Inevitable Fall

Kabanata 1

Kabanata 1

One last cry

Nasa gitna ng biyahe ako pauwi, at tumingala ako sa labas ng bintana kung saan makikita ko ang pagdilim ng mga ulap at ang unti-unting pag buhos ng ulan.

Masakit din pala, na kahit alam mo na sa umpisa pa, na wala ka na talagang pag-asa.

Wala naman talagang masama kung may pagtingin ka sa isang tao, but maybe feelings grew from time to time and my simple admiration towards that person became much more than that, and that is Love.

Some might say that Im just overreacting, thinking that Im heartbroken only by some guy who isn't mine from the start. But who can blame me? We can't manipulate our hearts.. But then again if I didnt plant that little sapling of admiration from the start, then it would've not grown.

Its my first time loving someone, and unfortunately to the wrong person.

Tears once again fell through my eyes. Tinanaw ko ang langit at nakita ko ang madilim na kalangitan. Ang mga patak ng ulan na dumadaloy sa bintana ng kotse, na tila dinadamayan ako. Ngayon ko lang nagustohan na nasa gitna ng biyahe ako, ang pagtanaw sa labas na nagpapakalma sakin.

Pinunasan ko yung mga luha ko at dun ko naisipan na, after this hindi na ako luluha pa ng dahil sa pag-ibig, and I will make sure that from now on I'll secure my heart.

And If I can't control my heart then I'll just cage it, to prevent it from lashing out.

One last cry, at pagkatapos nito. Ayaw ko na, I'll promise myself to not enter that kind of door again.

Kasi alam ko na pagkatapos ng patak ng aking mga luha ay syang pagkatapos din ng mga patak sa ulan. At alam nating lahat na pagkatapos ng ulan ay syang pagsikat ng bagong sikat ng araw..