ယခုကဲ့သို႔​လုပ္​ရပ္​မ်ိဳးအားလုပ္​ရက္ခဲ့လိမ္​့မည္​ဟု အဘယ္​သူက​ေတြးမိမည္​နည္​း။

​ေ႐ွ႕ဆက္​မတိုးဘဲ ဒီ့ထက္မဆိုးခင္​ရပ္​လိုက္​ရင္​​ေကာင္​း​ေပမည္​လား။

ဒါ​ေပမဲ့ မင္​းကို​ေရာ... ငါျမတ္​ႏိုးရတဲ့မင္​းကို​ေရာ

အားလံုး​ေကာင္​းဖို႔အတြက္​ပဲလ်စ္​လ်ဴ႐ႈလိုက္​ရ​ေတာ့မလား။