The Fuckboy L.P.

19

Δάγκωσε ελαφρά το κάτω μου χείλος, κάνοντας με να ανοίξω το στόμα μου. Χωρίς να χάσει ευκαιρία, η γλώσσα του εισχώρησε και άρχισε να "παίζει" με την δική μου.

Ένα συναίσθημα λύτρωσης με κατέκλυσε, αφού το ήθελα τόσο πολύ όλο αυτό.

Όταν πια απομακρυνθήκαμε ο ένας από τον άλλο, λόγω της έλειψες οξυγόνου, μου χαμογέλασε και μου χάρισε μια από τις ωραίες του αγκαλιές.

Νομίζω ερωτεύτηκα

Είμαι σίγουρη πως θα το έχω μετανιώσει μέχρι αύριο, αλλά δεν με πολυενδιαφερει. Απλά θέλω να ζήσω την στιγμή.

- Πολλές φορές εύχομαι δύο άτομα να ήταν ένα, μόνο και μόνο για να μπορούσας να τα ερωτευτώ περισσότερο

Ψυθύρισε στο αφτί μου και με έκανε να ανατριχιασω

Με έσφιξε με τα γερά του μπράτσα, ενώ εγώ ακούμπησα το κεφάλι μου στο στέρνο του, ακούγοντας τους χτύπους της καρδιάς του.

Το κινητό μου χτύπησε και και απομακρύνθηκα από την αγκαλιά του.

Όποιος και να είναι, θυμάστε μου να τον δολοφωνησω.

Ο Luke.

Γαμώ το σπίτι του που τυχαίνει να είναι καί δικο μου.

Χωρίς να απαντήσω το ξανά έβαλα στην τσέπη της ζακέτας μου.

- Πρέπει να γυρίσω σπίτι.
Είπα, και φάνηκε να τον ξενέρωσα λίγο.

- Έγινε κάτι?
Ρώτησε με ανησυχία

- Όχι, τίποτα. Απλά μάλλον ανησυχούν στο σπίτι.

- Θα σε πάω εγώ. Είναι πολύ αργά για να γυρίσεις μόνη σου.

- Ευχαριστώ πολύ.
Ψυθυρισα και μου χαμογέλασε.

Γυρίσαμε στην μηχανή του.

Άναψε την μηχανή και πάτησε το γκάζι.

- Άφησε με εδώ.
Είπα, καθώς δεν ήθελα να με πάει μέχρι το σπίτι. Δεν θέλω να μάθει κάτι. Ακόμα τουλάχιστον.

- Καληνύχτα.
Του είπα και του άφησα ένα φιλί στο μάγουλο. Φάνηκε να ξαφνιάστηκε, αλλά του άρεσε, από ότι κατάλαβα.

Τον είδα να απομακρύνεται με την μηχανή του και μπήκα στο σπίτι.

- Που ήσουν εσύ?
Φώναξε θυμωμένος ο Luke?

- Τι σου έκανε?
Φώναξε ανήσυχη η μαμά.

Απανωτές ερωτήσεις άρχισαν να έρχονται, παράγκα που με έκανε να ζαλιστώ ελαφρά.

- Ηρεμηστε λίγο.
Φώναξα πιο δυνατά από αυτούς για να με ακούσουν.

- Δεν μου έκανε τίποτα, απλά...
Ένα δάκρυ κύλησε στο μάγουλο μου.

Δεν ξέρω πως να τους το πω. Φοβάμαι.

- Ναι?
Είπε ο μπαμπάς γεμάτος ανυπομονησία

- Ν-νομιζω... Τον ερωτεύτηκα.
Τα δάκρυα άρχισαν να τρέχουν σαν ποτάμι.

- Τι???
Φώναξαν όλοι ταυτόχρονα.

- Πες μου πως είναι με τον Liam να τρελαθώ?
Ρώτησε ο Luke και έγνεψα.

- Σταματά να κλαίς και έλα πες μας τι έγινε.
Είπε ο μπαμπάς για να με καθησυχάσει.

Τους τα είπα όλα, με κάθε λεπτομέρεια.

- Μάλλον μας κατάλαβε, και θέλει να παίξει μαζί μας.
Είπε ο Luke

- Luke, σταματά να είσαι τόσο καχύποπτος. Ποτέ δεν ξέρεις. Μπορεί όντως να την έχει ερωτευτεί.
Παραπονέθηκε η Μαμά.

- Ξέρω πολύ καλά τον Liam. Ποτέ δεν θα ερωτευόταν.
Γέλασε σαρκαστικά.

Η Rita παραπάτησε λίγο και κάθισε στον καναπέ, πράγμα που μας έκανε όλους να στρέψουμε το βλέμμα μας σε αυτήν.

- Αγάπη μου είσαι καλά?
Ρώτησε ανήσυχη ο μπαμπάς.

- Είμαι εντάξει, απλά ζαλίστηκα λίγο. Από την εγκυμοσύνη είναι λογικά.

Με τόσα που έχουνε γίνει έχω ξεχάσει τελείως πως θα γίνω θεία σε λίγους μήνες.

Όλοι μαζεύτηκαν γύρω της. Ευκαιρία να την κάνω.

- Πάω για ύπνο.
Μουρμούρησα και περπάτησα βαριεστημένα προς το δωμάτιο μας.

Φόρεσα άνετα ρούχα και βολεύτηκα κάτω από τα σκεπάσματα μου. 

Λίγα λεπτά αργότερα ήρθε και η Rita με τον Luke.

Τους γύρισα την πλάτη και έκλεισα τα μάτια, προσπαθώντας να κοιμηθώ.

- Jen, συγγνώμη. Φέρθηκαν πολύ απότομα.
Είπε ο Luke και μου χάιδεψε τα μαλλιά.

Δεν απάντησα.

- Θίχτηκες τώρα?
Ρώτησε και γύρισα το σώμα μου, για να τον δω.

- Ναι ρε, θίχτηκα.
Απάντησα επιθετικά.

- Ξέρεις πως σε μαλώνουμε επειδή ξέρουμε τον Liam. Δεν έπρεπε να τον ερωτευτείς.
Συμπλήρωσε η Rita.

- Ξέρετε πως δεν ήταν επιλογή μου να ερωτευτώ.

- Κάνε ότι νομίζεις. Μόνο μην αποκαλυφθείς ακόμα. Εντάξει?
Είπε ο Luke.

- Εντάξει.
Απάντησα και τον πήρα μια σφιχτή αγκαλιά.

- Καληνύχτα.
Ψιθύρισα και γύρισα από την άλλη για να κοιμηθώ.

Έκλεισα τα μάτια μου και χαμογέλασα στην σκέψη του φιλιού μου με τον Liam.

Αχ και να ήταν εδώ τώρα.