Chapter 13: The rescue

13 1 0
                                    

Pao'sPOV

kanina pa ko naglalakad dito. Hindi ko na talaga alam kung saan yung daan pabalik nakakainis bakit kasi ang arte arte ko e. tapos hindi ko pa dala yung cellphone ko. Tama nga si Mick ang stupid ko nakakainis naman. 

Feeling ko paikot ikot na lang ako dito mukha na kong tanga. Hindi ko padin makita yung daan pabalik. Sana pala kanina ginawa ko yung ginawa nila Hansel at Gretel edi sana nakabalik na ko ngayon. :( ang stupid ko talaga. 

OUCHnakakainis nadapa pa ako. Ang ang sakit ng ankle ko tapos ang hapdi ng tuhod ko huuhuhu nagdudugo pala. Sobrang naiiyak na talaga ko. Sinubukan kong tumayo pero hindi ko kaya ang sakit ng ankle ko

Niyakap ko na lang yung tuhod ko tapos umupo ako sa may ugat ng puno. Umiiyak padin ako. Nakakainis naman kasi bakit ba nangyayari yung mga ganito sakin? tapos ang tanga tanga ko pa. Sa lahat pa ng pwede kong iwan yung cellphone ko pa. Sana naman may maghanap sakin nagugutom na ko tapos ang lamig na. huhuhu help please

"PAOLINNE! where are you?! sumagot ka!" 

"NANDITO AKO!" 

"PAOLINNE! magsalita ka lang!"

"TULONG NANDITO AKO! NANDITO AKO!" paulit ulit lang yung sinasabi ko habang umiiyak.

nakakarinig na ko ng mga yabag ng paa, i know malapit na siya. yung taong magliligtas sakin

"are you alrighttinignan ko siya. 

Hindi ako makapag salita naiyak na lang ako tapos niyakap niya ako.

"You're safe nowsinakay niya ko sa likod niya. gustong gusto ko siyang awayin kasi siya may kasalanan kung bakit nangyari to ! kaso wala akong masabi nanghihina ako.

unti unti ko na munang pinikit yung mata ko.

"Wake up Paolinne, kain ka muna" ginising ako ni Manager

"Manager nasan si Mick?" opss! wait! bago kayo mag isip ng masama uunahan ko na kayo. Hinahanap ko siya kasi... mag th-thank you ako sa kanya. yun lang.

ngumiti ng pang asar si Manager kaya sinamaan ko siya ng tingin.

"okay fine. Haha nasa labas siya ng tent kausap yung ate niya" ano? yung ate niya? nandito?! omgg ano kayang itsura ng ate niya?

sinubukan kong tumayo kaso biglang kumirot yung sugat ko tapos yung ankle ko.. naramdaman ko ulit yung sakit.

"OUCHHHHH!" napasigaw ako. Ang sakit kaya.  huhuhu.

biglang bumukas yung tent tapos pumasok yung manager ni mick yung andrew ba yun? hmm nakakapagtaka kung bakit pang lalaki yung name niya. Pero never mind... kasabay niyang pumasok si mick.

medyo nawala na yung hapdi tapos sakit ng ankle ko... pero hinihintay ko talagang pumasok yung ate ni Mick e.

/-ahhhh! curiousity is killing me. Itatanong ko na nga!

"Josh! nasan yung ate ni bakulaw?  di ba sabi mo nasa labas siya? bakit di pa siya pumapasok?"

HAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA humagalpak ng kakatawa si Andrew at Josh... teka? ano bang nakakatawa? am i missing something here? tumingin ako kay Mick hindi naman siya tumatawa poker face lang.

"teka? bat kayo tumatawa? anong meron? may nakakatawa ba sa sinabi ko?"

lumapit sakin si Andrew. "actually.. meron talaga pao."

"ha? ano po yun?" nalilito talaga ako.

"ikaw, at yung sinabi mo" wait! di ko padin maintindihan 

"pao? di mo padin ba alam? Ako yung ate ni Mick" sabi sakin ni Andrew

"ha? e diba Elise pangalan ng ate niya?" 

lalo siyang natawa "Andrew Elise ang pangalan ko" ahhh-- ANO?

 "ha?" napakamot na lang ako ng ulo ko.

tinatawanan padin nila ako. huhu mukha akong kinawawa dito. Huhuhu

"tigilan niyo na nga yan, Hoy! stupid kumain ka na! tapos matulog ka ulit" sabi ni Mick tapos umali. Tsk. uso talaga walk out dun sa lalaking yun.

Medyo nanghihina pa ko, i mean tinatamad pa ako kaya sinunod ko na lang yung utos niya tapos natulog ako ulit buti naman at iniwan na din nila ako. Hahahahaha. 

Underneath The Total Opposite (ON HOLD)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon