Cartaphilius /CB/BY

-13-

Yine okunmayacak bir bölümle, iyi okumalar 😘

'Cartaphilius'u yanında getir. Yoksa arkadaşlarını bir daha göremezsin.'

Okuduğum şey ile Baekhyun'dan uzaklaşmam bir olmuştu. Ellerimden birin başıma koyarken ne yapmamız gerektiğini düşünüyordum. Bunun olmasına imkan yoktu. Her şey.. her şey beni mahvediyordu.

Lanet olsun ne yapmıştım bunları yaşayacak? Ne yapmıştım her an her şeyi kaybedecek kadar?

Çıldırıyordum. Bunca zamandır sevdiğim tek insanın hayatını her saniye mahvederken çıldırıyordum.

Gözlerim kararmış, neler yapacağımı düşünürken diğer elimi de başımın üstünde koymuş ve bir anda yere çökmüştüm. Sanki beynimin içinde milyonlarca kişi çığlık atarken, ben onları susturamıyordum. Artık ölmek istiyordum.

Acı kıvranışlarım, başımın üstünde hissettiğim yumuşak dokunuşlarla susmuştu. Başımı kaldırdığımda karşımda benim gibi yere çöken Baekhyun'u görmüştüm.

"Chanyeol. Bir şeyler düşünelim."

Hala nasıl umudu olabiliyordu? Sadece kendisini ve arkadaşlarını düşünmeliydi. Beni ardında bırakmalıydı ama hala beni düşünüyordu.

"Özür dilerim Baekhyun. Hayatına girdiğim için özür dilerim. Her şeyi mahvettiğim için özür dilerim."

Yeniden ağlıyordum. Bazı şeyler kaybolmamış gibi, çığlık çığlığa bağırarak ağlıyordum. Baekhyun'un tek yapabildiği bana sarılmak ve çığlıklarımı bastırmaya çalışmak olmuştu ama ben ona bu yükü daha fazla veremezdim. Kendi lanetimin yüküyle Baekhyun'u daha fazla mahvedemezdim.

"Gidelim." Çatlayan sesimle söylediğimde Baekhyun geri çekilmiş ve gözlerime bakmıştı.

"Arkadaşlarını kurtarmalıyız. Gidelim." Söylediklerimi duyması ile gözleri kocaman açılmıştı.

"Ama sen.."

"Ben senin hayatına gireli çok olmadı Baekhyun. Kısacık bir süre. Bir hayatın var. Arkadaşların var. Bunları mahvedemem. Seni de benimle lanetleyemem. Beni arkanda bırakabilirsin Baekhyun. Her zaman karşına başka insanlar çıkacak. Her zaman başka birini seveceksin. Lütfen. Lütfen bana daha fazla acı çektirme. Sana daha fazla acı çektirmeme izin verme."

Hafif aralanan dudakları ile yüzünde şaşkınlık ve kırgınlık okunuyordu. Ne söylemesi gerektiğini bilemezken bir süre öyle kalmış ama daha sonra hafifçe gözlerini kapamıştı.

"Başka biri olmayacak Chanyeol. Kalbim bir kez birine bağlandı." Bu cümle kafamda sürekli dönmeye başlamıştı.

'Kalbim bir kez birine bağlandı.'

——

"Bütün bunların üstünden gelemem."

"Gelebilirsin. Ben sana inanıyorum."
Ellerimi yanaklarına koyup bana bakmasını sağlamıştım. Güzel gözleri ayla parlarken gözlerindeki üzüntü ayı kapatmaya çalışıyordu.

"Hayır gelemem. Anlamıyorsun. Bu yaptığım çok kötü. Ben.. sana zarar veremem."

"Bana zarar vermen önemli değil. Bana ne olduğu önemli değil. Sadece seni korumama izin ver. Lütfen bütün bunları üstlenmeme izin ver. Her zaman başka birisi karşına çıkabilir. Lütfen."

Kafasını yavaşça iki yana sallamış, bana daha çok yaklaşarak yanağıma bir öpücük kondurmuştu.

"Kalbim bir kez birine bağlandı. Ben kalbimi ateşe atamam. Sana bunu yapamam."